Sprawa dotyczyła spółki, która prowadzi magazyn. Jej klient przechowywał w nim alkohol i co pewien czas kontrolował jego ilość. Początkowe kontrole nie wykazały żadnych nieprawidłowości. Po kolejnej, przeprowadzonej po kilkumiesięcznej przerwie, okazało się, że jest niedobór.
Jego przyczyną, jak wykazało śledztwo, były kradzieże dokonywane przez pracowników magazynu i kierowców odbierających towar. Spółka wypłaciła klientowi rekompensatę. Poniosła więc wydatki, ale liczyła, że odzyska pieniądze. Ponieważ miała odpowiednią polisę, zwróciła się do swojego ubezpieczyciela o odszkodowanie. Ponadto straty mieli częściowo pokryć sprawcy kradzieży. Spór sprowadzał się do tego, czy od kwot wypłaconych przez ubezpieczyciela i nieuczciwych pracowników należy zapłacić podatek dochodowy. Firma zwróciła uwagę na art. 12 ust. 4 pkt 6a ustawy o CIT, zgodnie z którym do przychodów nie zalicza się zwróconych innych wydatków niezaliczonych do kosztów uzyskania przychodów.
Dyrektor izby skarbowej uznał jednak, że otrzymane przez spółkę od ubezpieczyciela lub sprawców kradzieży odszkodowania będą przychodem podatkowym, ponieważ co do zasady wszystkie pieniądze, które wpływają na jej rachunek, są takim przychodem. – Dotyczy to zarówno należności z działalności gospodarczej, jak i innych przysporzeń – stwierdził organ. Jak wyjaśnił, kwota, którą spółka przekazała klientowi na pokrycie jego strat, nie może być dla niej kosztem uzyskania przychodów, ale nie oznacza to, że zastosowanie znajduje art. 12 ust. 4 pkt 6a ustawy o CIT. Odszkodowanie wypłacone przez ubezpieczyciela to bowiem co innego niż zwrot wydatków poniesionych wcześniej przez spółkę. WSA w Poznaniu w pełni zgodził się z argumentacją fiskusa.
Wyrok jest nieprawomocny.
ORZECZNICTWO
Wyrok WSA w Poznaniu z 27 sierpnia, sygn. akt I SA/Po 769/15.