Subskrybuj nas na Youtube
Podatnik, któremu urząd skarbowy odmówił umorzenia zaległości podatkowej, nie może powoływać się na argument, że ten sam organ udzielił takiej ulgi innej osobie – orzekł NSA.
Chodziło o podatnika, który starał się o umorzenie zaległości w podatku od nieruchomości. Twierdził, że jest bardzo chory, musi się leczyć, nie pracuje, a jedynym jego dochodem są zasiłki. Po odliczeniu niezbędnych wydatków, zwłaszcza na leki, pozostaje mu niewiele na życie.
Prezydent, a następnie samorządowe kolegium odwoławcze uznali jednak, że niskie dochody podatnika nie są samoistną przesłanką do umorzenia zaległości. Kluczowe jest to, aby sytuacja podatnika nie była spowodowana przez niego samego, a wynikała z czynników od niego niezależnych. Musi więc być wyjątkowa – stwierdziły oba organy.
Podatnik uznał to za dużą niesprawiedliwość. Twierdził, że wie o wielokrotnym umarzaniu przez prezydenta miasta zaległości podatkowych przedsiębiorcom. A przecież – jak podkreślał – z reguły oni sami są winni nieprawidłościom w prowadzeniu działalności gospodarczej. W przeciwieństwie do nich on sam nie przyczynił się do swojej trudnej sytuacji. Spotkała go choroba i dlatego organy powinny udzielić mu wsparcia – argumentował.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach oddalił skargę podatnika. Stwierdził, że ponoszenie wydatków związanych z prowadzeniem gospodarstwa domowego jest typowe dla każdej rodziny i nie ma cech nadzwyczajności. Nie jest więc powodem, dla którego organ powinien umorzyć zaległość podatkową. Przypomniał, że nawet w razie zaistnienia choćby jednej z przesłanek, o których mowa w art. 67a par. 1 ordynacji podatkowej („ważny interes podatnika” lub „interes publiczny”), urząd nie jest bezwzględnie zobowiązany do umorzenia zaległości. Tym bardziej że – dodał – interes społeczny wymaga, aby zobowiązania podatkowe były regulowane terminowo.
Skargę podatnika oddalił także Naczelny Sąd Administracyjny. Zaznaczył, że przyznanie ulgi musi być oceniane w każdej sytuacji indywidualnie. Strona, która zalega z podatkiem, nie może porównywać się do innych podatników, którym została przyznana ulga.
– To organ, mając na względzie respektowanie wartości wspólnych dla całego społeczeństwa (takich jak sprawiedliwość, równość, bezpieczeństwo, zaufanie obywateli do organów władzy), decyduje, czy na podstawie zaistniałych okoliczności powinna być zastosowana ulga podatkowa – orzekł NSA.
ORZECZNICTWO
Wyrok NSA z 15 grudnia 2015 r., sygn. akt II FSK 2551/13.