Jeżeli podatnik dostarcza konstrukcje jako podwykonawca usług budowlanych, to do dostawy musi zastosować ogólne zasady opodatkowania VAT, a montaż będzie objęty odwrotnym obciążaniem – wynika z interpretacji dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej.
Taki sam wniosek płynął z interpretacji wydanej 25 kwietnia (nr 2461-IBPP2.4512.42. 2017.2.WN). Wówczas jednak inny był powód takiej odpowiedzi – wynikał on ze sposobu sformułowania pytania przez podatnika. Spytał on bowiem jedynie o to, czy zgodnie z załącznikiem nr 14 do ustawy o VAT, montaż powinien zostać objęty odwrotnym obciążeniem, a do prefabrykacji należy zastosować 23-proc. stawkę VAT. Organ potwierdził, nie odnosząc się jednak w ogóle do tego, czy są to odrębne usługi czy jedno kompleksowe świadczenie.
Inaczej jest w najnowszej interpretacji, którą otrzymała spółka produkująca konstrukcje stalowe. Tłumaczyła ona, że kontrahenci mają do wyboru: albo zamawiają samą konstrukcję stalową, albo łącznie z montażem.
Spółka uważała, że mimo iż montaż nie jest usługą ściśle związaną z dostawą, to oba te świadczenia składają się na usługę kompleksową. Argumentowała, że usługą zasadniczą jest dostawa konstrukcji, a zatem całą transakcję należy rozliczyć na zasadach ogólnych. Powołała się na interpretację z 9 grudnia 2014 r. (nr IPPP2/443-846/14/BM), czyli wydaną jeszcze przed wprowadzeniem odwrotnego obciążenia na usługi budowlane.
Dyrektor KIS nie zgodził się jednak ze stanowiskiem spółki. Wyjaśnił, że dostawa i montaż nie tworzą usługi kompleksowej, bo nie są ze sobą nierozerwalnie związane. Raz bowiem spółka ogranicza się tylko do dostawy konstrukcji stalowych, a innym razem dostarcza je wraz z montażem.ⒸⓅ

OPINIA

Rozwiązanie zależy od konkretnego przypadku
Łukasz Kempa, ekspert Grant Thornton
Dyrektor KIS przyjął za kryterium oceny świadczeń to, że spółka dostarcza również towar bez montażu. Jest ono zrozumiałe.
Zgodnie bowiem z orzecznictwem TSUE, co do zasady, elementy świadczenia należy traktować dla celów VAT odrębnie. Nie można ich sztucznie rozdzielać. Trudno mówić o sztucznym rozdzieleniu, gdy podatnik na jednej budowie montuje dostarczane konstrukcje, a na innej tylko je dostarcza, a montażem zajmuje się inny podwykonawca. Wcześniej podobnie wypowiadał się Naczelny Sąd Administracyjny w sprawie adaptacji pomieszczenia szpitalnego (sygn. akt I FSK 1668/14).
Inaczej byłoby w przypadku dostarczenia elementów wyposażenia już na etapie konstrukcji dopasowywanych pod konkretny budynek. Wówczas można uznać, że dostawa konstrukcji służy jedynie jak najlepszemu skorzystaniu ze świadczenia głównego, jakim jest jego montaż i tym samym ulepszenie budynku. NSA orzekał tak np. odnośnie do węzłów ciepła, podkreślając, że nie ma znaczenia czy instalatorem jest producent montowanego wyrobu czy inny podmiot (sygn. akt I FSK 1221/09). W takiej sytuacji dostawcy konstrukcji nie powinni zakładać automatycznie, że jeżeli montaż może wykonać inny podwykonawca, to należy opodatkować go odrębnie, nawet jeśli wykonuje je ten sam podatnik, który je dostarcza. ⒸⓅ
Interpretacja dyrektora KIS z 31 maja 2017 r. nr. 0114-KDIP1-2.4012.38.2017.2.JF