X spółka z o.o. (podatnik VAT czynny wykonujący włącznie czynności opodatkowane podatkiem VAT) posiada samochody osobowe. Stanowią one środki trwałe spółki i są jej własnością. Na gruncie VAT od tych samochodów odlicza tylko 50 proc. VAT, gdyż nie jest prowadzona ewidencja przebiegu pojazdu ani nie została złożona informacja VAT-26. Od 1 października 2017 r., w związku ze zmianą regulaminu użytkowania pojazdów służbowych, spółka umożliwiła wybranym pracownikom korzystanie z tych pojazdów także do celów prywatnych.
W październiku 2017 r. z możliwości tej skorzystał jeden z dyrektorów użytkujący przez cały miesiąc samochód osobowy o pojemności silnika powyżej 1600 cm sześc. Dyrektor nie ponosi kosztów paliwa wykorzystanego na cele prywatne. Przedmiotowy samochód został nabyty w grudniu 2016 r. i wprowadzony do ewidencji środków trwałych 30 grudnia 2016 r. Wartość początkowa pojazdu wyniosła 60 000 zł (w wartości początkowej uwzględniony jest VAT w wysokości 50 proc. kwoty wynikającej z faktury zakupu, stosownie do regulacji art. 86a ustawy o VAT). Samochód jest amortyzowany metodą liniową z zastosowaniem ustawowej 20-proc. rocznej stawki amortyzacyjnej, a odpisy amortyzacyjne naliczane są miesięcznie. W związku z używaniem pojazdu w miesiącu październiku 2017 r. spółka poniosła następujące wydatki udokumentowane fakturami (otrzymanymi także w październiku 2017 r.): zakup paliwa w wysokości 1230 zł, w tym VAT 230 zł; płyn do spryskiwaczy w wysokości 36,90 zł, w tym VAT: 6,90 zł oraz naprawa pojazdu 615 zł, w tym VAT: 115 zł. Za wszystkie poniesione wydatki spółka zapłaciła przelewami bankowymi. Jak spółka powinna rozliczyć wydatki związane z używaniem pojazdu w paź dzierniku 2017 r. na gruncie podatku VAT i CIT? Podatek VAT i zaliczki na CIT spółka opłaca za okresy miesięczne. Czy okoliczność, że z pojazdu w październiku 2017 r. nieodpłatnie korzystał jeden z pracowników, powoduje jakieś obowiązki spółki jako płatnika w zakresie PIT? Zaliczki na PIT od przychodów dyrektora użytkującego ten samochód są pobierane z zastosowaniem 32-proc. stawki PIT bez stosowania kwoty wolnej od podatku. Deklaracje i informacje podatkowe w zakresie VAT, CIT i PIT spółka jest zobowiązana składać do urzędu w formie elektronicznej.
W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy o VAT, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego (zob. art. 86 ust. 1 ustawy o VAT).
Jak ująć dotacje do środków trwałych
Jak ująć dotacje do środków trwałych

Zobacz również
Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że w październiku 2017 r. przedmiotowy samochód osobowy służył do czynności opodatkowanych VAT oraz do innej działalności, tj. do celów prywatnych jednego z pracowników. Zatem należy uznać, że spółka ma prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z jego używaniem (paliwo, płyn do spryskiwacza, naprawa pojazdu), jednak kwota podatku naliczonego musi zostać ustalona zgodnie z ograniczeniami wynikającymi z art. 86a ustawy o VAT. Z przedstawionego stanu faktycznego wynika ponadto, że spółka nie prowadzi ewidencji przebiegu pojazdu ani nie składała w urzędzie skarbowym informacji VAT-26, co także wyklucza możliwość odliczenia pełnego VAT od tych wydatków.
W przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego stanowi 50 proc. kwoty podatku wynikającej z faktury otrzymanej przez podatnika (zob. art. 86a ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT).
