Sprawa dotyczyła spółki z siedzibą w Polsce, która w lipcu 2020 r. zaciągnęła pożyczkę od swojego duńskiego udziałowca. Udziałowiec z kolei uzyskał środki na tę pożyczkę z kredytu udzielonego mu przez bank z siedzibą w Finlandii.

Porozumienie z bankiem

W czerwcu 2021 r. spółka, udziałowiec i bank zawarli porozumienie, na mocy którego bank stał się wierzycielem w miejsce udziałowca – spółka zaczęła więc spłacać odsetki bezpośrednio do banku. Równocześnie spółka i bank zawarli nową umowę pożyczki, w której określono warunki i terminy spłaty. Kwota udzielonej pożyczki pozostała bez zmian.

Co z podatkiem u źródła?

Spółka uważała, że odsetki od pożyczki spłacane bankowi nie są objęte podatkiem u źródła w Polsce, zgodnie z art. 11 ust. 3 lit. d polsko-fińskiej konwencji w sprawie unikania podwójnego opodatkowania.

Argumentowała, że odbiorcą odsetek jest bank i niezależnie od tego, kto pierwotnie udzielił pożyczki, to od momentu przejęcia jej przez bank zobowiązanie istnieje między spółką a bankiem. Spełnione są więc przesłanki zwolnienia – twierdziła.

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej zauważył jednak, że art. 11 ust. 3 lit. d polsko-fińskiej konwencji dotyczy wyłącznie odsetek od pożyczek udzielonych przez bank, a w tym wypadku pożyczkę udzielił duński udziałowiec spółki. Zmiana wierzyciela niczego w tym zakresie nie zmienia. Zobowiązanie wywodzi się z pożyczki udzielonej przez podmiot niebędący bankiem. W związku z tym odsetki powinny być opodatkowane w Polsce – stwierdził dyrektor KIS.

Odbiorcą odsetek jest bank

Spółka wygrała w sądzie I instancji. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie (sygn. akt I SA/Sz 346/22) orzekł, że wykładnia art. 11 ust. 3 lit. d konwencji powinna uwzględniać cel tej regulacji, a jest nim – w ocenie sądu – zwolnienie z podatku u źródła odsetek wypłacanych bankom w celu zapewnienia im rentowności działalności.

Istotny jest aktualny kształt stosunku zobowiązaniowego, a więc to, że odbiorcą odsetek jest bank, a nie to, kto pierwotnie udzielił pożyczki – orzekł WSA.

Liczy się geneza pożyczki

Nie zgodził się z tym NSA i uchylił wyrok sądu I instancji. Orzekł, że art. 11 ust. 3 lit. d konwencji ma zastosowanie jedynie do pożyczek udzielonych przez bank. Z uzasadnienia wyroku wynika, że decydujące znaczenie dla takiego rozstrzygnięcia miała geneza pożyczki.

Bank wstąpił w prawa wierzyciela, ale pierwotnie nie udzielił on pożyczki, a tylko w takiej sytuacji jest możliwe zastosowanie zwolnienia z podatku – uzasadniła wyrok sędzia Beata Cieloch,

Wyrok NSA z 12 sierpnia 2025 r., sygn. akt II FSK 1512/22