Gmina nie płaci VAT od miejskiej dotacji na budowę sieci gazowej, otrzymanej w zamian za zgodę na utworzenie wysypiska śmieci – wynika z wyroku NSA.
Spór w tej sprawie toczyła gmina Lubartów, która w ramach zadań własnych realizuje inwestycję polegającą na budowie sieci gazociągowej. Będą z niej korzystały gospodarstwa domowe.
Gmina poinformowała, że inwestycja będzie od samego początku wykorzystywana do czynności opodatkowanych. Początkowo miała zostać oddana w dzierżawę, a następnie odsprzedana Polskiej Spółce Gazownictwa – wszystko po cenach rynkowych.
Na realizację tej inwestycji gmina miała dostać dotację celową od miasta. W porozumieniu między samorządami ustalono, że 80 proc. wydatków na inwestycję pokryje miasto, a gmina udostępni mu w zamian inne tereny pod wysypisko i wyrazi zgodę na budowę na wysypisku kolejnej niecki. Gmina chciała się upewnić, że otrzymana przez nią dotacja będzie bez VAT.
Podkreślała, że dotacja nie wpłynie na cenę świadczonych przez nią usług, bo zarówno dzierżawa, jak i sprzedaż będą po cenach rynkowych. Nie można więc opodatkować jej na podstawie art. 29 a ust. 1 ustawy o VAT, bo będzie to dotacja o charakterze ogólnym (bez wpływu na cenę).
Gmina uważała też, że otrzymana przez nią dotacja nie jest zapłatą za jakiekolwiek świadczenie usług lub dostawę towarów na rzecz miasta. Jest to tylko pomocą finansową.
Innego zdania był dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej. Stwierdził, że dotacja będzie w istocie wynagrodzeniem za usługi świadczone przez gminę na rzecz miasta. Z zawartego porozumienia między samorządami wynika bowiem, że gmina udostępni miastu w zamian inne tereny pod wysypisko i wyrazi zgodę na budowę na wysypisku kolejnej niecki.
Gmina przekonywała, że zobowiązała się tylko do zmiany planu zagospodarowania przestrzennego, więc dotacja nie może być wynagrodzeniem za usługę. Podkreślała, że porozumienie ma charakter publicznoprawny, a nie cywilnoprawny – nie dochodzi na jego podstawie do świadczenia usług opodatkowanych VAT.
Sądy przyznały jej rację. WSA w Lublinie zwrócił uwagę na to, że w świetle zapewnień gminy, porozumienie między miastem a gminą zostało zawarte na podstawie art. 10 ustawy o samorządzie gminnym (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 506 ze zm.) i art. 220 ustawy o finansach publicznych (t.j. DzU. z 2019 r. poz. 869 ze zm.). Zostało więc podpisane pomiędzy organami władzy publicznej, które nie działają jako podatnicy VAT (art. 15 ust. 6 ustawy o VAT).
Sama zaś dotacja ma charakter dotacji kosztowej, a budowa gazociągu należy do zadań własnych gminy – zwrócił uwagę WSA.
Do identycznych wniosków doszedł Naczelny Sąd Administracyjny. W uzupełnieniu sędzia Ryszard Pęk podkreślił, że kwestia, czy jest to usługa, w ogóle nie była przedmiotem wniosku o interpretację.

orzecznictwo

Wyrok NSA z 25 września 2019 r., sygn. akt I FSK 635/18. www.serwisy.gazetaprawna.pl/orzeczenia