Do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, na podstawie art. 86a ust. 2 ustawy o VAT, zalicza się wydatki dotyczące:

nabycia, importu lub wytworzenia tych pojazdów oraz nabycia lub importu ich części składowych;używania tych pojazdów na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, związane z tą umową, inne niż wymienione w pkt 3;nabycia lub importu paliw silnikowych, oleju napędowego i gazu wykorzystywanych do napędu tych pojazdów, usług ich naprawy lub konserwacji oraz innych towarów i usług związanych z eksploatacją lub używaniem tych pojazdów.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że łączna wartość VAT od wydatków związanych z używaniem przedmiotowego samochodu w październiku 2017 r., tj. od zakupu paliwa, płynu do spryskiwaczy oraz usługi naprawy pojazdu wyniosła 351,90 zł (230 zł + 6,90 zł + 115 zł). Zatem kwotę podatku naliczonego z tytułu poniesienia tych wydatków stanowić będzie kwota 175,95 zł (351,90 zł x 50 proc.). Z kolei łączna wartość nabycia netto od tych zakupów wyniosła 1530 zł. Spółce przysługuje zatem prawo do odliczenia z tytułu tych wydatków kwoty podatku naliczonego w wysokości 175,95 zł. Rozumiem, że odliczeniu tych wydatków nie sprzeciwia się art. 88 ustawy o VAT.
Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług, powstał obowiązek podatkowy (art. 86 ust. 10 ustawy o VAT). Do nabycia (dostawy towaru lub nabycia usługi) w przypadku przedmiotowych czynności doszło we wrześniu 2017 r. Zakładam zatem, że wtedy także powstał obowiązek podatkowy z tytułu wykonania tych czynności. Z przedstawionego stanu faktycznego nie wynika, aby którakolwiek otrzymana faktura zawierała wyrazy „metoda kasowa”. Zatem prawo do odliczenia podatku naliczonego od tych czynności w kwocie 175,95 zł powstało w październiku 2017 r. Odliczeniu za październik 2017 r. nie sprzeciwia się art. 86 ust. 10b pkt 1 ustawy o VAT, w myśl którego prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w przypadku podatku naliczonego wynikającego z faktur powstaje nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę, gdyż przedmiotowe faktury zostały także otrzymane w październiku 2017 r. Zatem w deklaracji VAT-7 za październik 2017 r. spółka będzie mogła odliczyć od tych wydatków kwotę podatku naliczonego w wysokości 175,95 zł. Rozumiem, że spółka nie skorzysta z możliwości, jaką daje art. 86 ust. 11 ustawy o VAT i nie przesunie dokonania tego odliczenia za listopad lub grudzień 2017 r.
Okoliczność, że przedmiotowy samochód był w październiku 2017 r. wykorzystywany przez jednego z pracowników spółki na potrzeby prywatne, nie obliguje jej do wykazania podatku należnego z tytułu nieodpłatnego świadczenia usług. Z uwagi na fakt, że od nabycia tego pojazdu kwota podatku naliczonego, jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego, była ustalona zgodnie z art. 86a ustawy o VAT, konieczność taką wyłącza art. 8 ust. 5 ustawy o VAT.
PIT
Zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c ustawy o PIT oraz dochodów, od których na podstawie przepisów ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku (zob. art. 9 ust. 1 ustawy o PIT). Zatem wszelkie dochody podatnika, z wyjątkiem zwolnionych z podatku lub od których zaniechano poboru podatku, podlegają opodatkowaniu podatkiem PIT.
Przychodami są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń (zob. art. 11 ust. 1 ustawy o PIT). Ustawa o PIT dokonuje specyfikacji źródeł, wymieniając w art. 10 ust. 1 pkt 1 stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, pracę nakładczą, emeryturę lub rentę. Za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty, niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych (art. 12 ust. 1 ustawy o PIT). Za pracownika w rozumieniu ustawy uważa się osobę pozostającą w stosunku służbowym, stosunku pracy, stosunku pracy nakładczej lub spółdzielczym stosunku pracy (art. 12 ust. 4 ustawy o PIT).
Polska sankcja niezgodna z dyrektywą?
Polska sankcja niezgodna z dyrektywą?

