Osoby fizyczne mają czas do 15 marca na zapłatę I raty podatku od nieruchomości. Jest to również termin na zapłatę III raty tego podatku przez osoby prawne. Jedni i drudzy muszą wpłacić daninę na konto gminy lub gmin, na terenie których położone są grunty, budynki lub budowle zajęte na prowadzenie działalności gospodarczej. Osoby fizyczne muszą wpłacić kwotę, która wynika z decyzji ustalającej wysokość podatku na 2016 r., wydanej i doręczonej podatnikom przez wójta, burmistrza lub prezydenta miasta. Osoby prawne muszą natomiast uiścić kolejną ratę wynikającą z deklaracji na podatek od nieruchomości złożonej w styczniu.
W tym miesiącu istotne są dwa terminy, których muszą dotrzymać podatnicy i płatnicy – 15 marca i 31 marca. Pierwszego muszą pilnować osoby fizyczne będące właścicielami nieruchomości, a drugiego podatnicy i płatnicy CIT, w tym głównie spółki kapitałowe.
Z kolei 31 marca jest ważnym terminem dla podatników i płatników podatku dochodowego od osób prawnych, czyli w praktyce dla spółek kapitałowych, spółdzielni i fundacji. Podatnicy, którzy mają siedzibę lub zarząd na terytorium Polski, a także ci, którzy nie mają siedziby ani zarządu w naszym kraju, ale osiągnęli tu dochód i muszą od niego rozliczyć podatek, mają obowiązek złożyć zeznanie roczne na formularzu CIT-8.
Ten sam termin obowiązuje podatkowe grupy kapitałowe. Spółka reprezentująca taką grupę (wskazana w umowie o jej utworzeniu) musi do końca marca złożyć zeznanie na formularzu CIT-8A lub CIT-8B.
Z kolei podatnicy (organizacje), którzy nie składają zeznania, ale otrzymali darowizny (np. na cele pożytku publicznego lub kultu religijnego), muszą złożyć informację na formularzu CIT-D. Mają na to czas do końca marca.
Tyle samo czasu mają podatnicy niemający siedziby lub zarządu na terytorium Polski na złożenie informacji o wysokości przychodu (dochodu) uzyskanego na terytorium Polski.
Do końca marca trzeba też złożyć sprawozdanie o realizacji uznanej metody ustalania ceny transakcyjnej dla celów podatku dochodowego od osób prawnych.
CIT: roczne zeznanie
Podatnicy CIT muszą do końca marca złożyć zeznanie roczne na formularzu CIT-8 (obowiązuje wersja nr 23). Obowiązek ten dotyczy w szczególności osób prawnych, a więc spółek kapitałowych – z ograniczoną odpowiedzialnością, akcyjnych, komandytowo-akcyjnych, a także takich spółek w organizacji oraz stowarzyszeń i fundacji. Chodzi zarówno o podatników, którzy mają na terenie Polski siedzibę lub zarząd, a zatem objętych nieograniczonym obowiązkiem podatkowym w naszym kraju, jak i podatników, którzy nie posiadają na terytorium Polski siedziby ani zarządu, ale osiągają tu dochód (ograniczony obowiązek podatkowy).
Przepisy ustawy z 15 lutego 1992 r. o CIT (t.j. Dz.U. z 2014 r. poz. 851 ze zm.) przewidują również, że CIT-8 nie muszą składać podatnicy zwolnieni z tego obowiązku na podstawie art. 27 ust. 1 ustawy. Zwolnienie to dotyczy więc podmiotów wymienionych wprost w art. 6 ust. 1 ustawy o CIT, a więc np. jednostek budżetowych, państwowych funduszy celowych, przedsiębiorstw międzynarodowych i innych jednostek gospodarczych utworzonych przez organ administracji państwowej wspólnie z innymi państwami na podstawie porozumienia lub umowy, jednostek samorządu terytorialnego w zakresie dochodów określonych w przepisach ustawy z 13 listopada 2003 r. o dochodach jednostek samorządu terytorialnego (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 513 ze zm.), Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa, Agencji Rynku Rolnego, funduszy inwestycyjnych, emerytalnych, Agencji Nieruchomości Rolnych, Agencji Rezerw Materiałowych, Narodowego Funduszu Zdrowia.
CIT-8 nie muszą też składać kościelne osoby prawne, ale tylko w zakresie niegospodarczej działalności statutowej, a także podatnicy korzystający ze zwolnienia przewidzianego w ustawie z 13 grudnia 2013 r. o rodzinnych ogrodach działkowych (Dz.U. z 2014 r. poz. 40).
Formularza nie muszą również składać podatnicy, którzy osiągają przychody z działalności rolniczej, leśnej, a także przychody z czynności, które nie mogą być przedmiotem prawnie skutecznej umowy oraz przedsiębiorcy żeglugowi obłożeni podatkiem tonażowym.
