Naczelny Sąd Administracyjny potwierdził, że koszty bezpośrednie dotyczące danego roku podatkowego, ale poniesione przez firmę już po sporządzeniu sprawozdania finansowego, muszą zostać przypisane do kosztów podatkowych następnego okresu rozliczeniowego.
Sprawa, jaką zajmował się NSA, dotyczyła ujmowania kosztów w różnych okresach rozliczeniowych. DGP pisał o tym w artykule „Jak rozliczać koszty uzyskania przychodów ponoszone na przełomie roku podatkowego” z 20 lutego 2013 r. – nr 36/2013. Chodzi o interpretację art. 15 ust. 4c ustawy o CIT (t.j. Dz.U. z 2011 r. nr 74, poz. 397 z późn. zm.). Przepis ten mówi, że jeśli podatnik ponosi jakieś koszty bezpośrednio związane z przychodami już po zakończeniu roku, ale do dnia sporządzenia sprawozdania finansowego za ten rok i jednocześnie nie później niż do upływu terminu złożenia rocznej deklaracji CIT-8 (przy roku podatkowym pokrywającym się z rokiem kalendarzowym termin ten upływa z końcem marca), to koszty te należy ująć w rozliczeniu za ten rok, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody. Z kolei jeżeli wydatki zostały poniesione później – czyli po sporządzeniu sprawozdania albo po upływie terminu do złożenia deklaracji CIT-8 – to koszty te potrąca się już w kolejnym roku podatkowym.
Spółka zajmująca się sprzedażą energii elektrycznej wystąpiła do ministra finansów o interpretację podatkową. Wyjaśniła, że zamknęła księgi rachunkowe za 2008 r. oraz sporządziła za ten rok sprawozdanie finansowe. W 2010 r. dostawca energii skorygował jednak wstecz ceny za 2008 r. o stawkę jakościową. Spółka musiała więc ponieść dodatkowe koszty. Spytała ministra finansów, czy może je zaliczyć do kosztów podatkowych 2010 roku, czyli w dacie ich poniesienia.
Minister finansów uznał, że nie jest to możliwe, ponieważ takie wydatki powinny być ujęte w kosztach w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody, czyli w tym wypadku w 2008 r. Dla spółki taka interpretacja oznaczała konieczność korekty kosztów uzyskania przychodów (oraz należnego CIT) za 2008 rok.
WSA we Wrocławiu, który rozpoznał skargę spółki, uchylił interpretację. W ocenie sądu przepisy nie dają możliwości zaliczenia kosztów bezpośrednio związanych z przychodami osiągniętymi w 2008 r. do kosztów 2010 roku ani też 2008 roku. Przewidują możliwość zaliczenia takich wydatków – poniesionych po zakończeniu roku i po dacie sporządzenia sprawozdania – jedynie do kosztów następnego roku podatkowego. Spółka powinna więc kwoty wynikające z faktur korygujących zaliczyć w koszty podatkowe 2009 roku. Wyrok ten został utrzymany w mocy przez NSA. Jest prawomocny.
ORZECZNICTWO
Wyrok NSA z 26 lutego 2013 r. (sygn. akt II FSK 1298/11).