Od 1 marca obowiązują wyższe diety. Określa je rozporządzenie ministra pracy i polityki społecznej z 29 stycznia 2013 r. w sprawie należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej (Dz.U. z 2013 r., poz. 167). Świadczenia wypłacane z tytułu podróży służbowych podlegają wyłączeniu z opodatkowania i oskładkowania. Jednak jak je ująć w księgach rachunkowych, gdy są one wyrażone w walutach obcych?
Monika Zabzdyr, partner w HLB M2 Audyt, przypomina, że pracownicy zobowiązani są do rozliczenia kosztów w terminie 14 dni od dnia zakończenia podróży. Do tego niezbędne jest załączenie dokumentów (rachunków) potwierdzających poszczególne wydatki. Rozliczenia kosztów podróży dokonuje się w walucie otrzymanej zaliczki, w walucie wymienialnej albo w walucie polskiej.
Według eksperta koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote dla celów bilansowych i podatku dochodowego po kursie średnim NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu – art. 30 ust. 2 pkt 2 ustawy o rachunkowości (t.j. Dz.U. z 2009 r. nr 152, poz. 1223 z późn. zm.) oraz art. 15 ust. 1 ustawy o CIT (t.j. Dz.U. z 2011 r. nr 74, poz. 397 z późn. zm.) i art. 11a ust. 2 ustawy o PIT (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 361 z późn. zm.).
– W praktyce przyjęto, że dniem poniesienia kosztu z tytułu zagranicznej podróży służbowej jest dzień rozliczenia tej podróży – twierdzi Monika Zabzdyr. Zatem wszystkie koszty wyrażone w walucie obcej przelicza się po kursie średnim NBP z ostatniego dnia poprzedzającego ten dzień. Z kolei ewentualny zwrot niewykorzystanej kwoty zaliczki do kasy walutowej jednostka przeliczy po kursie średnim NBP z dnia poprzedzającego dzień jej wpłaty.