Polska spółka (zarejestrowana jako czynny podatnik VAT oraz podatnik VAT UE) wywozi do innego państwa członkowskiego urządzenie do testów. Jeżeli wypadną one pomyślnie, unijny kontrahent nabywa produkt. Jak rozpoznać tę transakcję dla celów VAT?
Jedną z czynności podlegających w Polsce opodatkowaniu podatkiem VAT jest wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów (zob. art. 5 ust. 1 pkt 5 ustawy o VAT). Do WDT dochodzi przede wszystkim na skutek dostaw towarów wywożonych z terytorium kraju na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju (zob. art. 13 ust. 1 ustawy o VAT). Ponadto do WDT dochodzi na skutek przemieszczania przez podatnika lub na jego rzecz towarów należących do przedsiębiorstwa podatnika z terytorium kraju na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju, które to towary zostały przez tego podatnika na terytorium kraju w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo sprowadzone na terytorium kraju w ramach importu towarów, jeżeli mają służyć działalności gospodarczej podatnika (zob. art. 13 ust. 3 ustawy o VAT).
Taki właśnie charakter ma według mnie przemieszczenie urządzenia, o którym mowa. Jednak niekoniecznie będzie ono stanowić WDT, gdyż na podstawie art. 13 ust. 4 pkt 7 ustawy o VAT przemieszczeń towarów, o których mowa, nie uznaje się za WDT, jeżeli towary mają być czasowo używane na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, w celu świadczenia usług przez podatnika posiadającego siedzibę działalności gospodarczej na terytorium kraju, który przemieścił lub na rzecz którego przemieszczono te towary. Wyłączenie to według mnie dotyczy również nieodpłatnego świadczenia usług, w tym nieodpłatnego świadczenia usług udostępniania towarów do testowania.
Należy jednak wskazać, że w przypadku gdy ustaną okoliczności, o których mowa w art. 13 ust. 4 ustawy o VAT, przemieszczenie towarów uznaje się za WDT (zob. art. 13 ust. 5 ustawy o VAT). W konsekwencji uważam, że jeżeli testy urządzenia wypadną pomyślnie i unijny kontrahent nabywa produkt, z chwilą podjęcia takiej decyzji dochodzi w polskiej spółce do WDT, o której mowa w art. 13 ust. 3 ustawy o VAT (oraz do WNT w państwie członkowskim, do którego urządzenie zostało przemieszczone).
Do WDT (jak również do WNT w państwie członkowskim, do którego urządzenie zostało przemieszczone) nie dochodzi natomiast, jeżeli po przetestowaniu urządzenia unijny kontrahent nie decyduje się na jego zakup. W takim przypadku w związku z powrotnym przemieszczeniem towaru do Polski nie dochodzi również do WNT w Polsce.
Warto jednak zastrzec, że istnieje wyjaśnienie organu podatkowego, z którego wynika, że przemieszczenia towarów do testów nie stanowią WDT. Stanowisko takie zajął dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z 27 kwietnia 2012 r. (nr IBPP4/443-165/12/PK). W interpretacji tej czytamy, że: „Ostatecznym powodem, dla którego dochodzi do przedmiotowego przemieszczenia towarów, jest chęć dostawy wyprodukowanych przez wnioskodawcę towarów. Zdaniem tutejszego organu przemieszczenie towarów w celu ich udostępnienia potencjalnym kontrahentom nie mieści się w przytoczonym powyżej pojęciu działalności gospodarczej, albowiem udostępnianie własnych produktów innym podmiotom w celu ich testowania samo w sobie nie jest celem prowadzonej działalności wnioskodawcy, który jest producentem urządzeń dla górnictwa podziemnego i który dąży do sprzedaży własnych produktów. Tym samym przedmiotowego przemieszczenia towarów nie można uznać za WDT”. Organ podatkowy wyjaśnił jednocześnie, że „Następstwem powyższego będzie brak konieczności rozpoznania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów (WNT) przy sprowadzeniu tych towarów z powrotem do kraju”.
Ze względu na powyższe wskazane jest, aby w przedstawionej sytuacji polska spółka wystąpiła do dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej o wydanie interpretacji indywidualnej. Kwestia traktowania wewnątrzwspólnotowych przemieszczeń towarów do testów nie jest bowiem oczywista.
Jednocześnie należy wyjaśnić, że – niezależnie od przyjęcia stanowiska odnośnie do traktowania wewnątrzwspólnotowych przemieszczeń towarów do testów – dokonywana po pomyślnym zakończeniu testów dostawa urządzenia stanowi z punktu widzenia polskich przepisów dostawę towarów poza terytorium kraju. Dostawa ta nie podlega zatem opodatkowaniu podatkiem VAT w Polsce, lecz w państwie członkowskim przeznaczenia. Powinna być ona co do zasady udokumentowana fakturą wystawioną zgodnie z przepisami tego właśnie państwa. Jeżeli jednak podatnikiem z tytułu jej dokonania jest nabywca, powinna być ona udokumentowana polską fakturą (zob. art. 106a pkt 2 lit. a ustawy o VAT) wystawianą bez danych dotyczących stawki i kwoty podatku VAT (zob. art. 106e ust. 5 pkt 1 ustawy o VAT), z adnotacją „odwrotne obciążenie” (zob. art. 106e ust. 1 pkt 18 ustawy o VAT).
Podstawa prawna
Art. 5 ust. 1 pkt 5, art. 11 ust. 1, art. 13, art. 106a oraz art. 106e ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 1221 ze zm.).
