Subskrybuj nas na Youtube
Zapisz się na newsletter
Akademia podatkowa 1853
Alternatywna metoda wyliczania limitów odsetek zaliczanych do kosztów uzyskania przychodów (art. 15c ustawy o CIT) pozwala podatnikom odstąpić od stosowania ograniczeń wynikających z art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 ustawy o CIT. W zamian powinni oni globalnie określać maksymalną wartość odsetek podlegających zaliczeniu do kosztów podatkowych, obejmującą odsetki od pożyczek zarówno od podmiotów powiązanych, jak i niepowiązanych. W tym wypadku nie obowiązuje ustalanie zadłużenia w relacjach z podmiotami powiązanymi, nie ma też znaczenia wysokość kapitału własnego. Kwota odsetek zaliczonych do kosztów podatkowych nie może być jednak wyższa od wartości podatkowej aktywów (bez wartości niematerialnych i prawnych) pomnożonej przez stopę referencyjną NBP powiększoną o 1,25 punktu procentowego. Nie może ona zarazem przekraczać 50 proc. zysku z działalności operacyjnej za dany rok podatkowy.
Zgodnie z art. 15c ust. 2 ustawy o CIT metodę alternatywną powinno się stosować do wszystkich pożyczek. Jednak art. 7 ust. 1 przepisów przejściowych do nowelizacji stanowi, że do odsetek od pożyczek udzielonych i faktycznie przekazanych podatnikowi przed dniem jej wejścia w życie, tj. do 31 grudnia 2014 r., stosuje się przepisy w brzmieniu obowiązującym przed 1 stycznia 2015 r. Na mocy ust. 2 tego artykułu podatnik ma prawo stosować do „starych” pożyczek nowe przepisy w zakresie metody alternatywnej, ale tylko wówczas, gdy podlegałyby one niedostatecznej kapitalizacji na gruncie dotychczasowego prawa. Biorąc pod uwagę literalne brzmienie tych przepisów, uzasadniony wydaje się pogląd, że poza zakresem zastosowania metody alternatywnej pozostaną umowy pożyczek niepodlegające wcześniej (przed 1 stycznia 2015 r.) niedostatecznej kapitalizacji. W konsekwencji, nawet po wyborze metody alternatywnej, wypłata odsetek od takich pożyczek nie powinna podlegać żadnym ograniczeniom w zaliczaniu do kosztów uzyskania przychodów.
