Sprawa, jaką zajmował się NSA, dotyczyła ujmowania kosztów w różnych okresach rozliczeniowych. DGP pisał o tym w artykule „Jak rozliczać koszty uzyskania przychodów ponoszone na przełomie roku podatkowego” z 20 lutego 2013 r. – nr 36/2013. Chodzi o interpretację art. 15 ust. 4c ustawy o CIT (t.j. Dz.U. z 2011 r. nr 74, poz. 397 z późn. zm.). Przepis ten mówi, że jeśli podatnik ponosi jakieś koszty bezpośrednio związane z przychodami już po zakończeniu roku, ale do dnia sporządzenia sprawozdania finansowego za ten rok i jednocześnie nie później niż do upływu terminu złożenia rocznej deklaracji CIT-8 (przy roku podatkowym pokrywającym się z rokiem kalendarzowym termin ten upływa z końcem marca), to koszty te należy ująć w rozliczeniu za ten rok, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody. Z kolei jeżeli wydatki zostały poniesione później – czyli po sporządzeniu sprawozdania albo po upływie terminu do złożenia deklaracji CIT-8 – to koszty te potrąca się już w kolejnym roku podatkowym.
Spółka zajmująca się sprzedażą energii elektrycznej wystąpiła do ministra finansów o interpretację podatkową. Wyjaśniła, że zamknęła księgi rachunkowe za 2008 r. oraz sporządziła za ten rok sprawozdanie finansowe. W 2010 r. dostawca energii skorygował jednak wstecz ceny za 2008 r. o stawkę jakościową. Spółka musiała więc ponieść dodatkowe koszty. Spytała ministra finansów, czy może je zaliczyć do kosztów podatkowych 2010 roku, czyli w dacie ich poniesienia.
Minister finansów uznał, że nie jest to możliwe, ponieważ takie wydatki powinny być ujęte w kosztach w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody, czyli w tym wypadku w 2008 r. Dla spółki taka interpretacja oznaczała konieczność korekty kosztów uzyskania przychodów (oraz należnego CIT) za 2008 rok.
WSA we Wrocławiu, który rozpoznał skargę spółki, uchylił interpretację. W ocenie sądu przepisy nie dają możliwości zaliczenia kosztów bezpośrednio związanych z przychodami osiągniętymi w 2008 r. do kosztów 2010 roku ani też 2008 roku. Przewidują możliwość zaliczenia takich wydatków – poniesionych po zakończeniu roku i po dacie sporządzenia sprawozdania – jedynie do kosztów następnego roku podatkowego. Spółka powinna więc kwoty wynikające z faktur korygujących zaliczyć w koszty podatkowe 2009 roku. Wyrok ten został utrzymany w mocy przez NSA. Jest prawomocny.
ORZECZNICTWO
Wyrok NSA z 26 lutego 2013 r. (sygn. akt II FSK 1298/11).