Subskrybuj nas na Youtube
Brak możliwości skorygowania VAT z niezapłaconej faktury, gdy od jej wystawienia upłynęły już 2 lata, albo gdy dłużnik jest w likwidacji lub nie jest zarejestrowanym podatnikiem VAT, nie narusza zasady neutralności tego podatku – orzekł NSA.
To nie pierwszy wyrok stwierdzający, że Polska mogła ustanowić dodatkowe warunki skorzystania z ulgi na złe długi, czyli z możliwości obniżenia przez wierzyciela podstawy opodatkowania i podatku należnego wynikającego z nieopłaconych faktur. Podobnie NSA orzekł m.in. w wyrokach: z 28 września 2017 r. (sygn. akt I FSK 33/16), z 7 czerwca 2017 r. (sygn. akt I FSK 1962/15), z 5 kwietnia 2017 r. (sygn. akt I FSK 77/17) oraz z 17 lutego 2017 r. (sygn. akt I FSK 1338/15).
Tym razem warunki ulgi kwestionowała kancelaria doradztwa podatkowego. Uważała, że wystarczające jest wykazanie przez wierzyciela, że dłużnik nie płaci i nie ma takiego zamiaru. Słowem, że nie jest to stan przejściowy. Taki wniosek kancelaria wyciągnęła z wyroku Trybunału Sprawiedliwości UE z 23 listopada 2017 r. (sygn. akt C-246/16, w sprawie Enzo Di Maura). Przekonywała, że wszelkie dodatkowe warunki, zapisane w art. 89a ustawy o VAT, są sprzeczne z dyrektywą VAT.
Nie zgodził się z tym dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu. Przypomniał, że zgodnie z art. 90 dyrektywy Polska w ogóle nie musiała wprowadzać ulgi na złe długi. Skoro się na nią zdecydowała, to miała prawo ustalić dodatkowe warunki.
Rację przyznał mu Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie i Naczelny Sąd Administracyjny. Sędzia Bartosz Wojciechowski NSA podkreślił, że w tej sprawie jest już ugruntowana linia orzecznicza, a z przywoływanego przez kancelarię wyroku TSUE wcale nie wynikało, że państwo członkowskie UE nie może wprowadzić dodatkowych warunków skorzystania z ulgi.
ORZECZNICTWO Wyroki NSA z 14 lutego 2018 r., sygn. akt I FSK 224/16 – I FSK 227/16.
