Subskrybuj nas na Youtube
Zapisz się na newsletter
Przedsiębiorcy, którzy czasowo stracili status podatnika VAT, mogą odliczyć podatek naliczony za ten okres, jeśli złożą zaległe deklaracje i wpłacą podatek należny – wynika z wczorajszego wyroku Trybunału Sprawiedliwości UE.
Chodziło o rumuńską spółkę, która przez dłuższy czas nie składała deklaracji podatkowych i w związku z tym w okresie od października 2010 r. do maja 2011 r. została wykreślona z rejestru aktywnych podatników VAT. Przez cały ten czas prowadziła jednak działalność (handlowała z kontrahentami).
W końcu złożyła zaległe deklaracje i wpłaciła podatek należny, a rumuńska skarbówka ponownie zarejestrowała ją jako podatnika VAT.
Problem pojawił się, gdy urzędnicy skontrolowali jej rozliczenia za lata 2009-2013 i odmówili jej prawa do odliczenia podatku naliczonego za okres, gdy była ona nieaktywnym podatnikiem. Chodziło o niemałą kwotę, bo prawie 890 tys. euro.
Spółka odwołała się od tej decyzji, podkreślając, że rozliczyła się z podatku należnego za tamten okres (wprawdzie po czasie, ale jednak), złożyła wymagane deklaracje i odzyskała status aktywnego podatnika. Powinna więc mieć prawo do odliczenia VAT naliczonego. W przeciwnym razie zostałyby naruszone unijne zasady neutralności i proporcjonalności tego podatku – argumentowała.
Gdy spór trafił do rumuńskiego sądu w Bukareszcie, ten zawiesił postępowanie i zadał pytanie prejudycjalne Trybunałowi Sprawiedliwości UE. Spytał, czy rumuński fiskus mógł odmówić odliczenia VAT za okres, gdy podatnik był nieaktywny, jeżeli potem złożył zaległe deklaracje, wpłacił należny podatek i odzyskał miejsce w fiskalnym rejestrze.
TSUE orzekł po myśli spółki. Podkreślił, że sam moment złożenia deklaracji VAT bądź wystawienia faktury „niekoniecznie ma wpływ na wymogi materialne dające prawo do odliczenia”. Z chwilą, gdy takie wymogi, tj. złożenie deklaracji i wpłata podatku, zostały spełnione, a więc wykluczone zostanie ewentualne oszustwo fiskalne, spółka będzie miała prawo do odliczenia daniny – stwierdził trybunał.
Odwołał się też do swojej ugruntowanej linii orzeczniczej w podobnych sprawach, m.in. do wyroków z 28 lipca 2016 r. (sygn. akt C-332/15), z 19 października 2017 r. (sygn. akt C-101/16), z 7 marca 2018 r. (sygn. akt C-159/17), z 26 kwietnia 2018 r. (sygn. akt C-81/17).
Wyrok TSUE z 12 września 2018 r., sygn. akt C-69/17
