Podatnik, który otrzymał taki zwrot w związku z dzierżawą lokalu usługowego, nie musi od otrzymanej kwoty płacić PIT . Nie stanowi on bowiem jego przysporzenia majątkowego.
Właściciel lokalu usługowego wydzierżawił go jako osoba fizyczna innej osobie fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą. Za wynajem otrzymuje czynsz, od którego płaci zryczałtowany podatek dochodowy. Jako właściciel nieruchomości musi również płacić podatek od nieruchomości. Po zapłacie podatku od nieruchomości, zgodnie z umową dzierżawy, będzie on corocznie zwracany przez dzierżawcę. Czy od zwróconej przez dzierżawcę kwoty podatku od nieruchomości trzeba zapłacić zryczałtowany podatek od najmu?
Dzierżawa lokali użytkowych pod działalność gospodarczą to normalna praktyka rynkowa. Za wynajem takiego miejsca trzeba płacić czynsz, od którego wynajmujący płaci podatek (kwota czynszu jest przychodem do opodatkowania). Najczęściej wybieraną formą opodatkowania najmu/dzierżawy (przez osoby fizyczne nieprowadzące firmy) jest ryczałt od przychodów ewidencjonowanych (stawka 8,5 proc.). Często praktyką przy umowach dzierżawy jest też zapis, że właściciel lokalu płaci od niego podatek od nieruchomości, a następnie dzierżawca tę kwotę podatnikowi zwraca. Powstaje wówczas wątpliwość, czy taki zwrot trzeba wykazać w urzędzie skarbowym i opodatkować.
Przysporzenie majątkowe
Od kwoty zwróconego podatku od nieruchomości przez najemcę (dzierżawcę) nie trzeba płacić zryczałtowanego podatku od najmu, gdyż nie stanowi on przysporzenia majątkowego. Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o PIT źródłami przychodów są najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.
Z kolei przychodami (z pewnymi ustawowymi wyjątkami) są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.
Warto też odnieść się do definicji samej dzierżawy. Ta zawarta jest w przepisach kodeksu cywilnego, zgodnie z którym przez umowę dzierżawy wydzierżawiający zobowiązuje się oddać dzierżawcy rzecz do używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a dzierżawca zobowiązuje się płacić wydzierżawiającemu umówiony czynsz.
Kiedy rozliczenie ryczałtu
Trzeba jeszcze wyjaśnić, kiedy zachodzi konieczność rozliczenia ryczałtu ewidencjonowanego przy najmie/dzierżawie. Zgodnie z przepisami ustawy z 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, osoby fizyczne osiągające przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, mogą opłacać ryczałt od przychodów ewidencjonowanych.
Opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają również otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze. Dla ustalenia wartości otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu tych umów stosuje się art. 11 ust. 2–2b ustawy o PIT.
Co podlega, a co nie
Z przytoczonych przepisów można wyciągnąć zatem wniosek, że podstawą generowania przychodów z dzierżawy jest zawarcie umowy między stronami. Określona w umowie wysokość czynszu stanowi przysporzenie majątkowe wydzierżawiającego, tym samym generuje przychód w rozumieniu podatkowym. Jednak aby powstał przychód po stronie wydzierżawiającego, czynsz musi zostać otrzymany lub postawiony do jego dyspozycji. Składnikiem przychodu osiąganego z dzierżawy przez wydzierżawiającego nie będą natomiast ponoszone przez dzierżawcę wydatki (opłaty) związane z przedmiotem dzierżawy (np. podatek od nieruchomości), jeżeli z umowy wynika, że dzierżawca jest zobowiązany do ich ponoszenia. Dodatkowe opłaty ponoszone przez dzierżawcę w związku z użytkowaniem w naszym przykładzie lokalu usługowego nie mieszczą się w pojęciu świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń, jak również nie powodują przysporzenia majątkowego po stronie wydzierżawiającego. W konsekwencji kwota przekazana przez dzierżawcę podatnikowi tytułem zwrotu zapłaconego podatku od nieruchomości nie stanowi przychodu w rozumieniu podatkowym i nie będzie podlegała opodatkowaniu.
Takie stanowisko potwierdził m.in. dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji z 14 lipca 2016 r. (nr IBPB-2-2/4511-558/16/KrB).
Podstawa prawna
Ustawa z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.).
Ustawa z 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 380 ze zm.).
Ustawa z 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz.U. nr 144, poz. 930 ze zm.).