Upadłość dłużnika nie zwalnia z obowiązku korekty kosztów i wpłacenia z tego tytułu należnego podatku dochodowego – orzekł WSA w Poznaniu.
Spór dotyczył zastosowania w postępowaniu upadłościowym art. 15b ustawy o CIT, który nakazuje dłużnikom zmniejszyć koszty uzyskania przychodów, jeśli nie zapłacą kontrahentowi w ciągu 30 dni od upływu terminu płatności (wynikającego najczęściej z faktury). Jeżeli termin jest dłuższy niż 60 dni, korekty trzeba dokonać przed upływem 90 dni od daty zaliczenia niezapłaconej kwoty do kosztów podatkowych.
Według syndyka, jeżeli korekta miałaby dotyczyć kosztów sprzed upadłości, to powinien on dokonać jedynie technicznego jej rozliczenia, natomiast nie powinien wpłacać z tego tytułu należnego podatku dochodowego. Zobowiązanie wobec urzędu skarbowego powinno być zaspokojone z masy upadłościowej, czyli dopiero w trzeciej kolejności – uważał syndyk. Wskazywał, że prawo upadłościowe i naprawcze (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 1112 ze zm.) zalicza do pierwszej kategorii tylko te należności publiczne, które powstały po ogłoszeniu upadłości. Natomiast te, które pojawiły się przed tą datą, są zaliczane do trzeciej kategorii.
Syndyk był zdania, że korekta wywołuje skutek w stosunku do zdarzeń przeszłych, związanych z zobowiązaniami, które już powstały. Jeżeli zatem dotyczy zdarzenia sprzed upadłości, to fiskus nie może zostać zaspokojony w pierwszej kolejności.
Inaczej twierdziły organy podatkowe. W ich przekonaniu nie ma znaczenia to, że korekta dotyczy okresu rozliczeniowego, w którym dłużnik nie był jeszcze w upadłości likwidacyjnej.
Zgodził się z tym Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu. Stwierdził, że rozliczenie podatku dochodowego przez dłużnika nie stanowi zaspokojenia wierzyciela. Rozliczenie to nie koliduje zatem z prawem upadłościowym.
Sąd powołał się przy tym na niekorzystne dla syndyków orzeczenie NSA z 13 czerwca 2013 r. (sygn. akt I FSK 1159/12) w analogicznej sprawie korekty, tyle że dotyczącej VAT. Tym samym poznański WSA nie uwzględnił nowszych wyroków, które zapadły 1 lipca 2014 r. (sygn. akt I FSK 609/14 i I FSK 641/14). NSA stwierdził w nich, że syndycy nie muszą korygować VAT za upadłego dłużnika, jeśli ten nie zapłacił kontrahentowi za dostawę w ciągu 150 dni. W przeciwnym razie byłoby to niezgodne z prawem upadłościowym, które stawia fiskusa dopiero na trzecim miejscu w kolejności zaspokajania wierzycieli.
Wyrok jest nieprawomocny.
ORZECZNICTWO
Wyrok WSA w Poznaniu z 30 lipca 2014 r., sygn. akt I SA/PO1192/13. www.serwisy.gazetaprawna.pl/orzeczenia
