Wydatki na imprezy z okazji Dnia Energetyka i Dnia Górnika mogą pomniejszyć przychody tylko w części przeznaczonej na pracowników lub byłych pracowników – uznał NSA.
Sprawy dotyczyły spółki górniczo-energetycznej, która organizuje co roku uroczystości – imprezy podkreślające znaczenie tej branży. Chodzi o święto energetyka oraz święto górnika. Biorą w nich udział obecni oraz zasłużeni dla spółki pracownicy, byli pracownicy, a także przedstawiciele władz lokalnych i firm współpracujących.
Spór dotyczył tego, czy spółka może wydatki związane z tymi imprezami zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów. Uważała, że ma takie prawo, ponieważ podczas imprez prezentowane jest m.in. jej logo, a uroczystości pozytywnie wpływają na wizerunek firmy wśród pracowników i w lokalnych społecznościach. Są to więc wydatki związane z zachowaniem źródła przychodów.
Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi zgodził się ze spółką, że może zaliczyć sporne wydatki do kosztów, ale jedynie w części przypadającej na pracowników i emerytów. Nie może natomiast potrącić wydatków w części przypadającej na zaproszonych gości. Ze stanowiskiem organów zgodziły się WSA w Łodzi oraz NSA. Sąd I instancji przyznał, że obchody Dnia Energetyka i Dnia Górnika mają na celu poprawę atmosfery pracy, zintegrowanie pracowników z firmą i zwiększenie efektywności. W części dotyczącej pracowników mają więc pośredni wpływ na przychody spółki. Natomiast nie można tego powiedzieć o wydatkach w części dotyczącej gości. W tym zakresie firmie chodzi jedynie o wykreowanie dobrego wizerunku, a taki wydatek należy uznać za koszty reprezentacji, które są wyłączone z kosztów podatkowych na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o CIT.
Sędzia Bogusław Dauter dodał również, że tego rodzaju ogólne wnioski o interpretacje, nieprecyzujące np., że podczas imprez toczą się rozmowy biznesowe, są skazane na niepowodzenie w sądach. Bez tych szczegółów trudno bowiem przyjąć, że zachodzi związek między wydatkiem a źródłem przychodu.
ORZECZNICTWO
Wyroki NSA z 4 marca 2016 r., sygn. akt II FSK 3955 i 3956/13.
