Renta, którą podatnik ma w przyszłości wypłacać w zamian za sprzedaż nieruchomości, nie pomniejsza przychodu ze zbycia – orzekł NSA.
Sprawa dotyczyła podatnika, który w 2008 r. zawarł umowę o rentę w zamian za przeniesienie własności nieruchomości o wartości 480 tys. zł. Zbywca otrzymał 60 tys. zł już przy podpisaniu aktu notarialnego, a kolejne wypłaty miał dostawać od nabywcy dożywotnio, co miesiąc.
W tym samym roku podatnik sprzedał tę nieruchomość za 536 tys. zł.
Sądził, że kosztem uzyskania przychodu z tej sprzedaży może być wypłacana dożywotnio i skapitalizowana renta. Obliczył, że będzie ją wypłacać przez 16 lat, ponieważ zgodnie z danymi GUS średni wiek życia mężczyzny wynosi 71 lat. W efekcie powinna ona wynieść nieco poniżej 630 tys. zł. Podatnik uważał, że taki długofalowy wydatek w postaci renty jest kosztem bezpośrednio związanym z przychodem ze sprzedaży, a więc spełnione zostały przesłanki wynikające z art. 22 pkt 6c ustawy o PIT. Przepis ten pozwala pomniejszyć przychód o udokumentowane koszty nabycia (wytworzenia) powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania.
Nie zgodził się z tym dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach. Uznał, że skoro podatnik sprzedał nieruchomość przed upływem 5 lat od końca roku, w którym ją nabył, to musi zapłacić 19-proc. podatek dochodowy. Ustalając ten dochód, nie może uwzględnić renty, bo kosztem mogą być jedynie wydatki faktycznie zapłacone. Brak zapłaty oznacza brak możliwości pomniejszenia podstawy opodatkowania o ustalone, ale niedokonane kwoty renty. W tym wypadku zatem podatnik będzie mógł zaliczyć do kosztów tylko 60 tys. zł, które zapłacił zbywcy przy akcie notarialnym – stwierdził organ.
Podobnie orzekł Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie. Potwierdził, że kosztami uzyskania przychodu mogą być wyłącznie wydatki poniesione do czasu zbycia nieruchomości. Natomiast nie mogą nimi być kwoty renty niezapłacone na rzecz zbywcy, przypadające na następne miesiące i lata.
Tego samego zdania był Naczelny Sąd Administracyjny. Sędzia Wojciech Stachurski wyjaśnił, że ustawa o PIT nie daje podatnikom prawa do zaliczenia wydatków potencjalnych ani hipotetycznych. – Zgodnie z art. 22 ust. 6c ustawy o PIT kosztami mogą być wyłącznie wydatki faktycznie poniesione i udokumentowane, co jednoznacznie wynika z tego przepisu – stwierdził sędzia Stachurski.
Kosztami uzyskania przychodu mogą być wyłącznie wydatki poniesione do czasu zbycia nieruchomości
ORZECZNICTWO
Wyrok NSA z 10 czerwca 2016 r., sygn. akt II FSK 1418/14.
