Subskrybuj nas na Youtube
Czy po śmierci podatnika można skorygować złożone przez niego deklaracje podatkowe? Czy sprzedaż wysyłkowa telefonów komórkowych pozbawia prawa do zwolnienia podmiotowego? Jak opodatkować usługi transportu towarów świadczone na terytoriach innych państw UE?
Osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą zmarła 27 czerwca br. Krótko przed śmiercią sprzedała samochód ciężarowy podlegający opodatkowaniu podatkiem od środków transportowych, ale nie złożyła korekty deklaracji na ten podatek ze względu na sprzedaż pojazdu. Czy spadkobiercy mogą skorygować tę deklarację?
Jak stanowi art. 97 par. 1 ordynacji podatkowej, spadkobiercy podatnika przejmują przewidziane w przepisach prawa podatkowego majątkowe prawa i obowiązki spadkodawcy. Jak jednocześnie stanowi art. 100 par. 1 ordynacji podatkowej, organ podatkowy orzeka w jednej decyzji o zakresie odpowiedzialności lub uprawnień poszczególnych spadkobierców na podstawie decyzji ostatecznych wydanych wobec spadkodawcy oraz jego zobowiązań wynikających z prawidłowych deklaracji. Z kolei zgodnie z art. 100 par. 2 ordynacji podatkowej, jeżeli deklaracja złożona przez spadkodawcę jest nieprawidłowa lub deklaracji nie złożono, orzekając o zakresie odpowiedzialności lub uprawnień spadkobierców, organ podatkowy jednocześnie ustala lub określa kwoty, o których mowa w art. 21 par. 3 i 3a, art. 24 lub art. 74a ordynacji podatkowej.
W świetle przytoczonych przepisów spadkobiercy nie są uprawnieni do korygowania deklaracji złożonych przez zmarłych podatników. Korekty zobowiązań zmarłych podatników dokonują bowiem organy podatkowe. Jak czytamy w interpretacji indywidualnej dyrektora IS w Bydgoszczy z 19 lutego 2010 r. (nr ITPP2/443-1023b/09/MD), „obowiązujące przepisy prawa podatkowego nie zakazują po śmierci spadkodawcy weryfikacji deklarowanych przez niego zobowiązań podatkowych. Przepisy te wręcz nakładają na organy podatkowe obowiązek wszczęcia i prowadzenia postępowania celem określenia prawidłowej wysokości zobowiązania podatkowego spadkodawcy. Jest to jednak jedyny uprawniony tryb korekty takich zobowiązań. W konsekwencji spadkobierca nie ma prawa składania deklaracji podatkowych za zmarłego podatnika, natomiast wszelkie obowiązki lub prawa na niego przechodzące (w tym ewentualna nadpłata), winien określić właściwy organ podatkowy w stosownej decyzji. Przy czym należy podkreślić, że ewentualne złożenie korekt deklaracji nie wywołuje skutków prawnych”.
Tak więc w przedstawionej sytuacji spadkobiercy nie mogą skorygować deklaracji na podatek od środków transportowych złożonej przez zmarłego podatnika. Jest tak, gdyż skorygowanie zobowiązania w podatku od środków transportowych uwzględnić powinien organ podatkowy, wydając decyzję o zakresie odpowiedzialności lub uprawnień poszczególnych spadkobierców.
Podstawa prawna
Art. 97 par. 1 oraz art. 100 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 800 ze zm.).
Podatnik korzystający ze zwolnienia podmiotowego sprzedaje wysyłkowo nowe i używane telefony komórkowe. Czy od 1 lipca 2018 r. nadal może sprzedawać telefony bez VAT?
Przepisy zwalniają od VAT sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200 tys. zł (zob. art. 113 ust. 1 ustawy o VAT), jak również sprzedaż dokonywaną przez podatnika rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności podlegających opodatkowaniu, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekracza proporcjonalnie do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym 200 tys. zł (zob. art. 113 ust. 9 ustawy o VAT). Jest to zwolnienie podmiotowe.
