Usługi pośrednictwa nie są podobne do usług reklamowych, gdy mowa o obowiązku poboru podatku u źródła. Ale są do siebie podobne, gdy oceniamy prawo podatnika do zaliczenia ich do kosztów podatkowych.
Niedawne interpretacje indywidualne dyrektora KIS prowadzą do wniosku, że wynagrodzenie wypłacane za usługi pośrednictwa na rzecz podmiotów powiązanych oraz z rajów podatkowych nie może być w pełnej wysokości kosztem podatkowym. Podważa to zasadność zlecania pośrednictwa takim podmiotom. Z drugiej strony zlecanie ich firmom niepowiązanym może rodzić zagrożenie ujawnienia istotnych informacji biznesowych.
Ograniczenie kosztów w CIT
Począwszy od 1 stycznia 2018 r. koszty usług doradczych, badania rynku, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, ubezpieczeń, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze są limitowane. Jeśli przekroczą 3 mln zł, mogą być kosztem podatkowym tylko do wysokości 5 proc. podatkowej EBITDA. Ograniczenie ma zastosowanie, jeżeli wydatki poniesiono na rzecz podmiotów powiązanych albo podmiotów z rajów podatkowych.
Pomocne w określaniu wydatków, które podlegają ograniczeniom w zaliczaniu do kosztów podatkowych, mogą być stanowiska organów podatkowych w zakresie obowiązku poboru podatku u źródła. Uznają one, że wynagrodzenie wypłacane na rzecz pośrednika nie jest obciążone podatkiem u źródła. Usługi pośrednictwa nie stanowią również usług o podobnym charakterze (np. do usług reklamowych). Takie stanowisko spotkamy w interpretacji dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 23 lutego 2018 r. (sygn. 0111-KDIB2-1.4010.375.2017.2.JP) i interpretacji dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 31 sierpnia 2015 r. (sygn. IPTPB3/4510-196/15-2/IR).
A jednak podobne
Niestety, w ostatnim czasie pojawiły się interpretacje, zgodnie z którymi usługi pośrednictwa w sprzedaży produktów, nabywane od podmiotów powiązanych, podlegają ograniczeniom w zaliczaniu do kosztów podatkowych, np. z 12 lipca 2018 r. (sygn. 0111-KDIB1-2.4010.230.2018.1.MM) i z 25 maja 2018 r. (sygn. 0111-KDIB1-1.4010.98.2018.2. MG). Zdaniem organów czynności polegające na wyszukiwaniu klientów i pośredniczeniu w zawieraniu umów są ściśle powiązane z promowaniem produktów.
W ocenie dyrektora KIS trudno wyobrazić sobie usługę wyszukiwania klientów bez jednoczesnego promowania produktu i przekazywania informacji o nim. Czynności te są podobne do usług reklamowych, przez co usługi pośrednictwa podlegają ograniczeniom w zaliczaniu do kosztów podatkowych do wysokości 5 proc. podatkowej EBITDA, jeżeli są nabywane od podmiotów powiązanych.
Wnioski z interpretacji
Z porównania przytoczonych interpretacji wynika, że usługi pośrednictwa nie są podobne do usług reklamowych, jeżeli oceniamy obowiązek poboru podatku u źródła. Są jednak zbliżone do usług reklamowych, jeżeli oceniamy prawo podatnika do zaliczenia ich do kosztów podatkowych w pełnej wysokości. Organy podatkowe odmiennie więc interpretują pojęcie „usług o podobnym charakterze” pomimo identycznego brzmienia przepisów.
Taka niejednorodna kwalifikacja usług pośrednictwa prowadzi do braku zaufania podatników do fiskusa i niepewności stosowania prawa.