Zgłoszenie optymalizacji nie musi pociągać za sobą negatywnych konsekwencji – zapewniło Ministerstwo Finansów w opublikowanym projekcie objaśnień w sprawie informowania o optymalizacjach podatkowych.
Uwagi do projektu można zgłaszać do 7 stycznia.
Zmiany w tym zakresie wchodzą/weszły w życie 1 stycznia, ale mają zastosowanie wstecz:
■ w odniesieniu do transakcji transgranicznych – gdy pierwsze czynności miały miejsce po 25 czerwca 2018 r.;
■ odnośnie do pozostałych przypadków – gdy pierwsze czynności miały miejsce po 1 listopada 2018 r.
Ministerstwo Finansów podkreśliło w projekcie objaśnień, że zgłoszenie optymalizacji może być zwykłym obowiązkiem sprawozdawczym, jeżeli nie służy ona agresywnemu planowaniu podatkowemu. Wyjaśniło, że chociaż podstawowym celem nowych przepisów jest uzyskiwanie informacji o uzgodnieniach, co do których zachodzi zwiększone ryzyko agresywnej optymalizacji podatkowej, to jest to również instrument, który może dostarczyć cennych informacji do analizy funkcjonowania określonych ulg lub preferencji.
Przykładowo, obowiązek raportowania może powstać w związku ze zgodnym z celem ustawodawcy korzystaniem z ulg i preferencji (np. z ulgi badawczo-rozwojowej lub ulgi „Innovation Box”). Nie oznacza to, że podatnik będący korzystającym z takiego schematu podatkowego powinien spodziewać się kontroli podatkowej lub innych negatywnych konsekwencji – podkreśliło ministerstwo.
Definicja schematu
W przygotowywanych objaśnieniach MF zamierza wyjaśnić definicję schematu podatkowego zapisaną w art. 86a par. 1 pkt 10 ordynacji podatkowej. Zgodnie z tym przepisem chodzi o uzgodnienie, które:
a) spełnia kryterium głównej korzyści oraz posiada ogólną cechę rozpoznawczą,
b) posiada szczególną cechę rozpoznawczą lub
c) posiada inną szczególną cechę rozpoznawczą.
Z projektu objaśnień wynika, że wystarczy, aby zaistniał jeden z trzech wymienionych kryteriów, aby można było mówić o schemacie podatkowym. Przykładowo, wystarczy, że uzgodnienie posiada szczególną cechę rozpoznawczą (w tej sytuacji nie musi być spełnione kryterium głównej korzyści).
Procedury wewnętrzne
W świetle projektu objaśnień wymóg posiadania wewnętrznych procedur wywiązywania się z obowiązku przekazywania informacji o schematach podatkowych będą mieli tylko promotorzy, czyli np. doradcy podatkowi, adwokaci, radcowie prawni (art. 86l ordynacji podatkowej). Granicą jest dla nich 8 mln zł (limit dotyczy przychodów lub kosztów w roku poprzedzającym rok obrotowy).
Generalnie do posiadania procedury wewnętrznej nie są zobowiązani podatnicy, w tym zatrudniający doradców na umowach o pracę – wyjaśniło MF.
Za brak procedur grozi dotkliwa kara finansowa. Szef Krajowej Administracji Skarbowej może nałożyć maksymalnie 2 mln zł,, ale w niektórych przypadkach sąd może podwyższyć karę nawet do 10 mln zł.