Skarbówka nadal uważa, że organizator wypoczynku dzieci i młodzieży powinien płacić VAT od marży, gdy świadczy dodatkowe usługi przewozu, zakwaterowania, wyżywienia, kadry instruktorskiej.

Fiskus chce VAT od usług dodatkowych na koloniach

Innego zdania był Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy we wspomnianym wyroku z 19 marca 2025 r. (sygn. akt I SA/Bd 87/25). Wcześniej z organizatorami wypoczynku dla dzieci i młodzieży zgodził się również WSA w Warszawie w wyroku z 19 stycznia 2024 r. (III SA/Wa 2213/23). Oba orzeczenia są nadal nieprawomocne.

W przeszłości zdarzały się również pojedyncze, korzystne dla podatników interpretacje indywidualne w tej kwestii.

Do Ministerstwa Finansów trafił nawet wniosek o wydanie interpretacji ogólnej – ze względu na dotychczasowe sprzeczne stanowiska skarbówki. Jednak najnowsza zmiana interpretacji indywidualnej oznacza, że wykładnia organów podatkowych w tej sprawie zmierza w kierunku niekorzystnym dla organizatorów wypoczynku dla dzieci i młodzieży.

Spór o VAT od kolonii dziecięcych trwa od lat

Skąd bierze się problem? Przypomnijmy, że w świetle art. 43 ust. 1 pkt 24 lit. a ustawy o VAT zwolnione z podatku są usługi w zakresie opieki nad dziećmi i młodzieżą, jeśli są one wykonywane w formach i na zasadach określonych w przepisach o pomocy społecznej, o systemie oświaty oraz w przepisach ustawy – Prawo oświatowe (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 737 ze zm.).

Zwolnione z VAT są również usługi dodatkowe, co wynika z dwóch przepisów:

  • art. 43 ust. 1 pkt 24 ustawy o VAT, w którym jest mowa o usługach ściśle związanych z opieką nad dziećmi i młodzieżą, oraz
  • art. 43 ust. 17 ustawy o VAT, w którym jest mowa o usługach „ściśle związanych z usługami podstawowymi, dokonywanych przez podmioty świadczące usługi podstawowe”.

Co z usługami dodatkowymi?

Spór z fiskusem dotyczy opodatkowania tych właśnie usług dodatkowych. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej zwraca najczęściej uwagę na to, że na organizację kolonii składają się również usługi nabywane od innych podatników, dla bezpośredniej korzyści uczestników wypoczynku. Jest to zatem świadczenie złożone, składające się w przeważającej części z towarów i usług nabytych dla bezpośredniej korzyści uczestników, co w konsekwencji stanowi usługę turystyki opodatkowaną według szczególnej procedury VAT-marża, określonej w art. 119 ustawy o VAT – twierdzi fiskus.

Dlatego uważa, że organizator kolonii nie płaci VAT tylko od wynagrodzenia za własną usługę opieki nad dziećmi i młodzieżą. Natomiast wszelkie dodatkowe usługi, które kupuje on od innych podatników, a więc w zakresie rozmaitych atrakcji, przejazdu do innego miejsca, zakwaterowania, zapewnienia instruktora, są opodatkowane w ramach procedury VAT-marża.

Ta szczególna procedura nie dotyczy wyłącznie biur podróży. Musi ją stosować każdy podatnik świadczący usługi turystyczne – co potwierdził Trybunał Sprawiedliwości UE w wyrokach z 22 października 1998 r. (C-308/96 i C-94/97) i z 13 października 2005 r. (C-200/04) oraz Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 4 lutego 2016 r. (I FSK 1768/14).

Sądy: kolonie i półkolonie to opieka nad dziećmi zwolniona z VAT

Z taką wykładnią fiskusa nie zgodziły się sądy bydgoski i warszawski we wspomnianych wyrokach. Oba zwróciły uwagę na to, że art. 43 ust. 1 pkt 24 lit. a ustawy o VAT odwołuje się do ustawy o systemie oświaty (t.j. Dz.U. z 2025 r. poz. 881 ze zm.), a jest w niej mowa m.in. o organizacji wypoczynku. Zdaniem sądów, zawarta w art. 92 tej ustawy definicja wypoczynku dzieci i młodzieży jest synonimem słów „opieka” i „sprawowanie opieki”.

