Subskrybuj nas na Youtube
- Przed przystąpieniem do współpracy z zagranicznym kontrahentem należy sprawdzić, czy od nabywanych przez nas usług trzeba potrącić podatek u źródła - uważa Tomasz Strzałkowski doradca podatkowy w Kancelarii Chałas i Wspólnicy.
/>
Przedsiębiorca współpracujący z zagranicznymi kontrahentami jest obarczony dodatkowymi obowiązkami, w porównaniu z tym, który kooperuje z polskimi partnerami. Zaliczyć do nich można np. pobór podatku u źródła. Kiedy wystąpi taki obowiązek?
W sytuacji gdy polski przedsiębiorca nabywa od zagranicznych partnerów biznesowych niektóre usługi, wówczas – zgodnie z przepisami ustaw o podatku dochodowym – przy wypłacie należności musi potrącić zryczałtowany podatek dochodowy wynoszący 20 proc. lub 10 proc. przychodu, tzw. podatek u źródła.
Od zakupu jakich usług trzeba pobrać podatek u źródła?
Obowiązek ten dotyczy tylko niektórych usług, m.in. doradczych, księgowych, badania rynku, prawnych, reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze.
Przed przystąpieniem do współpracy z zagranicznym kontrahentem należy więc sprawdzić, czy nabywane przez nas usługi mieszczą się w tym katalogu. Jeżeli tak, to warto tę kwestię poruszyć już na etapie ustalania wynagrodzenia za świadczenie usług. Szczególnie że nasz kontrahent, często nieświadomy naszych obowiązków, może oczekiwać zapłaty całej kwoty niepomniejszonej o należne podatki.
Czy zawsze podatek musi być pobrany?
Uzyskanie od kontrahenta aktualnego certyfikatu rezydencji podatkowej może pozwolić na uniknięcie opodatkowania lub zmniejszenie kwoty podatku do zapłaty.
Czy dokument ten ma jakąś obowiązującą formę?
Nie, o formie certyfikatu rezydencji decydują przepisy wewnętrzne danego państwa. W zależności od panujących w nim zasad certyfikat może przybrać formę dokumentu urzędowego albo elektronicznego. Polskie organy podatkowe akceptują certyfikaty w formie dokumentu elektronicznego, o ile w praktyce kraju kontrahenta przyjęło się ich udostępnienie wyłącznie w takiej formie.
Czy certyfikat dotyczy tylko jednej osoby?
Jeżeli zgodnie z przepisami wewnętrznymi danego państwa właściwy organ podatkowy może wydać certyfikat, który dotyczy więcej niż jednego podatnika (tzw. zbiorowy certyfikat rezydencji), a z jego treści wynika, że wszystkie wymienione w nim podmioty mają miejsce zamieszkania lub siedzibę dla celów podatkowych w tym kraju, to polski organ podatkowy powinien zaakceptować taki dokument jako certyfikat rezydencji.
Jak długo dokument ten jest ważny?
Jeżeli certyfikat rezydencji podatkowej nie będzie zawierał okresu jego ważności, wówczas będzie ważny tylko przez 12 miesięcy od daty wydania. Należy zwrócić uwagę, iż przepisy odnoszą się do daty wydania certyfikatu przez właściwy organ administracji podatkowej, a nie daty jego otrzymania przez polskiego przedsiębiorcę. Trzeba na to uważać, gdyż niezawierający okresu ważności certyfikat wydany np. w czerwcu 2015 r. straci ważność w czerwcu 2016 r. Dlatego warto zrobić przegląd posiadanych certyfikatów i w razie potrzeby odpowiednio wcześniej poprosić kontrahentów o ich odnowienie.
Przy rozliczeniach z zagranicznym partnerem biznesowym ważne są też postanowienia umów o unikaniu podwójnego opodatkowania. Dlaczego?
Zdarza się, że poszczególne umowy odmiennie traktują nawet identyczne stany faktyczne. Jako przykład można podać wynajem urządzeń przemysłowych, który w jednych umowach jest traktowany jako zysk przedsiębiorstwa, zaś w innych jako należność licencyjna. W pierwszej sytuacji nie musimy pobierać podatku u źródła, w drugiej już tak. Pobrany podatek musimy przekazać na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych.
Czy pobór podatku u źródła to jedyny obowiązek polskich podmiotów?
Nie, oprócz obowiązków związanych z poborem podatku u źródła ustawy podatkowe nakładają na nas określone obowiązki informacyjne związane z dokonywaniem płatności na rzecz kontrahentów zagranicznych. W terminie do końca marca (3 miesiąca) roku następującego po roku podatkowym, w którym dokonaliśmy wypłat na rzecz kontrahenta, zobowiązani jesteśmy do przekazania urzędom skarbowym oraz kontrahentom informacji (IFT-2R) związanych z dokonaną wypłatą oraz pobranym podatkiem. Informację należy wystawiać, nawet wówczas, gdy nie mieliśmy obowiązku poboru zryczałtowanego podatku.
Certyfikat rezydencji podatkowej
To dokument wystawiony przez organ podatkowy państwa, w którym zagraniczny kontrahent ma siedzibę lub miejsce zamieszkania, potwierdzający, że jest on rezydentem podatkowym tego państwa. Jego brak zobowiązuje usługobiorcę do pobrania podatku u źródła według stawki krajowej (20 lub 10 proc. – w zależności od rodzaju dochodów uzyskiwanych przez zagranicznego kontrahenta). Nie można go zastąpić innym dokumentem prywatnym, np. oświadczeniem kontrahenta, lub urzędowym, który poświadczałby o miejscu jego siedziby, np. odpowiednik odpisu z Krajowego Rejestru Sądowego.
