Procedurę wydawania interpretacji podatkowej reguluje ordynacja podatkowa. Zgodnie z jej treścią, Ministerstwo Finansów dąży do zapewnienia jednolitego stosowania przepisów prawa podatkowego przez organy podatkowe oraz organy kontroli skarbowej, dokonując w szczególności ich interpretacji, z urzędu lub na wniosek, przy uwzględnieniu orzecznictwa sądów oraz Trybunału Konstytucyjnego lub Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej.
Jakie informacje powinna zawierać interpretacja podatkowa?
- opis zagadnienia, w związku z którym jest dokonywana interpretacja przepisów prawa podatkowego
- wyjaśnienie zakresu oraz sposobu stosowania interpretowanych przepisów prawa podatkowego do opisanego zagadnienia wraz z uzasadnieniem prawnym
Jak ubiegać się o interpretację?
Wnioskodawca jest zobowiązany do uzasadnienia konieczności wydania interpretacji. We wniosku musi przedstawić zagadnienia i wskazać przepisy prawa podatkowego, które wymagają wydania interpretacji. Musi też wskazać na fakt niejednolitego stosowania przepisów prawa podatkowego w określonych decyzjach, postanowieniach i interpretacjach indywidualnych wydanych przez organy podatkowe w takich samych stanach faktycznych lub zdarzeniach przyszłych oraz w takich samych stanach prawnych. Opłata wynosi 40 zł od każdego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego będącego przedmiotem wniosku. Jeżeli w jednym wniosku zawarto kilka stanów faktycznych (zdarzeń przyszłych), które mają być przedmiotem interpretacji, opłatę należy uiścić za każdy opisany stan faktyczny (zdarzenie przyszłe). Formularze ORD-IN, ORD-IN/A i ORD-WS, ORD-WS/a, ORD-WS/B dostępne są na stronie internetowej Ministerstwa Finansów.
Kiedy podatnik uzyska odpowiedź? Interpretację indywidualną wydaje się bez zbędnej zwłoki, jednak nie później niż w terminie 3 miesięcy od dnia otrzymania wniosku przez właściwy miejscowo organ. Do trzymiesięcznego terminu nie są wliczane terminy przewidziane dla dokonania określonych czynności np. wezwania do uzupełnienia.
Co dają interpretacje?
Ordynacja podatkowa wyróżnia interpretację ogólną i indywidualną. Tę pierwszą fiskus kieruje do wszystkich podatników w celu jednolitego stosowania prawa podatkowego przez organy podatkowe oraz organy kontroli skarbowej. Indywidualna interpretacja podatkowa jest odpowiedzią organów skarbowych dotyczącą prawno-skarbowych skutków postępowania podatnika w danym przypadku. W obydwu przypadkach praktyka wydawania interpretacji ma zagwarantować wnioskodawcy, że stosowanie się do ich treści nie będzie powodowało negatywnych skutków. Narzędzie to zatem nie tylko wpływa na proces decyzyjny przedsiębiorcy, ale także chroni go przed konsekwencjami skarbowymi.
Podatnik, który nie zgadza się z treścią otrzymanej interpretacji może zaskarżyć ją do właściwego sądu. Taka możliwość jest szczególnie istotna zważywszy na praktykę wydawanych decyzji. Są one sporządzane przez urzędników, co nie gwarantuje jednolitych rozwiązań w danej sprawie. Brak precyzji potwierdza praktyka, zgodnie z którą jeden stan faktyczny opisuje wiele różnych interpretacji.
Należy pamiętać, że interpretacje podatkowe nie mają charakteru wiążącego. Co więcej, resort może ingerować z ich treść nawet po wydaniu decyzji. Oznacza to, że urzędnicy wciąż mają swobodę podejmowania decyzji, którą mogą – lecz nie muszą - umotywować istniejącą interpretacją podatkową.
Podstawa prawna: Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa
