Subskrybuj nas na Youtube
Zapisz się na newsletter
Jeżeli na podstawie jednej umowy o pracę są wykonywane zarówno czynności chronione prawem autorskim, jak i inne, to powinien z niej także wynikać podział wynagrodzenia – stwierdził dyrektor katowickiej izby.
Z pytaniem wystąpił zatrudniony na etacie asystent projektanta otrzymujący wynagrodzenie w stałej wysokości. Zgodnie z zaleceniem pracodawcy rejestruje on, ile czasu pracy przeznacza na wykonywanie projektów technicznych, a ile na inne czynności.
Asystent uważał, że wykonywane przez niego projekty są utworami w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t.j. Dz.U. z 2006 r. nr 90, poz. 631 ze zm.), mimo że prawa do nich przechodzą na pracodawcę. Z tego powodu chciał odliczać od przychodu 50-proc. koszty jego uzyskania, mimo że nie zrobił tego pracodawca w PIT-11.
Podatnik doprecyzował jednak, że wynagrodzenie dostaje za świadczenie pracy. Nie ma żadnego dodatkowego wynagrodzenia za przeniesienie praw autorskich na pracodawcę.
Uważał jednak, że nie jest to przeszkodą do stosowania 50-proc. kosztów, bo wystarczy tylko dokładnie ustalić, jaka część wynagrodzenia dotyczy samej pracy twórczej. To natomiast jest możliwe na podstawie prowadzonego rejestru czasu pracy.
Nie zgodził się z tym dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach. Wyjaśnił, że jeżeli na podstawie jednej umowy o pracę wykonywane są zarówno czynności chronione prawem autorskim, jak i inne, to powinien z niej wynikać podział wynagrodzenia. – Tylko takie rozróżnienie w umowie, jak również dokumentowanie prac, daje podstawę do 50-proc. kosztów – stwierdził organ.
Inaczej na podobne pytanie ten sam organ odpowiedział w interpretacji z 7 października 2015 r. (nr IBPB-2-2/4511-496/15/MM). Wyjaśnił wówczas, że podatnik ma prawo do 50-proc. kosztów, jeżeli na podstawie prowadzonych systemów ewidencyjnych można ustalić, jaka część wynagrodzenia dotyczy działalności twórczej. Wtedy również chodziło o sytuację, w której sama umowa o pracę tego nie określała.
Dyrektor katowickiej izby potwierdził też, że jeżeli płatnik mimo obowiązku nie uwzględnił podwyższonych kosztów, to pracownik może je sam odliczyć w rocznym zeznaniu.
Interpretacja dyrektora IS w Katowicach z 25 lutego 2016 r., nr IBPB-2-1/4511-577/15/AD.