Zobacz również
Wartość świadczenia przysługującego pracownikowi z tytułu wykorzystywania samochodu służbowego do celów prywatnych stanowi dla tego pracownika przychód ze stosunku pracy. W analizowanej sprawie pracownik korzysta z samochodu całkowicie nieodpłatnie. Pojemność silnika tego pojazdu przekracza 1600 cm sześc., a zatem, stosownie do art. 12 ust. 2a pkt 2 ustawy o VAT, wartość pieniężną nieodpłatnego świadczenia przysługującego pracownikowi z tytułu wykorzystywania samochodu służbowego do celów prywatnych ustala się w wysokości 400 zł miesięcznie. Pracownik przez cały październik 2017 r. korzystał z pojazdu do celów prywatnych, a zatem nie znajdzie zastosowania art. 12 ust. 2b ustawy o PIT nakazujący w przypadku wykorzystywania pojazdu tylko przez część miesiąca ustalić wartość tego świadczenia tylko za dni używania samochodu do celów prywatnych. Z tytułu ww. ryczałtu za miesiąc październik 2017 r. po stronie pracownika powstanie przychód w łącznej wysokości 400 zł. Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że dyrektor użytkujący pojazd nie ponosi kosztów paliwa wykorzystanego na cele prywatne. W świetle orzecznictwa sądów administracyjnych można uznać, że zryczałtowany przychód ustalany z tytułu nieodpłatnego świadczenia przysługującego pracownikowi z tytułu wykorzystywania samochodu służbowego do celów prywatnych na podstawie art. 12 ust. 2a ustawy o PIT obejmuje wszelkie koszty związane z jego używaniem, w szczególności koszty paliwa (np. nieprawomocny wyrok WSA w Warszawie z 5 maja 2016 r., sygn. akt III SA/Wa 1925/15; nieprawomocny wyrok WSA we Wrocławiu z 23 listopada 2015 r., sygn. akt I SA/Wr 1595/15). Jednak ze stanowiskiem tym w zakresie paliwa nie zgadzają się organy podatkowe. Uważają one, że koszt paliwa wyliczony według cen rynkowych powinien powiększyć przychody pracownika nieodpłatnie wykorzystującego samochód służbowy do celów prywatnych, w sytuacji gdy nie ponosi on kosztu paliwa (interpretacja indywidualna dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 28 lutego 2017 r., nr 1462-IPPB4.4511.1396.2016.1.IM; interpretacja indywidualna dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 9 czerwca 2017 r., nr 0113-KDIPT2-3.4011.66.2017.1.RR). W przypadku pozostałych wydatków eksploatacyjnych (w analizowanej sprawie dotyczy to kosztu zakupu płynu do spryskiwacza i naprawy pojazdu) nie ma wadliwości, gdyż ich wartość uwzględniona jest w przedmiotowym ryczałcie, o którym mowa w art. 12 ust. 2a ustawy o PIT, a zatem nie powiększają przychodu pracownika nieodpłatnie korzystającego z pojazdu.
Na potrzeby schematu obliczenia należnej zaliczki PIT przyjmę stanowisko zgodne z kształtującym się orzecznictwem sądów administracyjnych. Oznacza to, że z tytułu świadczenia związanego z zapewnieniem pracownikowi możliwości korzystania z samochodu służbowego do celu prywatnych za październik 2017 r. do jego przychodów ze stosunku pracy spółka powinna doliczyć kwotę 400 zł.
Osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, zwane dalej zakładami pracy, są zobowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy – wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej (art. 31 ustawy o PIT). Zasady poboru zaliczek od przychodów ze stosunku pracy regulują przepisy art. 32 ustawy o PIT. Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że zaliczki na PIT od przychodów dyrektora użytkującego ten samochód są pobierane z zastosowaniem 32-proc. stawki PIT, bez stosowania kwoty wolnej od podatku. Należna zaliczka PIT od przychodu dyrektora użytkującego do celów prywatnych przedmiotowy samochód służbowy za październik 2017 r. wyniesie zatem 128 zł (400 zł x 32 proc.).
