Zgodnie obowiązującymi przepisami, zobowiązanie podatkowe będzie powstawać jeśli kwota darowizn od jednej osoby w ciągu 5 lat przekroczy kwotę wolną od podatku. Oznacza to, że konieczna będzie zapłata podatku w sytuacji, gdy łącznie zostaną spełnione trzy warunki: limit będzie dotyczyć tylko jednego darczyńcy, kwota limitu zostanie przekroczona, a do samego limitu wliczyły się przychody pochodzące zarówno ze spadków jak i darowizn.

Kwoty limitów kształtują się różnie w zależności od stopnia pokrewieństwa między nabywcą i zbywającym, co stało się podstawą do wyróżnienia tzw. grup podatkowych.

zobacz także:

I grupa

Do pierwszej grupy podatkowej zaliczamy małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, zięcia, synową, rodzeństwa, ojczyma, macochę i teściów. Informacji podatkowej do urzędu skarbowego nie będziemy musieli składać, gdy suma którą otrzymaliśmy od jednego członka tej grupy nie przekroczy w pięcioletnim okresie 9.637 zł.

Co ważne, większość osób (wszyscy poza zięciem synową oraz teściami) z pierwszej grupy może zostać zwolniona z zapłaty podatku od spadków i darowizn niezależnie od wysokości przekazywanej sumy. Aby uniknąć opodatkowania, w ciągu 6 miesięcy od dokonania darowizny należy złożyć na druku SD-Z2 informację o jej dokonaniu. Zgłoszenia darowizny dokonuje jedynie obdarowany we właściwej mu jednostce urzędu skarbowego.

II grupa

Limit podatkowy w tej grupie to 7.276 zł. Zalicza się do niej zstępnych rodzeństwa, rodzeństwo rodziców, zstępnych i małżonków pasierbów, małżonków rodzeństwa i rodzeństwo małżonków, małżonków rodzeństwa małżonków, małżonków innych zstępnych. Oznacza to, że od np. wujka możemy otrzymać w ciągu 5 lat do 7,276 zł bez konieczności zgłaszania tego faktu do urzędu skarbowego.

III grupa

Do trzeciej grupy zaliczamy pozostałych nabywców spadku. Limit kwoty wolnej od podatku wynosi 4 902 zł.

Przekroczenie limitu powoduje powstanie obowiązku podatkowego. Należy pamiętać, że opodatkowane będzie tylko, cześć która stanowi nadwyżkę