Od kilku lat przedsiębiorcy oswajają się z kolejnymi obowiązkami związanymi z jednolitym plikiem kontrolnym. Po JPK_VAT przyszła pora na rozwiązanie znacznie bardziej wymagające – JPK_CIT, czyli elektroniczny plik raportowy obejmujący informacje o rozliczeniu podatku dochodowego od osób prawnych. W teorii jest to narzędzie służące organom podatkowym do analizy i automatycznej weryfikacji danych. W praktyce oznacza jednak poważne wyzwanie organizacyjno-technologiczne dla przedsiębiorców, które wymaga nowego podejścia do prowadzenia ksiąg rachunkowych, w tym także reorganizacji procesów w dziale finansowym oraz konieczności dostosowania systemów księgowych.

Co istotne, wdrożenie JPK_CIT nie jest jednorazowym wysiłkiem polegającym na przygotowaniu jednego, końcowego pliku. To proces wymagający systematycznego podejścia, współpracy wielu osób w organizacji oraz dbałości o poprawność i jakość danych. Dlatego też warto przeanalizować kolejne etapy przygotowania i wdrożenia, aby dobrze przygotować się do zmian.

Krok 1: Diagnoza

Pierwszym etapem prac powinno być przeprowadzenie szczegółowej analizy obecnej sytuacji przedsiębiorstwa. Dział finansowy musi ustalić:

  • jak wygląda aktualny plan kont,
  • jakie informacje są gromadzone o środkach trwałych,
  • jak wygląda obecny proces księgowania dokumentów,
  • w jaki sposób działają systemy księgowe i raportowe.

Jest to również odpowiedni moment, aby skontaktować się z dostawcą oprogramowania księgowego i omówić techniczne aspekty dotyczące generowania pliku JPK_CIT oraz zapoznać się ze wsparciem, jakie może oferować system.

Działy finansowe powinny odpowiedzieć na następujące pytania:

  • czy nasz plan kont jest wystarczająco szczegółowy, by odzwierciedlić wymagania JPK CIT?
  • czy wszystkie środki trwałe są poprawnie ujęte i przyporządkowane do odpowiednich kategorii?
  • czy system pozwala na wygenerowanie danych w strukturze zgodnej z wymogami Ministerstwa Finansów?

Na tym etapie często okazuje się, że konieczne jest ujednolicenie nazewnictwa kont, doprecyzowanie polityki rachunkowości czy nawet wprowadzenie dodatkowych pól opisowych w systemach księgowych.

Ważne: Diagnoza jest fundamentalnym krokiem – bez niej kolejne działania mogą prowadzić do błędów i czasochłonnych korekt.

Krok 2: Plan działania

Kolejny krok to opracowanie planu wdrożenia. Niezbędne jest rozpisanie zadań, określenie terminów i przypisanie odpowiedzialności do poszczególnych etapów. W praktyce oznacza to zaangażowanie w proces kilku działów: księgowego, informatycznego oraz podatkowo-prawnego.

Uwaga! Jeśli przedsiębiorstwo korzysta z usług dostawców zewnętrznych, trzeba zorganizować wspólne spotkanie, aby ustalić plan działania – omówić każdy aspekt.

Krok 3: Mapowanie kont i nadawanie znaczników

Niewątpliwie najbardziej wymagającym zadaniem jest mapowanie kont księgowych do struktur JPK_CIT. W praktyce chodzi o to, aby każdemu kontu lub transakcji przypisać odpowiedni znacznik, tak by system wygenerował poprawny plik XML.

Proces ten wymaga znajomości zarówno struktury JPK_CIT, jak i funkcjonowania planu kont w danej spółce. Często okazuje się, że jedno konto księgowe musi być rozbite na kilka pozycji w raporcie, ponieważ tak wynika z wytycznych Ministerstwa Finansów. Lista znaczników, jakie należy przyporządkować, została opublikowana w rozporządzeniu MF.

Uwaga! Na tym etapie pojawia się też potrzeba dostosowania planu kont, a często stworzenia nowych kont technicznych (pozabilansowych) lub analitycznych.

Krok 4: Testowe pliki i ewentualne korekty

Po zakończeniu mapowania nadchodzi moment sprawdzenia – wygenerowanie testowych plików JPK_CIT. Praktyka pokazuje, że pierwsze wersje niemal zawsze ujawniają następujące błędy:

  • brakujące dane,
  • niewłaściwe oznaczenia,
  • rozbieżności w sumach kontrolnych.

Dlatego niezwykle ważne jest przeprowadzenie testów wewnętrznych, zanim plik trafi do organów administracji skarbowej.

Ważne: Testowe generowanie danych pozwala zweryfikować poprawność zarówno techniczną, jak i merytoryczną.

Dział finansowy powinien przygotować procedurę korygowania błędów, która określi:

  • kto odpowiada za poprawki,
  • w jakim terminie,
  • jakie narzędzia będą wykorzystywane do weryfikacji.

Tylko systematyczne podejście minimalizuje ryzyko kar finansowych i niepotrzebnego stresu w dniu wysyłki.

Krok 5: Bieżące raportowanie i utrzymanie jakości

Wdrożenie JPK CIT nie kończy się na wysyłce pierwszego pliku. To dopiero początek stałego obowiązku, który wymaga bieżącego raportowania i utrzymania jakości danych. Oznacza to konieczność regularnego przeglądu planu kont, aktualizacji procedur i szkolenia pracowników.

Ważne: Warto wprowadzić cykliczne kontrole jakości danych – np. raz w miesiącu sprawdzać, czy wszystkie transakcje zostały poprawnie oznaczone i zaksięgowane zgodnie z mapowaniem.

Firmy, które bagatelizują ten etap, szybko przekonują się, że przy kolejnej wysyłce pliku problemów jest więcej niż na początku. Ciągłość i systematyczność to kluczowe aspekty w utrzymaniu zgodności ksiąg z wymogami.

To proces, a nie jednorazowa akcja

Choć JPK_CIT może wydawać się kolejnym biurokratycznym obowiązkiem, jego znaczenia nie można bagatelizować. To narzędzie, które ma na celu uszczelnienie system podatkowego, szybszą weryfikację danych oraz skuteczniejsze wykrywanie błędów, co może skutkować zwiększeniem liczby przeprowadzanych kontroli podatkowych. Kluczem do sukcesu jest traktowanie wdrożenia jako procesu, a nie akcji jednorazowej. Tylko konsekwentne podejście – od diagnozy, przez mapowanie, aż po bieżące raportowanie – pozwala uniknąć błędów i zapewnić bezpieczeństwo podatkowe spółki. ©℗

Kontynuujemy cykl, w którym eksperci przedstawią praktyczne problemy związane z JPK_CIT, zwracając przy tym uwagę na kwestie zarówno księgowe, jak i podatkowe. Dotychczas w dodatku Podatki i Księgowość ukazały się artykuły: