Darowizna rzeczowa w ramach podatkowej grupy kapitałowej jest kosztem uzyskania przychodu darczyńcy, ale jedynie w wysokości poniesionej na nabycie lub wytworzenie np. środka trwałego.
Sprawa rozpatrywana wczoraj przez NSA dotyczyła spółki, która wchodziła w skład podatkowej grupy kapitałowej (PGK). Zamierzała wraz z innymi spółkami wchodzącymi w skład grupy dokonywać darowizn między sobą. Ich przedmiotem miały być m.in. pieniądze, udziały, akcje, a także środki trwałe i wartości niematerialne. Spółka (darczyńca) chciała wartość darowizn rzeczowych ustalać w wysokości odpowiadającej wartości rynkowej na dzień zawarcia umowy i w tej wysokości zaliczać ją do kosztów podatkowych.
Nie zgodził się na to dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy. Uznał, że spółka może uwzględniać jedynie koszty poniesione na nabycie lub wytworzenie przedmiotu darowizn. Uzasadniał, że gdyby zamiarem ustawodawcy było ustalanie kosztów na poziomie rynkowym, to wynikałoby to wprost z art. 16 ust. 1 pkt 14 ustawy o CIT.
Czas na wybór biegłego rewidenta
Czas na wybór biegłego rewidenta

Zobacz również
Ze stanowiskiem tym nie zgodził się Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku. Zwrócił uwagę na to, że transakcje (darowizny) w ramach PGK powinny być neutralne, a więc związana z nimi cena nie powinna mieć znaczenia dla ustalenia wysokości zobowiązania podatkowego PGK. Kosztem darczyńcy może być zatem cena rynkowa przedmiotu darowizny – orzekł Wojewódzki Sąd Administracyjny.
Wyrok ten uchylił wczoraj Naczelny Sąd Administracyjny. Przyznał, że w art. 16 ust. 1 pkt 14 nie określono, w jakiej wysokości ustalać koszty w przypadku darowizn w spółkach tworzących PGK. W dalszej jednak części – dodał – przepis ten określa, jak ustalać koszty w odniesieniu do darowizn rzeczowych dla organizacji pożytku publicznego.
– Ustawodawca wprost wskazuje, że będą to koszty nabycia lub wytworzenia. Nie ma więc powodu ani żadnego uzasadnienia, aby w przypadku PGK przyjmować inną wartość, np. rynkową – powiedziała sędzia Małgorzata Długosz-Szyjko.
Sędzia zwróciła uwagę na to, że stanowisko spółki umożliwiałoby kilkukrotne zaliczanie do kosztów podatkowych tej samej wartości, która już wcześniej została zaliczona do kosztów bezpośrednio lub przez odpisy amortyzacyjne.
ORZECZNICTWO
Wyrok NSA z 27 października 2015 r., sygn. akt II FSK 2112/13.