Sklepiki, które przed seansem filmowym sprzedają popcorn, natchosy, napoje, kawę, herbatę itp., też będą musiały założyć kasę fiskalną online – potwierdził dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej.
Ustawa o VAT zakłada, że podatnicy, którzy świadczą usługi związane z wyżywieniem w stacjonarnych placówkach gastronomicznych, w tym również sezonowych, będą mieli taki obowiązek od 1 lipca 2020 r.
ZOBACZ TEŻ: Kasy fiskalne 2020
Planowane rozporządzenie ministra finansów ma przesunąć ten termin placówkom gastronomicznym, hotelom i pensjonatom na 1 stycznia 2021 r. Wynika to z projektu rozporządzenia w sprawie przedłużenia terminów prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących z elektronicznym lub papierowym zapisem kopii. Projekt ten jest wciąż w konsultacjach.
Podatnik, który wystąpił o interpretację uważał jednak, że na razie obowiązek ten w ogóle go nie obejmie, bo – jak argumentował – nie prowadzi typowej placówki gastronomicznej ani typowego bufetu, ale jedynie sklepik związany z działalnością kina.
Tłumaczył, że kawa i herbata są sprzedawane w jednorazowych kubeczkach (tylko na prośbę klienta – w filiżance) i do sprzedaży tych napojów stosuje stawkę 23 proc. VAT, a nie 8 proc. Tak samo nie traktuje jako usługi gastronomicznej przygotowania popcornu, tylko oferuje go z 23 proc. VAT, podobnie jak towary nieprzetworzone (np. wafelki, chipsy, paluszki, orzeszki w puszce oraz napoje w butelkach itp.).
Dyrektor KIS stwierdził jednak, że przedsiębiorca będzie musiał wymienić tradycyjną kasę na działającą online. Wyjaśnił, że do placówek gastronomicznych nie zalicza się ruchomych punktów sprzedaży detalicznej i automatów sprzedażowych. Punktem gastronomicznym jest natomiast placówka prowadząca ograniczoną działalność gastronomiczną, taka jak: smażalnia, pijalnia, lodziarnia, bufet w kinie lub na stadionie itp.
Dodał, że usługi związane z wyżywieniem są ujęte w Dziale 56 PKWiU, który obejmuje usługi związane z zapewnieniem pełnego wyżywienia przeznaczonego do bezpośredniej konsumpcji w restauracjach, włączając restauracje samoobsługowe i oferujące posiłki „na wynos”, z lub bez miejsc do siedzenia. Nie jest istotny rodzaj obiektu serwującego posiłki, ale fakt, że są one przeznaczone do bezpośredniej konsumpcji.
Interpretacja indywidualna dyrektora KIS z 26 maja 2020 r., sygn. 0112-KDIL3.4012.262.2020.1.MŁ