Uprawnienia do usługowego prowadzenia ksiąg można uzyskać poprzez wykazanie dwuletniej praktyki i poddanie się weryfikacji wiedzy przed komisją.
Trwają prace nad deregulacją uprawnień do usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych. W konsekwencji zmian minister finansów może zaprzestać wydawania certyfikatu. Jednak obecnie można go otrzymać na dwa sposoby poprzez stosowne wykształcenie z rachunkowości (studia magisterskie lub podyplomowe) w przypadku trzyletniej praktyki w księgowości lub poprzez zdanie egzaminu i wykazanie dwuletniej praktyki. Znana jest już wysokość opłaty egzaminacyjnej, która będzie obowiązywała w 2013 roku. Zgodnie bowiem z przepisami rozporządzenia ministra finansów z 8 kwietnia 2009 r. w sprawie uprawnień do usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych (Dz.U. nr 62, poz. 508) jej kwota stanowi 40 proc. minimalnego wynagrodzenia za pracę. W przyszłym roku wynagrodzenie to będzie wynosiło 1600 zł. Wartość taka została określona w rozporządzeniu Rady Ministrów z 14 września 2012 r. (Dz.U. poz. 1026). Dlatego za egzamin trzeba będzie zapłacić 640 zł.

Trzeba złożyć podanie

O certyfikat w przypadku zdawania egzaminu występuje się dopiero po jego zdaniu. Aby więc zakwalifikować się do egzaminu, w pierwszej kolejności należy złożyć wniosek. Powinien on zawierać: numer PESEL, imiona i nazwisko, datę i miejsce urodzenia, adres zamieszkania oraz adres do korespondencji. Resort finansów na swojej stronie internetowej www.mf.gov.pl przygotował formularz takiego wniosku.
Ponadto należy dołączyć również dwa oświadczenia o:
– posiadaniu pełnej zdolności do czynności prawnych oraz korzystaniu z pełni praw publicznych,
– niekaralności za przestępstwa przeciwko wiarygodności dokumentów, mieniu, obrotowi gospodarczemu, obrotowi pieniędzmi i papierami wartościowymi, za przestępstwo skarbowe oraz za czyn określony w rozdziale 9 ustawy z 29 września 1994 r. o rachunkowości (t.j. Dz.U. z 2009 r. nr 152, poz. 1223 z późn. zm.).
Konieczne jest również wniesienie opłaty egzaminacyjnej – obecnie (tj. w 2012 r.) wynosi ona 600 zł.
Warto zwrócić uwagę, że wśród wymienionych wymogów nie ma koniecznego do otrzymania certyfikatu doświadczenia. Oznacza to, że można zdać egzamin, a dopiero po uzyskaniu odpowiedniej praktyki ubiegać się o wydanie uprawnień.
Po złożeniu wniosku komisja egzaminacyjna weryfikuje dokumenty. Po ich pozytywnym rozpatrzeniu przesyła do kandydata pismo, w którym informuje o miejscu przeprowadzenia egzaminu, dacie oraz wysokości opłaty i terminie jej wniesienia, a także numerze konta bankowego organizatora egzaminu. W chwili wniesienia opłaty we wskazanym terminie kandydat może zostać zakwalifikowany do egzaminu, a następnie do niego przystąpić. Natomiast niedokonanie wpłaty w wyznaczonym terminie traktowane jest jako odstąpienie od udziału w egzaminie.



Przykładowe zestawy

Osoby, które zamierzają przystąpić do weryfikacji wiedzy, mogą się zapoznać ze stworzonym przez komisję egzaminacyjną przykładowym zestawem egzaminacyjnym. Jest on dostępny na stronie internetowej www.mf.gov.pl.
Na egzaminie kandydaci przez cztery godziny będą musieli rozwiązać minimum sześć zadań egzaminacyjnych i odpowiedzieć na 50 pytań testowych z trzech bloków tematycznych. Aby zdać egzamin, z każdego z nich muszą otrzymać co najmniej 60 proc. maksymalnej liczby punktów. Z rachunkowości można otrzymać 130 punktów, z podatków 60 punktów, natomiast z ubezpieczeń społecznych oraz podstawy prawa cywilnego i gospodarczego 40 punktów.
Przy tym należy pamiętać, że za poprawną odpowiedź otrzymuje się dwa punkty, za brak odpowiedzi zero punktów, natomiast zła odpowiedź oznacza utratę punktu. Zadania punktowane są indywidualnie.
Oznacza to, że aby zdać egzamin z rachunkowości, trzeba zdobyć minimum 78 punktów, za część podatkową – 36 punktów, natomiast za część dotyczącą ubezpieczeń społecznych oraz podstaw prawa cywilnego i gospodarczego – 24 punkty.
W trakcie egzaminu zdający może opuścić salę po uzyskaniu zgody przewodniczącego, członka lub sekretarza komisji i przekazaniu mu pracy egzaminacyjnej wraz z dowodem osobistym lub innym dokumentem tożsamości. Czas nieobecności jest zaznaczany na pracy egzaminacyjnej.
Co ważne, na egzaminie można korzystać z pomocy, np. z przepisów prawa opublikowanych w dziennikach urzędowych lub zawartych w zbiorach przepisów bez komentarzy. Kandydaci mogą również używać wszystkich urządzeń ułatwiających liczenie, np. kalkulatora, z wyjątkiem tych, które mają funkcje gromadzenia, przetwarzania i przenoszenia danych.
Wyniki egzaminu ogłaszane są z wykorzystaniem numeru ewidencyjnego nadanego w momencie złożenia wniosku o zakwalifikowanie do egzaminu na stronie internetowej resortu finansów (www.mf.gov.pl).
Jakie dokumenty złożyć, aby otrzymać certyfikat
Do wniosku zgodnego ze wzorem podanym w przepisach, dołącza się:
● informację z Krajowego Rejestru Karnego o niekaralności za przestępstwa przeciwko wiarygodności dokumentów, mieniu, obrotowi gospodarczemu, obrotowi pieniędzmi i papierami wartościowymi, za przestępstwo skarbowe oraz za czyn określony w rozdziale 9 ustawy o rachunkowości. Musi być ona opatrzona datą nie wcześniejszą niż 30 dni przed złożeniem wniosku,
● dokumenty potwierdzające posiadanie praktyki w księgowości,
● dyplom lub świadectwo potwierdzające posiadane wykształcenie,
● zaświadczenie potwierdzające zdanie egzaminu z wynikiem pozytywnym – w przypadku osoby, która ubiega się o certyfikat poprzez weryfikację wiedzy.
Dokumenty przesyła się do Departamentu Rachunkowości Ministerstwa Finansów, ul. Świętokrzyska 12, 00-916 Warszawa.
Najbliższe terminy:
– 29 września
– 13 i 27 października
– 10 i 24 listopada
– 8 i 15 grudnia
Wszystkie odbędą się w godz. 9.00 – 13.00