Dostawa terenów budowlanych w VAT
Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT (t.j. Dz.U. z 2011 r. nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) zwalnia się z podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż budowlane. Przed 1 kwietnia nie było jednak w przepisach definicji terenów budowlanych, co rodziło spory podatników z fiskusem, zwłaszcza w sytuacji gdy dany grunt nie był objęty miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego (planu nie uchwalono) oraz nie została wydana decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania. Problem polegał na tym, czy dany grunt można uznać za teren budowlany i opodatkować, czy też skoro nie ma powyższych dokumentów, można uznać go za inny teren, zwolniony z VAT. Sądy orzekały, że jeśli nie było ani planu zagospodarowania, ani decyzji o warunkach zabudowy, to status gruntu należy sprawdzić w ewidencji gruntów i budynków. Jeśli w ewidencji był on sklasyfikowany jako budowlany, jego dostawę należało opodatkować VAT.
Od 1 kwietnia w ustawie o VAT obowiązuje definicja terenów budowlanych. Przez takie należy rozumieć tereny przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu – zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. Jak wyjaśniło Ministerstwo Finansów sprzedaż gruntu nieobjętego planem zagospodarowania przestrzennego lub decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu będzie zwolniona z VAT. Jeśli natomiast z planu lub decyzji będzie wynikało, że dany teren jest przeznaczony pod zabudowę, to należy go opodatkować. Klasyfikacja gruntu w ewidencji gruntów i budynków od 1 kwietnia nie ma znaczenia.