Oprocentowanie na lokacie założonej przez spółkę stanowiło przed 2015 r. przychód z kapitałów pieniężnych. Obecnie to dochód z działalności gospodarczej.
Sprawa dotyczyła spółki, która jeszcze przed 2015 r. lokowała wolne środki na lokatach bankowych. Wtedy z art. 14 ust. 2 pkt 5 ustawy o PIT wynikało, że przychodem z działalności gospodarczej są wyłącznie odsetki od środków na rachunkach bankowych utrzymywanych w związku z wykonywaną działalnością.
Od 1 stycznia 2015 r. przepis został rozszerzony m.in. o oprocentowanie z lokat terminowych oraz innych form oszczędzania, przechowywania lub inwestowania.
Spór dotyczył tego, czy rachunkiem utrzymywanym w związku z wykonywaną działalnością był wyłącznie rachunek firmowy służący do prowadzenia działalności gospodarczej, czy było nim także otwarte do niego subkonto.
Spółka zarabiała na odsprzedaży nieruchomości. Zdarzało się, że między sprzedażą a kolejnym zakupem dysponowała wolnymi środkami obrotowymi. W tym celu zakładała lokaty. Po trzech miesiącach pieniądze były przelewane na zwykły rachunek firmowy i inwestowane w kolejną nieruchomość.
Wspólnik uważał, że odsetki z lokaty miały ewidentnie związek z działalnością spółki i w związku z tym należało je rozliczyć jako przychód z firmy.
Tłumaczył, że lokaty zawsze były zakładane na subkontach, ale była to tylko kwestia techniczna, która nie może przesądzać o opodatkowaniu.
Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie stwierdził jednak, że subkonto wykluczało opodatkowanie jak z działalności gospodarczej. Podkreślił, że art. 14 ust. 2 pkt 5 ustawy o PIT pozwalał opodatkować w ten sposób jedynie środki przetrzymywane na rachunku firmowym.
WSA w Warszawie potwierdził stanowisko fiskusa. Stwierdził, że lokowanie środków na odrębnych rachunkach nie miało związku z działalnością gospodarczą firmy i dlatego wspólnicy muszą zapłacić podatek od odsetek jak od przychodów z kapitałów pieniężnych (19-proc. PIT).
Tak samo orzekł Naczelny Sąd Administracyjny. Sędzia Bogusław Dauter wyjaśnił, że nieobowiązujące już brzmienie art. 14 ust. 2 pkt 5 było celowym działaniem ustawodawcy, który chciał wykluczyć preferencję dla przychodów z odrębnych lokat. Sędzia Maciej Jaśniewicz dodał, że stan prawny zmienił się dopiero od 2015 r. i dlatego spółka, która lokowała środki przed tą datą, musi rozliczyć przychód na innych zasadach. Na potwierdzenie powołał się też na inne wyroki NSA (sygn. akt II FSK 806/07, II FSK 1507/11).
ORZECZNICTWO
Wyrok NSA z 26 stycznia 2016 r., sygn. akt II FSK 2388/13