Wszelkie usługi poboczne świadczone przez organizatora kolonii, np. o charakterze rekreacyjnym, sportowym, teatralnym, tanecznym, nie wykraczają poza zakres pojęć „opieka” i „sprawowanie opieki”. „Opieka" nie polega zatem tylko na pilnowaniu i wydawaniu poleceń w celu uniknięcia zagrożeń życia i zdrowia dzieci i młodzieży, ale też na zaspokajaniu ich potrzeb kulturalnych, rozrywkowych, sportowych, edukacyjnych i turystycznych (co zresztą sytuuje taką opiekę blisko usługi turystycznej)” – podkreślił bydgoski sąd.

Sądy orzekły więc, że w tym zakresie również obowiązuje zwolnienie z VAT. Ich wyroki są jednak nadal nieprawomocne.

Nowa interpretacja szefa KAS niekorzystna dla organizatorów

Sporadycznie takie samo stanowisko prezentował dyrektor KIS, czego przykładem interpretacja z 20 maja 2024 r. (0112-KDIL1-1.4012.205.2024.2.AR). Została ona jednak zmieniona 4 września 2025 r. przez szefa Krajowej Administracji Skarbowej.

Chodziło o przedsiębiorcę, który planował organizować kolonie i półkolonie dla dzieci i młodzieży. Wypoczynek najmłodszych miał być zgłaszany kuratorowi oświaty i podlegać nadzorowi kuratorium. W trakcie kolonii miały być realizowane zajęcia sportowe, plastyczne, taneczne, artystyczne oraz dydaktyczne połączone z wypoczynkiem. Organizator zamierzał kupować te usługi od innych podmiotów.

Uważał, że wszystkie świadczone przez niego usługi (również dodatkowe) będą zwolnione z podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 24 ustawy o VAT. Zgodził się z tym również dyrektor KIS, ale szef KAS uznał inaczej i zmienił interpretację z 20 maja 2024 r.

Stwierdził, że nabywane przez podatnika usługi dodatkowe mają „wszelkie cechy charakterystyczne dla usług turystycznych, dla których ustawa o podatku od towarów i usług określa szczególny sposób opodatkowania”. Uznał więc, że usługi i towary dodatkowe są kupowane od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty, a to oznacza, że powinny być opodatkowane według procedury VAT-marża, według odpowiedniej stawki podatku.

Zwolniona z VAT jest wyłącznie usługa opieki nad dziećmi i młodzieżą wykonywana przez podatnika w formach i na zasadach określonych w przepisach o systemie oświaty – podsumował szef KAS.

Interpretacja zmieniająca szefa KAS z 4 września 2025 r., sygn. DOP7.8101.84.2025.APMU

Mateusz Milan, doradca podatkowy w MTM Tax Advisory - Trudno jest zrozumieć upór dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w tej sprawie. Pamiętajmy, że gdyby nie dodatkowe towary i usługi nabywane od podmiotów trzecich, niemożliwa stałaby się realizacja usługi opieki nad dziećmi i młodzieżą w ramach kolonii. W moim przekonaniu jest to jedna usługa kompleksowa, którą fiskus chce sztucznie podzielić. Nawet jeśli organizacja opieki nad dziećmi i młodzieżą w ramach kolonii zawiera elementy usługi turystycznej (zakwaterowanie, transport i inne usługi oraz towary nabywane dla bezpośredniej korzyści uczestnika), to nie jest zwykłą turystyką. Opieka nad dziećmi i młodzieżą jest przecież usługą o szerszym zakresie, gdzie oprócz elementów typowych dla turystyki, mamy również elementy wynikające z ustawy o systemie oświaty. W tym kontekście martwi mnie najnowsza zmiana interpretacji indywidualnej, bo wskazuje, że fiskus nie zgadza się z tymi argumentami. Pozostaje mieć nadzieję, że innego zdania będzie NSA.