CIT
Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT (art. 15 ust. 1 zdanie pierwsze ustawy o CIT). Zatem aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, musi spełniać następujące warunki:

został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,został poniesiony w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,został właściwie udokumentowany,nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy o CIT nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Przedmiotowy samochód osobowy stanowiący środek trwały spółki jest wykorzystywany częściowo na potrzeby działalności gospodarczej, a także na cele prywatne pracowników. Jeżeli wartość nieodpłatnego świadczenia z tytułu używania tego samochodu dla celów prywatnych stanowi dla używającego go pracownika przychód ze stosunku pracy, uzasadnione jest twierdzenie, że poniesione w październiku 2017 r. wydatki eksploatacyjne (paliwo, płyn do spryskiwaczy, naprawa pojazdu) stanowią koszt uzyskania przychodów w całej kwocie netto, tj. łącznie 1530 zł (1000 zł + 30 zł + 500 zł).
W analizowanej sprawie z uwagi na wykorzystywanie przedmiotowego pojazdu do działalności mieszanej (w przypadku spółki działalności opodatkowanej VAT i celów prywatnych pracownika) tylko 50 proc. VAT od tych wydatków (tj. kwota 175,95 zł) stanowiło podatek naliczony i zostanie odliczone w deklaracji VAT-7 za październik 2017 r. Pozostała część podatku VAT z tytułu tych wydatków, tj. także kwota 175,95 zł, nie stanowi podatku naliczonego. Na przykładzie paliwa organy podatkowe akceptują, że w sytuacji gdy wartość paliwa zużywanego do prywatnych jazd pracowników odbywanych służbowymi samochodami osobowymi stanowi dla tych pracowników przychód, to niepodlegający odliczeniu VAT naliczony od tego paliwa (w wysokości 50 proc. kwoty VAT) jest kosztem uzyskania przychodów pracodawcy (interpretacja indywidualna dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 10 listopada 2015 r., nr IBPB-1-2-/4510-527/15/MW). Istnieją zatem podstawy, aby twierdzić, że także nieodliczony podatek VAT od tych wydatków w łącznej wysokości 175,95 zł stanowi dla spółki koszt uzyskania przychodów. W świetle stanowiska sądów administracyjnych, na których opieram schemat rozliczenia, wartość paliwa zużytego do napędu tego pojazdu jest uwzględniana w wysokości przychodu pracownika ustalonego ryczałtowo, zgodnie z art. 12 ust. 2a ustawy o VAT.
Uwaga! Nie uważa się za koszty uzyskania przychodów podatku od towarów i usług, z tym że jest kosztem uzyskania przychodów podatek naliczony w tej części, w której zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty lub zwrot różnicy podatku od towarów i usług, jeżeli naliczony podatek od towarów i usług nie powiększa wartości środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej (art. 16 ust. 1 pkt 46 lit. a tiret drugi ustawy o VAT).
Zatem łączna wartość wydatków związanych z używaniem tego samochodu wyniesie 1705,95 zł (1530 zł + 175,95 zł). Przedmiotowe wydatki stanowią dla spółki koszt pośredni potrącany w dacie jego poniesienia, tj. w przypadku spółki został 2017 r., kiedy to zostały wystawione i otrzymane przez nią faktury dokumentujące te wydatki. [ramka]
Kosztem uzyskania przychodów w październiku 2017 r., w związku z używaniem przedmiotowego pojazdu będzie także dokonany za ten miesiąc odpis amortyzacyjny w wysokości 1000 zł (60 tys. zł x 20 proc. : 12 miesięcy). Wartość początkowa przedmiotowego samochodu osobowego wynosi 60 tys. zł. Pojazd został oddany do używania 30 grudnia 2016 r., kiedy to średni kurs euro wynosił 4,4240. Wartość samochodu nie przekracza równowartości 20 tys. euro przeliczonej na złote według kursu średniego euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z dnia przekazania samochodu do używania i ograniczenia wynikające z art. 16 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT nie znajdą zastosowania. W konsekwencji cały odpis amortyzacyjny dokonany za październik 2017 r. może stanowić dla spółki koszt uzyskania przychodów.
