Subskrybuj nas na Youtube
Obowiązkiem organu podatkowego jest dążyć do wyczerpującego przedstawienia stanu faktycznego. Dopiero na tej podstawie można wydać interpretację albo odmówić wszczęcia postępowania – orzekł NSA.
Obie sprawy dotyczyły spółki z o.o., która zamierzała połączyć się z inną spółką kapitałową, by następnie tak powstały podmiot przekształcić w spółkę osobową. Chodziło o konsekwencje podatkowe takich działań.
We wniosku o interpretację spółka z o.o. zaznaczyła, że występuje z pytaniem w charakterze podatnika.
Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie odmówił wydania interpretacji. Uznał, że po przekształceniach spółka nie będzie już tym podatnikiem, który zadaje pytanie. Ubiega się więc o interpretację w kwestii, która jej nie dotyczy – stwierdził dyrektor.
Spółka tłumaczyła, że jedynie przez pomyłkę zakreśliła na urzędowym wzorze wniosku okienko „podatnik”. Z treści pytania wyraźnie wynikało, że pyta o odpowiedzialność płatnika – argumentowała.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie przyznał jej rację. Orzekł, że faktycznie chodziło jej o odpowiedzialność płatnika. A dyrektor izby nie miał racji twierdząc, że w wyniku przekształceń powstanie inny podmiot. Zdaniem sądu będzie to ten sam podmiot, tyle że działający w innej formie.
Naczelny Sąd Administracyjny oddalił wprawdzie skargi kasacyjne dyrektora izby, ale nie podzielił też stanowiska sądu I instancji. Przede wszystkim – jak wyjaśnił sędzia Jacek Brolik – WSA próbował w tej sprawie zastąpić organ podatkowy i sam sobie zaczął udzielać interpretacji. Sędzia podkreślił, że może jej udzielić wyłącznie organ podatkowy wskazany w ordynacji podatkowej.
Ponadto – stwierdził NSA – dyrektor nie doprowadził do wyczerpującego przedstawienia stanu faktycznego, jak wymaga tego art. 14 b par. 3 ordynacji. Sędzia Brolik podkreślił, że organy podatkowe nie mogą łapać podatnika na błędzie. Jeśli nie było jasne, kto występuje o interpretację, to należało wezwać składającego wniosek, żeby udzielił stosownych wyjaśnień.
Zdaniem NSA również sąd pierwszej instancji posunął się za daleko, uznając, że podmiot powstały w wyniku przekształceń będzie nadal tym samym podmiotem. Wniosek o interpretację był na tyle nieprecyzyjny, że nie można było tego ustalić wprost. Tym bardziej więc organy podatkowe miały obowiązek precyzyjnie ustalić fakty dotyczące przekształceń.
ORZECZNICTWO
Wyroki NSA z 18 lipca 2014 r., sygn. akt II FSK 1934/12; II FSK 1935/12. www.serwisy.gazetaprawna.pl/orzeczenia
