Subskrybuj nas na Youtube
Zwolnienie z PIT należności wypłaconych za służbę w międzynarodowych strukturach wojskowych nie przysługuje indywidualnym żołnierzom, a tylko tym, którzy podlegają pod jednostki wojskowe – orzekł NSA.
Sprawa dotyczyła majora, który w 2010 r. został wyznaczony przez ministra obrony narodowej na stanowisko specjalisty na pokładzie samolotu w jednostce lotniczej NATO. W 2011 r. uczestniczył on w operacji prowadzonej na terenie strefy działań wojennych w Afganistanie, gdzie kierował akcjami bojowymi w powietrzu. Otrzymał z tego tytułu wynagrodzenie.
Gdy misja dobiegła końca i major wrócił do domu, zaczęły się problemy z fiskusem. Spór dotyczył art. 21 ust. 1 pkt 83 lit. a ustawy o PIT, który zwalnia z podatku świadczenia przyznane żołnierzom i pracownikom wojska. Stawia on jednak następujące warunki: żołnierz musi wykonywać zadania poza granicami państwa i w składzie jednostki wojskowej biorącej udział w konflikcie zbrojnym, misji pokojowej lub w akcji zapobieżenia aktom terroryzmu.
Naczelnik urzędu skarbowego nie miał wątpliwości, że major służył poza granicami kraju. Stwierdził natomiast, że nie przynależał on do jednostki wojskowej i dlatego nie ma prawa do zwolnienia.
Argumentację tę podzielił dyrektor izby skarbowej. Powołał się na rozporządzenie Rady Ministrów z 16 września 2010 r. w sprawie pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa (Dz.U. nr 184, poz. 1237 ze zm.). Wynika z niego, że żołnierza można wyznaczyć do pełnienia służby na stanowiskach bezpośrednio w strukturach międzynarodowych (par. 3 ust. 1 pkt 2) lub skierować m.in. do jednostki wojskowej (par. 4 pkt 1). Dyrektor izby podkreślił, że zwolnienie przewidziane w art. 21 ust. 1 pkt 83 przysługuje jedynie w tej drugiej sytuacji. Cele wymienione w tym przepisie ma realizować jednostka wojskowa, a nie żołnierz indywidualnie, choćby był wyznaczony na stanowisko w międzynarodowej strukturze wojskowej NATO – stwierdził.
Na korzyść podatnika orzekł WSA w Lublinie. Uznał, że organy niezasadnie zawęziły pojęcie jednostki wojskowej, nie uwzględniając, że major realizował zadania wymienione w art. 21 ust. 1 pkt 83 poza granicami państwa, w strukturze organizacyjnej wojsk NATO.
Wyrok ten uchylił jednak Naczelny Sąd Administracyjny. Sędzia Antoni Hanusz wyjaśnił, że brzmienie art. 21 ust. 1 pkt 83 lit. a nie pozostawia od 2011 r. żadnych wątpliwości. – Wolą ustawodawcy nie było zwolnienie należności pieniężnych otrzymywanych przez wszystkich żołnierzy (bez względu na miejsce i charakter pełnionej służby), a wyłącznie tych, którzy przynależą do jednostki wojskowej użytej poza granicami państwa w celu udziału w konflikcie zbrojnym lub dla wzmocnienia sił państwa albo państw sojuszniczych, misji pokojowej, akcji zapobieżenia aktom terroryzmu lub ich skutkom – wyjaśnił sędzia. Podkreślił, że przepis ten należy interpretować ściśle.
Równie niekorzystne dla żołnierzy rozstrzygnięcie zapadło w NSA 24 kwietnia 2015 r. (sygn. akt II FSK 724/13).
ORZECZNICTWO
Wyrok NSA z 30 czerwca 2016 r., sygn. akt II FSK 1102/14.
