Problem dotyczył limitowania kosztów finansowania dłużnego przewidzianego w art. 15c ust. 1 ustawy o CIT. Takim kosztem są m.in. odsetki od pożyczek i kredytów.

Spółka przekonywała, że realizowany przez nią projekt budowy i eksploatacji (przez co najmniej 25 lat) domu studenckiego odpowiada na ważne potrzeby społeczne, bo brakuje miejsc w publicznych akademikach. Powinien więc być uznany za długoterminowy projekt z zakresu infrastruktury publicznej w rozumieniu art. 15c ust. 8, 9 i 10 ustawy o CIT. W konsekwencji powinna mieć prawo do odliczania w całości kosztów odsetek od zaciągniętych na ten cel pożyczek i kredytów.

Tłumaczyła, że jej działalność polegająca na świadczeniu odpłatnych usług zakwaterowania dla studentów różnych uczelni ma istotne znaczenie z punktu widzenia interesu publicznego oraz polityki edukacyjnej państwa.

Budowa akademika to działalność komercyjna

Nie zgodził się z nią dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej. Stwierdził, że budowa i prowadzenie domu studenckiego przez prywatną spółkę w ramach działalności komercyjnej nie spełnia przesłanek długoterminowego projektu z zakresu infrastruktury publicznej.

Przyznał, że akademik może faktycznie poprawić dostęp do zakwaterowania dla części studentów, ale to nie wystarczy – wyjaśnił – żeby uznać to przedsięwzięcie za realizujące ogólny interes publiczny. W rezultacie uznał, że spółka musi stosować ograniczenie wynikające z art. 15c ust. 1 ustawy o CIT.

Akademik nie dla wszystkich

Jego wykładnię podzieliły sądy. WSA w Warszawie (sygn. akt III SA/Wa 425/22) zwrócił uwagę na to, że realizowana przez spółkę inwestycja jest nastawiona na zysk, a przy tym – jako kierowana do ograniczonej liczby odbiorców – nie zapewnia powszechnego dostępu. W związku z tym dom studencki nie stanowi budynku użyteczności publicznej, lecz budynek zamieszkania zbiorowego, przeznaczony dla ograniczonej grupy osób i to na określony czas.

Realizowany przez spółkę projekt nie może być zatem uznany za długoterminowy projekt z zakresu infrastruktury publicznej – orzekł WSA.

Tego samego zdania był sąd kasacyjny. Uznał, że budowa akademika przez spółkę nie leży w ogólnym interesie publicznym, lecz stanowi działalność nastawioną przede wszystkim na zysk.

- Spółka wskazała, że zamierza wykorzystywać budynek jako dom studencki przez wiele lat. Realizacja tego zamiaru nie jest jednak pewna. Dom studencki może być przekształcony w inny obiekt, który w żadnej mierze nie będzie spełniał przesłanki dotyczącej ogólnego interesu publicznego – zwrócił uwagę sędzia Artur Kot.

Wyrok NSA z 24 lipca 2025 r., sygn. akt II FSK 1414/22