To kraje członkowskie odpowiedzialne są za określenie sankcji wobec przedsiębiorstw stosujących agresywne planowanie podatkowe. Takie kary mogą się różnić w zależności od państwa członkowskiego - tłumaczy prof. Dariusz Rosati europoseł, sprawozdawca raportu komisji budżetowej i monetarnej Parlamentu Europejskiego, na temat automatycznej wymiany informacji w dziedzinie opodatkowania.
Dlaczego Komisja Europejska powinna mieć dostęp do informacji podatkowych, którymi będą wymieniać się poszczególne państwa?
Komisja Europejska jest nie tylko strażnikiem unijnych traktatów. Uzyskanie przez nią dostępu do informacji wymienianych przez administracje podatkowe umożliwiłoby jej m.in. badanie, czy państwa członkowskie nie przyznają korporacjom korzyści, które mogłyby być sprzeczne z zasadami pomocniczości, i czy nie zachodzi w ten sposób nieuczciwa konkurencja fiskalna między krajami.
Dlaczego takie informacje nie powinny być upubliczniane? Takie postulaty zgłaszały europejskie związki zawodowe i wielu europosłów.
Dokument DAC4, o którym teraz rozmawiamy, powstał na podstawie ustaleń wszystkich państw OECD i grupy G20. Inne państwa nie upubliczniają raportów według krajów, które otrzymują od przedsiębiorstw prowadzących u nich działalność (Country-by-country reporting, CbCR). Przykładowo Stany Zjednoczone zapowiedziały, że nie zamierzają ich upubliczniać. W związku z tym publikowanie CbCR tylko przez Unię Europejską byłoby niekorzystne dla naszych przedsiębiorstw. W raportach znajduje się dużo wrażliwych informacji, które mogłyby być wykorzystane przez konkurentów. Nie powinniśmy więc upubliczniać takich informacji, jeśli chcemy, by europejskie firmy się rozwijały i nadal miały tak dobrą pozycję na światowym rynku. Ponadto CbCR są potrzebne organom podatkowym, by wykrywać nieuczciwe działania podatkowe. Im mniej osób będzie miało do nich dostęp, tym przedsiębiorstwa będą podawać bardziej dokładne informacje. Chciałbym zwrócić uwagę, że Komisja Europejska miesiąc temu wyszła z inicjatywą, by CbCR były upubliczniane. Jednak złożona przez nią propozycja zakłada mniejszy zakres informacji podawanych do publicznej wiadomości. Teraz przed instytucjami europejskimi stanęło trudne zadanie. Muszą bowiem znaleźć balans między transparencją podatkową, której wymagają nasi obywatele, a zachowaniem konkurencyjności naszych firm.
Jakiego rodzaju sankcje miałyby wprowadzać poszczególne państwa wobec firm dokonujących nieuczciwej optymalizacji?
To kraje członkowskie odpowiedzialne są za określenie sankcji wobec przedsiębiorstw stosujących agresywne planowanie podatkowe. Takie kary mogą się różnić w zależności od państwa członkowskiego.