Jednak nie wszyscy mogą z niego skorzystać, a kategorie podatników, którym odmówiono tego, są wymienione w art. 113 ust. 13 ustawy o VAT. Działalność podatnika nie jest obecnie wymieniona w tym przepisie, ale to może się zmienić. Opublikowany 27 lutego 2018 r. projekt nowelizacji ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw przewiduje wyłączenie od 1 lipca 2018 r. możliwości korzystania ze zwolnienia podmiotowego przez podatników dokonujących dostaw niektórych kategorii towarów w związku z zawarciem umowy w ramach zorganizowanego systemu zawierania umów na odległość (bez jednoczesnej fizycznej obecności stron), z wyłącznym wykorzystaniem jednego lub większej liczby środków porozumiewania się na odległość do chwili zawarcia umowy włącznie (np. sprzedaż internetowa lub telefoniczna) (zob. projektowany art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. f ustawy o VAT). Towarami, których to dotyczy, mają być:
- komputery, wyroby elektroniczne i optyczne (PKWiU 26);
- urządzenia elektryczne i nieelektryczne sprzętu gospodarstwa domowego (PKWiU 27),
- maszyny i urządzenia, gdzie indziej niesklasyfikowane (PKWIU 28).
Do pierwszej z wymienionych grup należą m.in. telefony komórkowe. Jeżeli zatem zmiana ta wejdzie w życie, dokonywanie sprzedaży na odległość (nowych lub używanych) telefonów wyłączać będzie możliwość korzystania przez podatnika ze zwolnienia podmiotowego. Wskazany projekt nie został jednak jak dotąd wniesiony do Sejmu, a w konsekwencji nie wszedł on w życie z dniem 1 lipca 2018 r. Przy czym należy zaznaczyć, że w przypadku VAT zmiany mogą wejść w życie także w trakcie roku podatkowego.
Wracając jednak do meritum pytania, podatnik nadal może sprzedawać telefony komórkowe na odległość bez utraty prawa do korzystania ze zwolnienia podmiotowego, a w konsekwencji bez VAT.
Podstawa prawna
Art. 113 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 1221 ze zm.).
Polska firma wykonała dla innej polskiej firmy usługę transportu towarów z Czech do Niemiec. Według jakiej stawki powinien zostać naliczony VAT?
Opodatkowaniu VAT w Polsce podlega m.in. odpłatne świadczenie usług na terytorium Polski (zob. art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT). A contrario – nie podlega opodatkowaniu VAT w Polsce odpłatne świadczenie usług poza terytorium Polski. O tym, czy świadczenie usług ma miejsce na terytorium kraju, decydują przepisy o miejscu świadczenia usług, tj. przede wszystkim art. 28a–28o ustawy o VAT. Przewidują one szczególny sposób ustalania usług drogowego transportu towarów na rzecz podatników tylko w przypadku świadczenia takich usług w całości na terytorium Polski albo w całości poza terytorium Unii Europejskiej (zob. art. 28f ust. 1a ustawy o VAT). Żaden tych przypadków w przedstawionej sytuacji nie ma miejsca.
W pozostałych sytuacjach ma – co do zasady – zastosowanie art. 28b ust. 1 ustawy o VAT stanowiący, że miejscem świadczenia usług jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej. Nieliczne wyjątki od tej zasady określa art. 28b ust. 2–4 ustawy o VAT, ale ze stanu faktycznego nie wynika, aby miały one zastosowanie w omawianej sytuacji. Powoduje to, że miejsce świadczenia na rzecz polskiego podatnika usługi transportowej na trasie z Czech do Niemiec znajduje się na podstawie art. 28b ust. 1 ustawy o VAT na terytorium Polski. Świadczenie tej usługi podlega zatem opodatkowaniu VAT w Polsce według stawki podstawowej, 23-proc., gdyż nie jest to bowiem usługa transportu międzynarodowego opodatkowana według stawki 0 proc. na podstawie art. 83 ust. 1 pkt 23 ustawy o VAT. Należy ją wykazać w poz. 19 i 20 deklaracji VAT-7/VAT-7K oraz w poz. K_19 i K_20 pliku JPK_VAT.
Podstawa prawna
Art. 5 ust. 1 pkt 1, art. 28b ust. 1, art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146a pkt 1 oraz art. 83 ust. 1 pkt 23 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 1221 ze zm.).
