Subskrybuj nas na Youtube
Spółka, która z powodu likwidacji przekazuje majątek swojemu udziałowcowi, nie uzyskuje przez to żadnego przysporzenia – potwierdził Naczelny Sąd Administracyjny.
Identycznie Naczelny Sąd Administracyjny orzekł 16 lutego 2016 r. (sygn. akt II FSK 843/14).
Tym razem sprawa dotyczyła spółki z o.o., której jedynym udziałowcem był Skarb Państwa. Spółka była w trakcie likwidacji. Zamierzała sprzedać część majątku. Liczyła się jednak z tym, że jeśli się jej to nie powiedzie, przekaże niektóre rzeczy, w tym nieruchomość, jedynemu wspólnikowi. Zaznaczyła, że nie będzie to przedsiębiorstwo ani jego zorganizowana część.
Spór z fiskusem toczyła o to, czy takie przekazanie spowoduje dla niej powstanie przychodu opodatkowanego CIT. Spółka uważała, że wydanie majątku likwidacyjnego doprowadzi jedynie do wygaśnięcia jej zobowiązania wobec udziałowca. Dostanie on bowiem zwrot wcześniej wniesionych wkładów. Ona nie otrzyma w zamian żadnego świadczenia wzajemnego. Nie dojdzie więc do odpłatnego zbycia majątku.
Spółka zwróciła też uwagę na to, że wartość majątku wydanego w związku z jej likwidacją będzie dochodem dla wspólnika, a więc nie może być również przychodem dla niej samej.
Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie uznał jednak inaczej. Stwierdził, że przekazanie majątku wspólnikowi w związku z likwidacją to czynność odpłatna, bo spółka zwolni się w ten sposób z długu wobec udziałowca. Uznał więc, że spółka osiągnie przychód w wysokości wartości rynkowej nieruchomości.
Spółka wygrała w sądach obu instancji. WSA w Warszawie orzekł, że przekazanie majątku wspólnikowi nie przyniesie przysporzenia spółce. Powstanie ono tylko u udziałowca, czyli Skarbu Państwa.
Tego samego zdania był Naczelny Sąd Administracyjny. Sędzia Antoni Hanusz wyjaśnił, że przekazanie majątku w wyniku likwidacji jest dla spółki neutralne podatkowo. Nie wiąże się bowiem z żadnym przysporzeniem majątkowym, w tym nie jest to przychód z nieodpłatnych świadczeń.
Takie same orzeczenia zapadały też przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Łodzi (z 19 kwietnia 2016 r., sygn. akt I SA/Łd 146/16, nieprawomocne) oraz WSA w Krakowie (z 19 października 2016 r., sygn. akt I SA/Kr 943/16 oraz I SA/Kr 976/16, oba nieprawomocne).
ORZECZNICTWO
Wyrok NSA z 20 lipca 2017 r., sygn. akt II FSK 1641/15.
