Zagraniczna spółka nie musi mieć zakładu w Polsce, by być płatnikiem PIT

Zagraniczna spółka, która deleguje pracowników do Polski, musi na bieżąco obliczać, pobierać i wpłacać zaliczki na podatek od wynagrodzeń oddelegowanych pracowników, nawet gdy się spodziewa, że jej zakład powstanie dopiero za 12 miesięcy – orzekł Naczelny Sąd Administracyjny.

Chodziło o niemiecką spółkę z branży maszynowej, która oddelegowała do Polski kilkunastu swoich pracowników. Ich zadaniem miały być dostarczenie i montaż linii produkcyjnej dla nowego zakładu. Gdy rozpoczęły się prace, spółka nie miała w Polsce zakładu, oddziału ani przedstawicielstwa, które mogłyby być uznane za zakład podatkowy w rozumieniu polsko-niemieckiej umowy w sprawie unikania podwójnego opodatkowania.

Zgodnie z tą umową prace instalacyjne stanowią zakład podatkowy, gdy trwają dłużej niż 12 miesięcy. W tym wypadku pierwsze prace rozpoczęły się w sierpniu 2020 r., co oznaczało, że zakład podatkowy niemieckiej spółki powstanie w Polsce w sierpniu 2021 r. Nie było wątpliwości, że w tej sytuacji spółka stanie się płatnikiem PIT już od początku realizacji projektu w Polsce, a nie dopiero z chwilą powstania zakładu (tj. po upływie 12 miesięcy od rozpoczęcia prac).

Kiedy pierwsze zaliczki

Spór z fiskusem dotyczył tego, kiedy po raz pierwszy powinna ona wywiązać się z obowiązków płatnika i pobrać oraz wpłacić pierwsze zaliczki na PIT od wypłaconych pracownikom wynagrodzeń.

Spółka uważała, że pierwsze zaliczki powinna pobrać i wpłacić do urzędu skarbowego dopiero, gdy powstanie w Polsce jej zakład podatkowy. Twierdziła zatem, że pierwsze zaliczki na PIT będzie musiała wpłacić do 20 sierpnia 2021 r. i obejmą one okres od sierpnia 2020 r. do lipca 2021 r. Następne zamierzała już wpłacać co miesiąc, a więc pierwsze z nich, za sierpień 2021 r. – do 20 września 2021 r.

Nie zgodził się z nią dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej i spór trafił do sądu.

WSA w Gliwicach (sygn. aktI SA/Gl 1243/21) uchylił interpretację dyrektora KIS, choć zgodził się z nim, że spółka nie ma racji, gdy twierdzi, iż pierwsze zaliczki powinna pobrać i wpłacić do urzędu skarbowego dopiero po uzyskaniu w Polsce statusu zakładu podatkowego, a więc dopiero po upływie 12 miesięcy od rozpoczęcia prac na terytorium naszego kraju.

„Okoliczność uzyskania statusu zakładu podatkowego pozostaje bez znaczenia dla obowiązków pracodawcy, który jako płatnik zobligowany jest do pobrania i odprowadzenia zaliczki na poczet podatku dochodowego z tytułu wypłaconych wynagrodzeń pracownikom oddelegowanym do pracy w Polsce” – wyjaśnił WSA. Orzekł, że spółka musi realizować swoje obowiązki płatnika już od momentu, gdy osoby świadczące na jej rzecz pracę będą podlegać opodatkowaniu w Polsce.

Dyrektor jasno tego nie powiedział

Mimo to sąd uchylił interpretację, bo stwierdził, że dyrektor KIS nie dość precyzyjnie zakreślił w niej moment powstania obowiązku pobrania i przekazania zaliczek na podatek od dochodów pracowników. Zdaniem sądu uzasadnienie prawne nie zawierało poprawnej informacji co do przyczyn uznania stanowiska wnioskodawcy za nieprawidłowe, a pytająca ma prawo się dowiedzieć, jak powinna prawidłowo stosować przepisy podatkowe.

Skargę kasacyjną od tego wyroku złożył dyrektor KIS, ale Naczelny Sąd Administracyjny ją oddalił. Zrobił to z powodów podobnych do tych, którymi kierował się gliwicki WSA, uchylając interpretację indywidualną.

– Z punktu widzenia procesowego WSA postąpił prawidłowo – podkreślił sędzia Andrzej Melezini.

Potwierdził, że wydana przez dyrektora KIS interpretacja nie była klarowna i dlatego została uchylona, choć wnioski z niej wynikające są co do zasady prawidłowe.

– Odpowiedź na zadane pytanie powinna być precyzyjna, tego oczekiwała od organu skarżąca spółka. Tymczasem organ skupił się na kwestii powstania zakładu podatkowego skarżącej jako zasadniczego elementu powstania obowiązku podatkowego – wytknął sędzia Melezini.

Podkreślił, że z punktu widzenia płatnika istotne jest to, że jego pracownicy osiągają pewien dochód i w momencie powstania tego dochodu pojawiają się obowiązki, które powinien wypełnić płatnik.

– Wnioski są więc następujące: po pierwsze, powstanie zakładu nie ma związku z obowiązkami płatnika, ma związek tylko z obowiązkami podatnika. Po drugie, w momencie osiągnięcia dochodów przez pracownika oddelegowanego do pracy na terytorium Polski w stanie faktycznym niniejszej sprawy powstanie obowiązek, który ciąży na płatniku. I taka powinna być odpowiedź organu. Z kolei dywagacje, czy kwestie zaliczek podatkowych będą uzależnione od powstania zakładu, nie mają w niniejszej sprawie znaczenia – podsumował sędzia Melezini. ©℗

orzecznictwo