Jeśli zmieniła się strona umowy, ale nie jej postanowienia, to nie trzeba było od nowa badać, czy był to leasing operacyjny – takie wnioski płyną z wczorajszej uchwały NSA. Zapadła ona na tle indywidualnej sprawy, dlatego jej teza odnosi się wyłącznie do zmiany leasingodawcy.
Korzystny pogląd sądu ma jednak zastosowanie także do sytuacji, gdy w trakcie trwania umowy zmienił się leasingobiorca. Sędzia Jacek Brolik zastrzegł bowiem, że obowiązujący obecnie art. 17a pkt 2 ustawy o CIT ma charakter doprecyzowujący, a nie normotwórczy. Wynika z niego, że w razie zmiany strony lub stron umowy nie trzeba na nowo weryfikować, czy spełnia ona warunki leasingu, jeżeli inne jej postanowienia nie uległy zmianie.
Koszt używania rzeczy to też ubezpieczenie
Koszt używania rzeczy to też ubezpieczenie

Zobacz również
Uchwała dotyczyła regulacji sprzed 2013 r., kiedy tego stwierdzenia nie było. Obowiązujący wówczas art. 17a ustawy o CIT nie precyzował podatkowych konsekwencji cesji umowy leasingu.
W tej sprawie w NSA od dawna ścierały się dwa stanowiska. Zgodnie z pierwszą wykładnią, niekorzystną dla podatników, po cesji umowa powinna była być weryfikowana na nowo (sygn. akt: II FSK 1332/11, II FSK 1484/11, II FSK 2392/13).
Problem polegał na tym, że w wielu przypadkach skutkowałoby to uznaniem jej za umowę najmu lub dzierżawy. To z kolei nie pozwalałoby np. ująć w kosztach całości wydatków związanych z używaniem samochodu, a jedynie do wysokości kilometrówki, czyli kwoty wynikającej z przemnożenia urzędowej stawki przez liczbę przejechanych i zaewidencjonowanych kilometrów. Dodatkowo, gdyby leasingodawca wykupił przedmiot leasingu za cenę niższą niż wartość rynkowa (przy leasingu finansowym) lub niższą niż wartość hipotetyczna netto (w leasingu operacyjnym), to fiskus miałby prawo określić przychód leasingodawcy na podstawie cen rynkowych.
Siedmiu sędziów NSA przychyliło się wczoraj do drugiego stanowiska. Zgodnie z nim cesja dokonana przed zmianą przepisu oznaczała nic innego, jak tylko kontynuację umowy leasingu (tak też w wyrokach o sygn. akt II FSK 1755/10, II FSK 1687/10, II FSK 1787/13).
ORZECZNICTWO
Uchwała NSA z 23 maja 2016 r., sygn. akt II FPS 1/16.