Zwolnienie z CIT dla prowadzących działalność w specjalnych strefach ekonomicznych ma zastosowanie tylko wówczas, gdy firma uzyskuje dochody – orzekł NSA.

Chodziło o spółkę, która w specjalnej strefie ekonomicznej (SSE) realizowała inwestycję typu greenfield. Planowała wybudowanie nowego zakładu i uruchomienie produkcji nowoczesnych katalizatorów.
W związku z uzyskanym zezwoleniem strefowym spółka miała prawo do zwolnienia z CIT dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej na terenie SSE. Inwestycja znajdowała się dopiero na początkowym etapie i spółka nie miała jeszcze dochodu, który podlegałby zwolnieniu z CIT. Spór z fiskusem toczył się o to, w którym momencie firma może zaliczyć wydatki do kosztów inwestycji na terenie SSE – czy w momencie zarachowania, czy zapłaty. Spółka uważała, że liczy się moment zarachowania w księgach rachunkowych, na podstawie otrzymanej faktury lub rachunku, a więc zgodnie z zasadą memoriałową.
Innego zdania był szef Izby Skarbowej w Katowicach. Stwierdził, że spółka nie może skorzystać ze zwolnienia z chwilą zarachowania kosztu, bo osiągnęłaby korzyść bez poniesienia wydatków kwalifikowanych wpływających na wysokość pomocy publicznej. Dlatego wydatek musi zostać zapłacony. Fiskus podkreślił, że wartość zwolnienia jest uzależniona od wielkości poniesionych wydatków (kwalifikowanych jako koszty inwestycji), więc poniesienie to musi oznaczać rzeczywisty wydatek, a nie deklarację o zamiarze poniesienia go.
Innego zdania był Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu. Uznał, że interpretacja dyrektora izby skarbowej narusza rozporządzenie Rady Ministrów w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym w SSE na podstawie zezwolenia w związku z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 465). Sąd powołał się na wyrok z 25 maja 2011 r. (sygn. akt II FSK 1721/10), w którym NSA opowiedział się za memoriałową zasadą rozpoznawania momentu poniesienia kosztu.
W tej sprawie jednak NSA nie rozstrzygnął, czy momentem zaliczenia wydatku do kosztów inwestycji na terenie SSE, uprawniającym do zwolnienia z CIT, jest data ujęcia kosztu w księgach rachunkowych, czy moment faktycznej zapłaty. Sformułował za to tezę prawną, że zwolnienie podatkowe z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT ma zastosowanie tylko wtedy, gdy są uzyskiwane dochody.
Jak wyjaśnił sędzia Jacek Brolik, w tej sprawie nie wiadomo, czy spółka zaczęła już uzyskiwać dochody, a tym samym, czy obliczenie pomocy publicznej podlegającej odliczeniu będzie uzasadnione. Sąd kasacyjny zalecił organowi podatkowemu, by to ustalił.

ORZECZNICTWO

Wyrok NSA z 26 lipca 2018 r., sygn. akt II FSK 1867/16.