Czy otrzymując zaliczkę na poczet usługi turystycznej opodatkowanej w szczególnej procedurze marży, biuro podróży musi rozpoznać obowiązek podatkowy w stosunku do tej zaliczki, mimo że nie zna jeszcze wysokości marży?
Istota szczególnej procedury dla biur podróży (marża dla biur podróży) sprowadza się przede wszystkim do odmiennych zasad ustalania podstawy opodatkowania. W art. 119 ustawy o VAT ustawodawca określił szczególne, odmienne od ogólnych, procedury dotyczące usług turystyki (przede wszystkim podstawy opodatkowania), jednak uregulowania te nie dotyczą wszystkich zagadnień. Nie odnoszą się one m.in. do określania momentu powstania obowiązku podatkowego. Oznacza to, że w tym zakresie należy stosować zasady ogólne z art. 19a ustawy o VAT, obowiązująceod 1 stycznia 2014 r. W myśl zasady określonej w art. 19a ust. 1 ustawy o VAT obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wykonania usługi.
Ulgi na zachętę mogą sporo kosztować

Zobacz również
Z przedstawionego pytania wynika, że biuro otrzymuje zaliczki na poczet świadczonych usług turystycznych, opodatkowanych w formie marży, nie znając w momencie otrzymania zaliczki wysokości marży.
Jeżeli przed wykonaniem usługi otrzymano całość lub część zapłaty, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, to obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w odniesieniu do otrzymanej kwoty (zob. art. 19a ust. 5 ustawy o VAT).
Po wejściu w życie 1 stycznia 2015 r. nowych zasad ustalania obowiązku podatkowego organy podatkowe przyjmują, że otrzymanie przez biuro podróży zaliczki na poczet usługi turystycznej opodatkowanej w formie marży powoduje powstanie obowiązku podatkowego w momencie jej otrzymania. Jednak z uwagi na specyfikę usług turystyki opodatkowanych w formie marży organy podatkowe akceptowały rozwiązanie zakładające funkcjonalne podejście w tym zakresie. Zgodnie z tym podejściem w momencie otrzymania zaliczki na poczet usługi turystyki opodatkowanej w formie marży podatnik może, zamiast obliczać aktualną marżę uwzględniającą faktycznie poniesione koszty, przyjąć marżę przewidywaną, tj. którą skalkulował przy określaniu ceny danej wycieczki, obliczoną zgodnie z przewidywanymi kosztami (noclegów, wyżywienia, przewozu itd.).
Natomiast w sytuacji gdy znane będą już faktyczne koszty poniesione z tytułu nabycia towarów i usług od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty w odniesieniu do danej wycieczki i kwota marży obliczona przy uwzględnieniu tych kosztów będzie inna niż wcześniej skalkulowana, podatnik powinien dokonać stosownej korekty podatku w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym usługa została wykonana (zob. interpretacja indywidualna dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 14 stycznia 2015 r., nr IBPP1/443-1098/14/AW; interpretacja indywidualna dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 13 listopada 2014 r., nr IPPP2/443-802/14-2/BH).
To funkcjonalne podejście do ustalenia momentu powstania obowiązku podatkowego w stosunku do otrzymanej zaliczki na poczet usługi turystycznej potwierdziło również Ministerstwo Finansów w zamieszczonej na swojej stronie internetowej informacji w sprawie opodatkowania usług turystyki.
Podstawa prawna
Ustawa z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. nr 177, poz. 1054 ze zm.).