Subskrybuj nas na Youtube
Zapisz się na newsletter
Jego zdaniem takie części są „towarem używanym” w rozumieniu art. 311 dyrektywy VAT.
Opinie rzeczników nie są wprawdzie wiążące dla sędziów, ale trybunał bierze je pod uwagę przy wydawaniu wyroku.
Chodziło o duńską firmę zajmującą się recyklingiem samochodów. Pojazdy kupowała od osób fizycznych oraz od towarzystw ubezpieczeniowych, które nie płaciły VAT z tytułu sprzedaży. Były to samochody wyeksploatowane albo zepsute. Firma je demontowała, a pozyskane elementy sprzedawała jako części zamienne.
Firma uważała, że ma prawo do procedury VAT-marża. Dzięki temu płaciłaby daninę tylko od różnicy (pomniejszonej o podatek) pomiędzy kwotą sprzedaży części zamiennych a ceną zakupu. Z unijnej dyrektywy VAT wynika, że prawo do tego mają podatnicy sprzedający m.in. towary używane, które wcześniej kupili od określonych osób (głównie osób fizycznych bądź podatników, którzy od sprzedaży nie płacili podatku).
Duński fiskus i sąd pierwszej instancji uznały jednak, że części demontowanych samochodów nie są „towarem używanym” w rozumieniu dyrektywy. Stwierdziły, że unijna definicja nie obejmuje towarów, które najpierw były częścią pewnej jedności (samochodu), a potem były sprzedawane jako samodzielny produkt.
Wątpliwości co do tego nabrał natomiast sąd apelacyjny i zadał pytanie prejudycjalne do Trybunału Sprawiedliwości UE. Na razie w sprawie wypowiedział się rzecznik generalny TSUE Yves Bot.
W swojej opinii przyznał rację firmie. Uznał, że szroty mogą rozliczać VAT od marży. Jego zdaniem z art. 311 dyrektywy nie wynika zastrzeżenie, aby towary używane nie mogły być w chwili sprzedaży oddzielone od większej całości. Taki towar musi być tylko „nadający się do dalszego użytku” bez konieczności naprawy – wyjaśnił.
Rzecznik zwrócił uwagę, że odmowa prawa do stosowania procedury marży postawi duńską firmę w gorszej sytuacji od innych działających na rynku, które sprzedają kupione wcześniej części zamienne. Takie zakłócenie konkurencji jest zaś niedopuszczalne.
ORZECZNICTWO
Opinia rzecznika generalnego TSUE z 22 września 2016 r., sygn. akt C-471/15. www.serwisy.gazetaprawna.pl/orzeczenia
