O formie wynajmowania mieszkania decyduje wola wynajmującego. To on określa, czy będzie dokonywał tych czynności w ramach działalności gospodarczej czy prywatnie – orzekł WSA w Warszawie.
To nie pierwszy taki wyrok. Niedawno tak samo orzekł WSA w Gdańsku (wyrok z 28 czerwca 2017 r., sygn. akt I SA/Gd 727/17).
Zasadniczo jednak sądy stoją na stanowisku, że o tym, czy najem jest firmowy czy prywatny, nie decyduje wola podatnika, tylko obiektywne kryteria, z których wynika, kiedy mamy do czynienia z działalnością gospodarczą (te z art. 5a ust. 6 ustawy o PIT).
Spór z fiskusem toczył podatnik, który zamierzał kupić jedno lub kilka mieszkań i oddać je w zarządzanie profesjonalnej firmie zajmującej się najmem. Wątpliwości dotyczyły tego, czy wolno mu będzie opodatkować przychód 8,5 proc. ryczałtem przewidzianym dla osób, które nie zajmują się taką działalnością zawodowo. Podatnik podkreślił, że nie prowadzi i nie zamierza zakładać firmy, bo chce wynajmować lokale jako osoba prywatna.
Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie stwierdził jednak, że to nie subiektywne przekonanie podatnika, lecz obiektywne okoliczności decydują o tym, czy najem można rozliczyć prywatnie, czy w ramach działalności gospodarczej. Jego zdaniem nie było żadnych wątpliwości co do tego, że w przypadku podatnika w grę wchodziło jedynie opodatkowanie najmu w ramach firmy (na zasadach ogólnych – 18 lub 32 proc., albo podatkiem liniowym 19 proc.). Fiskus podkreślił, że podatnik zamierza inwestować w lokale mieszkalne w celu zarobkowania i uznał, że powinien rozliczać się jak przedsiębiorca. Nawet, jeśli nie zarejestruje działalności.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie przyznał rację podatnikowi. Stwierdził, że o tym, czy najem jest prywatny czy firmowy, decyduje wola wynajmującego, który sam może określić, czy będzie udostępniał lokale w ramach działalności, czy prywatnie. Sąd zwrócił też uwagę na to, że korzystanie z pomocy profesjonalnej firmy zajmującej się najmem świadczy o braku profesjonalizmu podatnika.
Wyrok jest nieprawomocny.
ORZECZNICTWO
Wyrok WSA w Warszawie z 25 sierpnia 2017 r., sygn. akt III SA/Wa 2575/16.