Co ważne, organy podatkowe przyjmują, że uznanie samochodu za wykorzystywany do działalności mieszanej (tj. działalności gospodarczej i celów osobistych, np. pracowników) nie jest podstawą do zakwestionowania amortyzacji tego pojazdu. Oznacza to, że odpisy amortyzacyjne dokonywane od wartości początkowych takich samochodów stanowiących środki trwałe w prowadzonej działalności gospodarczej mogą (do wysokości równowartości 20 tys. euro) stanowić koszty podatkowe (interpretacja Izby Skarbowej w Katowicach z 7 stycznia 2015 r., nr IBPBI/1/415-1176/14/SK). Jak wyjaśniła Izba Skarbowa w Bydgoszczy w interpretacji z 20 sierpnia 2014 r. (nr ITPB1/415-574/14/WM): „(...) W przypadku samochodu osobowego zakupionego na potrzeby działalności gospodarczej, zaliczonego do środków trwałych i wykorzystywanego w tej działalności w 95 proc., możliwe będzie zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów pełnych odpisów amortyzacyjnych, niezależnie od tego, że samochód będzie częściowo wykorzystywany dla celów prywatnych wnioskodawczyni”.
Zatem w październiku 2017 r. łączne koszty uzyskania przychodów związane z przedmiotowym samochodem osobowym wyniosą 2705,95 zł (1705,95 zł + 1000 zł).
Do kosztów uzyskania przychodów zalicza się także koszty pracownicze, tj. wypłacone pracownikowi wynagrodzenie oraz składki do ZUS w części finansowanej przez pracodawcę. Do kosztów tych należy także zaliczyć otrzymane przez pracownika świadczenie z tytułu nieodpłatnego używania pojazdu do celów prywatnych. W schemacie rozliczenia kwestia ta zostanie jednak pominięta. Te aspekty zostaną omówione w dodatk u Ubezpieczenia i Świadczenia w numerze z 2 listopada.
WAŻNE
Za pojazdy samochodowe uznaje się pojazdy samochodowe w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony. Niewątpliwie mieszczą się w tej definicji samochody osobowe.
WAŻNE
Za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń.
WAŻNE
Organy podatkowe przyjmują, że uznanie samochodu za wykorzystywany do działalności mieszanej nie jest podstawą do zakwestionowania amortyzacji tego pojazdu. Oznacza to, że odpisy amortyzacyjne dokonywane od wartości początkowych takich samochodów stanowiących środki trwałe w prowadzonej działalności gospodarczej mogą (do wysokości równowartości 20 tys. euro) stanowić koszty podatkowe.
Schemat rozliczenia spółki *
1. Jaki podatek wystąpi i w jakiej deklaracji wykazujemy
VAT:
Podatek należny: nie wystąpi
Podatek naliczony: w deklaracji VAT-7 w poz. 45 (wartość netto w zł) należy wpisać 1530 zł, a w poz. 46 (podatek naliczony w zł) – 176 zł (po zaokrągleniu)
CIT:
Przychody: nie wystąpią
Koszty uzyskania przychodów: 2705,95 zł
Dla celów podatku CIT spółka nie ma obowiązku składać deklaracji zaliczkowej, powinna jednak uwzględnić przedmiotowe koszty uzyskania przychodów przy obliczeniu zaliczki na CIT za październik 2017 r. wpłacanej do urzędu skarbowego, a po zakończeniu roku podatkowego uwzględnić go w zeznaniu rocznym CIT-8.
PIT (obowiązki płatnika):
należna zaliczka na PIT: 128 zł
2. Termin złożenia deklaracji:
VAT-7: 27 listopada 2017 r. (25 listopada to sobota)
CIT-8: 3 kwietnia 2018 r. (31 marca 2018 r. to sobota, a 1 i 2 kwietnia 2018 r. to święta) – przy założeniu, że rokiem podatkowym spółki jest rok kalendarzowy
PIT-11: 28 lutego 2018 r. (pracownikowi i właściwemu dla pracownika urzędowi skarbowemu)
PIT-4R : 31 stycznia 2018 r. (urzędowi skarbowemu właściwemu dla płatnika, tj. spółki).
* W schemacie rozliczenia pominięte zostały inne zdarzenia/czynności.
Kiedy potrącać
Koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą (art. 15 ust. 4d ustawy o CIT). Za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów (art. 15 ust. 4e ustawy o CIT).
Podstawa prawna
Ustawa z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 1221).
Ustawa z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 2032 ze zm.).
Ustawa z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 1888 ze zm.).