Chodziło o spółkę zajmującą się pośrednictwem pracy, której pracownicy zostali wynajęci przez bank. Wykonywane przez nich czynności niczym nie różnią się od obowiązków pracowników banku. Zajmują się oni m.in. sprzedażą kredytów, pożyczek i rachunków oraz obsługą bezpośrednich klientów i weryfikowaniem ich danych. Zobowiązali się także do zachowania tajemnicy bankowej.
Spółka uważała, że usługi świadczone przez nią na rzecz banku stanowią element usług finansowych zwolnionych z podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38–41 ustawy o VAT. Powoływała się na art. 43 ust. 13, który zwalnia z VAT usługi stanowiące element usługi zwolnionej, które same w sobie stanowią odrębną całość, ale są właściwe oraz niezbędne do świadczenia usługi głównej. Argumentowała, że one również powinny być zwolnione z VAT, bo bez nich nie jest możliwe wykonanie usługi głównej.
Bilans roczny firmy: „window dressing” to nie mydlenie oczu
Bilans roczny firmy: „window dressing” to nie mydlenie oczu

Zobacz również
Nie zgodził się z tym dyrektor izby skarbowej. Uznał, że świadczenia spółki na rzecz banku nie są elementem usługi finansowej ani usługi pośrednictwa finansowego, które stanowiłyby odrębną całość, a przy tym byłyby właściwe i niezbędne do wykonywania usługi głównej. Wprawdzie są one związane z działalnością gospodarczą banku, ale nie można ich uznać za usługi stanowiące element usługi finansowej, w szczególności w odniesieniu do obsługi spraw pracowniczych, administracyjnych i gospodarczych wewnątrz banku. Polegają one jedynie na odpłatnym wspieraniu go w wykonywaniu należącej do niego działalności, bez wchodzenia w stosunki umowne z klientami – podkreślił dyrektor izby.
Jego stanowisko podzieliły zarówno Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu, jak i Naczelny Sąd Administracyjny. Oba sądy orzekły, że usługi polegające na wykonywaniu przez pracowników spółki określonych czynności faktycznych na rzecz banków nie są zwolnione z podatku na podstawie art. 43 ust. 13 ustawy o VAT. Nie są one bowiem elementem usług finansowych ani pośrednictwa finansowego.
NSA podkreślił, że działalność spółki polegająca na udostępnianiu kontrahentom własnej siły roboczej, która pod ich kierownictwem dokonuje określonych czynności faktycznych, nie oznacza, że spółka ta świadczy bezpośrednio usługi finansowe czy pośrednictwa finansowego. Natomiast czynności faktyczne związane z działalnością bankową nie mogą być utożsamiane z udostępnianiem pracowników.
ORZECZNICTWO
Wyrok NSA z 8 kwietnia 2015 r., sygn. akt I FSK 493/14. www.serwisy.gazetaprawna.pl/orzeczenia