Rozpatrywany przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie spór powstał w wyniku skargi podatniczki do samorządowego kolegium odwoławczego na błędne jej zdaniem wyliczenie przez wójta należnego do zapłacenia podatku formie opłaty targowej. Kobieta prowadziła bowiem sprzedaż detaliczną. Co szczególnie istotne, przed kioskiem pojawiała się tzw. wystawka – miejsce na produkty, które mogły stać się przedmiotem sprzedaży. Podatniczka podkreślała jednak, że organizując handel nie zajmowała działki większej niż w umowie dzierżawy. SKO uznało jednak, że sprzedaż prowadzona była poza dzierżawioną powierzchnią, dlatego podatniczka powinna uiścić opłatę targową.
Decyzję SKO podatniczka zaskarżyła do WSA w Szczecinie. Na wstępnie wskazano, że opłatę targową pobiera się od osób fizycznych, osób prawnych oraz jednostek organizacyjnych nieposiadających osobowości prawnej, dokonujących sprzedaży na targowiskach. Opłacie targowej nie podlega natomiast sprzedaż dokonywana w budynkach lub w ich częściach. Ponadto wyjaśniono, iż nie ma większego znaczenia, w jakim miejscu prowadzona jest sprzedaż oraz czy sprzedaż ma charakter stały czy okazjonalny. O pobieraniu opłaty targowej decyduje bowiem samo dokonywanie sprzedaży towaru. Zgodne z prawem jest jej więc pobieranie również za prowadzenie sprzedaży poza miejscami do tego wyznaczonymi.
Sąd postanowił również wyjaśnić sam termin „dokonywania sprzedaży”. Zgodnie rozumianą szeroko definicją, termin ten obejmuje wszelkie czynności podejmowane przez podmiot w celu dokonania sprzedaży, a w szczególności oferowanie produktów, składowanie na stoisku, oczekiwanie na kontrahentów.
Jak wskazano, nie jest istotne, czy dana osoba lub jednostka sprzedała oferowany towar, czy też żadna transakcja nie została sfinalizowana. Sama gotowość dokonywania sprzedaży, która przejawia się m.in. zajęciem miejsca na targowisku i wyeksponowaniem towaru, jest wystarczającą przesłanką do poboru opłaty targowej przez inkasenta. WSA pokreślił również, że dla obowiązku uiszczenia opłaty targowej nie jest istotne, czy osoba, będąca podatnikiem podatku od nieruchomości na targowisku, korzysta z pozostałej części targowiska bezpośrednio dla dokonywania czynności sprzedaży, czy też wykorzystuje ją na cele ekspozycji towarów w celu reklamy. Wystawa towarów w miejscu sprzedaży lub w bezpośrednim sąsiedztwie z miejscem sprzedaży mieści się bowiem w zakresie działalności handlowej lub targowej.
Opierając się na załączonych przez SKO dowodach, WSA potwierdził, że z dokumentacji fotograficznej wyraźnie wynika fakt ekspozycji towarów na zewnątrz kiosku prowadzonego przez podatniczkę. Podkreślono, że obowiązek uiszczenia opłaty targowej powstaje z mocy prawa z chwilą faktycznego podjęcia czynności handlowych zmierzających do dokonania sprzedaży w każdym miejscu danej gminy.
Sąd ostatecznie oddalił skargę podatniczki. Oznacza to, że pobranie opłaty targowej za wystawkę znajdującą się przed jej kioskiem jest zgodne z prawem.
Podstawa prawa
Orzeczenie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 15 czerwca 2016, sygn. akt I SA/Sz 98/16
