Przedsiębiorca może potrącić podatek od zakupów związanych z ogólnodostępną inwestycją, nawet jeśli dopiero w dłuższej perspektywie zaowocuje ona sprzedażą towarów i świadczeniem usług – orzekł Trybunał Sprawiedliwości UE.
Chodziło o litewską spółkę Sveda, która w 2012 r. na zlecenie krajowej agencji płatniczej przy Ministerstwie Rolnictwa wybudowała ścieżkę rekreacyjno-edukacyjną o tematyce mitologii bałtyckiej, a przy okazji również tarasy widokowe, miejsca do palenia ognisk, stoisko informacyjne i parkingi dla samochodów.
W umowie z krajową agencją płatniczą spółka zobowiązała się umożliwić darmowy dostęp do ścieżki każdemu zainteresowanemu. W zamian za to dostała zwrot prawie 90 proc. kosztów jej budowy.
Spółka planowała wykorzystywać inwestycję w działalności gospodarczej, zarabiając na turystach. Chciała m.in. sprzedawać im artykuły spożywcze i pamiątki.
Liczyła na odliczenie VAT od zakupów, ale litewski fiskus odmówił jej takiego prawa. Argumentem było to, że inwestycja miała służyć ogółowi mieszkańców, a nie działalności gospodarczej.
Sprawa trafiła ostatecznie do sądu administracyjnego, który z kolei w 2014 r. skierował pytanie do TSUE. Spytał, czy można odzyskać VAT od zakupu towarów i usług związanych z inwestycją, która będzie wykorzystana bezpośrednio do nieodpłatnego użytku publicznego albo może służyć przyciąganiu turystów do miejsca, w którym podatnik zamierza dostarczać towary i świadczyć usługi w ramach swej działalności gospodarczej.
Litewskie władze były temu przeciwne. Podkreślały, że spółka przy realizacji inwestycji nie działała jako podatnik VAT. Tymczasem jest to warunek konieczny do potrącenia podatku naliczonego.
Innego zdania był jednak TSUE. Wyjaśnił, że prawo do odliczenia przysługuje także wtedy, gdy związek między zakupami a świadczeniem czynności opodatkowanych pojawi się dopiero na późniejszym etapie obrotu. Tym samym prawo do odliczenia może dotyczyć nawet sytuacji, gdy ogólnodostępna inwestycja publiczna zachęci dopiero turystów do odwiedzin miejsca, w którym spółka, w ramach swojej działalności gospodarczej, będzie dostarczać towary i świadczyć usługi.
Z ekonomicznego punktu widzenia budowa ścieżki rekreacyjnej jest więc elementem cenotwórczym takich dostaw i usług – uznał trybunał. Nie ma przy tym znaczenia to, że inwestycja jest udostępniana za darmo turystom – dodał. Byłoby to istotne tylko, gdyby takie publiczne inwestycje były głównym przedmiotem działalności spółki. Prawo do odliczenia nie przysługuje w odniesieniu do wydatków, które są związane z działalnością inną niż profesjonalna.
ORZECZNICTWO
Wyrok TSUE z 22 października 2015 r. w sprawie Sveda C-126/14.
