Subskrybuj nas na Youtube
Chodniki, place i instalacje wodno-kanalizacyjne należące do towarzystwa budownictwa społecznego nie są opodatkowane podatkiem od nieruchomości – uznał NSA.
Sprawa dotyczyła międzygminnego towarzystwa budownictwa społecznego (TBS), które zarządza własnymi budynkami mieszkalnymi oraz jest właścicielem budowli, takich jak: przyłącza wodociągowo-kanalizacyjne, elektryczne, instalacje centralnego ogrzewania, drogi, chodniki, place, parkingi itp. TBS wyjaśnił, że służą one zaspokojeniu potrzeb najemców lokali.
Spór toczył się o to, czy budowle te są opodatkowane podatkiem od nieruchomości. TBS twierdził, że nie, i powołał się przy tym na wyrok NSA z 15 stycznia 2013 r. (sygn. akt II FSK 933/11). Sąd wyjaśnił w nim, że mienie spółdzielni mieszkaniowej w postaci budowli służących zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych i zapewniających właściwe korzystanie z budynków mieszkalnych nie podlega opodatkowaniu. Prezydent miasta, który wydał interpretację, nie zgodził się z TBS.
Zwrócił uwagę, że faktycznie spółdzielnie mieszkaniowe należy traktować w tym zakresie wyjątkowo, ale TBS nie jest spółdzielnią, lecz spółką z o.o. Należy więc podejść do niego jak do przedsiębiorcy. A to oznacza, że należące do niego budowle są objęte daniną od nieruchomości.
Z prezydentem nie zgodził się WSA w Gliwicach. Wyjaśnił, że co prawda wykładnia językowa art. 1a ust. 1 pkt 3 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych wskazuje, że budowle znajdujące się w posiadaniu towarzystwa budownictwa mieszkaniowego prowadzonego w formie spółki z o.o. podlegają opodatkowaniu, ale nie można na niej poprzestać. Sąd zwrócił uwagę, że w polskim systemie prawa podatkowego budownictwu mieszkaniowemu i zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych obywateli przyznano preferencje. Co prawda, nie zostały one wprost rozciągnięte na budowle, ale należy je stosować również do nich.
WSA uznał, że wspomniany wyrok NSA z 15 stycznia 2013 r. należy odnosić nie tylko do spółdzielni, ale również budowli związanych z budynkami mieszkalnymi będącymi w posiadaniu przedsiębiorców.
Z taką wykładnią zgodził się też wczoraj NSA. Sędzia Alicja Polańska wskazała, że nie można skupiać się na wykładni językowej art. 1a ust. 1 pkt 3 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych. Istotne są również wykładnia celowościowa i funkcjonalna przepisu. Prowadzą one do wniosku, że budowle związane z budynkami mieszkalnymi korzystają z preferencji, a więc nie są objęte podatkiem od nieruchomości. Takie specjalne traktowanie budownictwa socjalnego wynika m.in. z art. 75 konstytucji.
ORZECZNICTWO
Wyrok NSA z 9 maja 2017 r., sygn. akt II FSK 978/15