Ostatnią grupą, która nie musi się martwić zeznaniem rocznym, są podatnicy niemający siedziby na terytorium Polski, uzyskujący przychody, o których mowa w art. 21 i 22 ustawy o CIT (opodatkowane ryczałtowo, np. z odsetek), wyłącznie od płatników wymienionych w art. 26 ust. 1 ustawy (osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące przedsiębiorcami).
Zeznanie CIT-8 trzeba złożyć wraz z załącznikami (o nich poniżej) do urzędu skarbowego właściwego dla siedziby spółki, stowarzyszenia czy fundacji, wynikającej z odpowiedniego rejestru (w przypadku spółek chodzi o adres ujawniony w KRS), statutu lub umowy. Co więcej, spółki, które mają obowiązek sporządzenia sprawozdania finansowego, muszą je przekazać do urzędu skarbowego wraz z opinią biegłego rewidenta w terminie 10 dni od daty zatwierdzenia rocznego sprawozdania finansowego oraz odpisem uchwały zgromadzenia zatwierdzającej to sprawozdanie.
Z kolei podmioty, które uzyskały porozumienie z organem podatkowym w sprawie ustalania cen transakcyjnych, mają obowiązek dołączenia do zeznania rocznego sprawozdania o realizacji uznanej metody ustalania ceny transakcyjnej.
W zeznaniu CIT-8 trzeba wykazać zarówno dochody, jak i poniesione straty za rok podatkowy. Dotyczy to również tych podatników, którzy nie osiągnęli żadnych przychodów w 2015 r.
Podatnicy powinni zwrócić uwagę również na zwolnienia przedmiotowe z podatku. Muszą także pamiętać o tym, że do końca marca muszą zapłacić należny podatek dochodowy lub różnicę między należnym podatkiem wykazanym w zeznaniu a sumą należnych zaliczek za okres od początku roku.
Zeznanie trzeba obowiązkowo złożyć w formie elektronicznej.
Podatkowe grupy
Podatkowe grupy kapitałowe mają z kolei obowiązek złożyć w urzędzie skarbowym zeznanie o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) na formularzu CIT-8A lub CIT-8B (w zależności od daty utworzenia grupy). Ten drugi formularz jest przeznaczony wyłącznie dla podatkowych grup kapitałowych powstałych na podstawie art. 1a ustawy o CIT w brzmieniu nadanym przez art. 1 pkt 1 ustawy z 13 października 1995 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. nr 142, poz. 704). W tym roku obowiązuje wersja formularza nr 10 druku CIT-8A oraz wersja nr 9 dla druku CIT-8B. Obowiązek złożenia zeznania ciąży na spółce reprezentującej podatkową grupę kapitałową.
Podobnie jak zeznanie CIT-8, powyższe formularze trzeba złożyć w formie elektronicznej.
Załączniki do zeznania
Do zeznania CIT-8 podatnicy muszą dołączyć również załączniki.
Jednym z nich jest formularz CIT-8/O – informacja o odliczeniach od dochodu i od podatku oraz o dochodach wolnych i zwolnionych od podatku. Od 1 stycznia 2016 r. do dochodów osiągniętych od 1 stycznia 2015 r., w tym także za rok podatkowy, który zaczął się przed 1 stycznia 2015 r. i zakończył po 31 grudnia 2014 r., obowiązuje wersja nr 10 formularza.
W załączniku tym podatnicy wykazują różnego rodzaju dochody zwolnione z podatku na podstawie art. 17 ust. 1 ustawy o CIT. Przykładowo chodzi o dochody podatników, których celem statutowym jest działalność naukowa, naukowo-techniczna czy oświatowa. W załączniku CIT-8/O wykazujemy część dochodu przeznaczoną na cele statutowe.
Spółki i inni podatnicy mogą w nim również wykazać straty z lat poprzednich.
Kolejnym załącznikiem jest formularz CIT-D – informacja o otrzymanych/przekazanych darowiznach. Druk ten składają zarówno podatnicy składający zeznanie roczne CIT-8, jak i podatnicy, którzy nie składają takiego zeznania, ale otrzymali darowizny, o których mowa w art. 18 ust. 1f pkt 1 ustawy o CIT. Chodzi przykładowo o darowizny na cele pożytku publicznego oraz na cele kultu religijnego. Również w tym przypadku od 1 stycznia 2016 r. obowiązuje nowy wzór (wersja nr 5) i ma on zastosowanie do dochodów osiągniętych od 1 stycznia 2015 r., w tym także za rok podatkowy, który zaczął się przed 1 stycznia 2015 r. i zakończył po 31 grudnia 2014 r.
Kolejnym załącznikiem do CIT-8 może być formularz CIT-ST. Jest to informacja podatnika do ustalenia należnych jednostkom samorządu terytorialnego dochodów z tytułu udziału we wpływach z podatku dochodowego od osób prawnych. Obowiązuje wersja nr 7. Załącznik ten muszą składać podatnicy posiadający zakłady (oddziały) położone na obszarze jednostki samorządu terytorialnego (gminy) innej niż właściwa dla ich siedziby. Dotyczy to również podatkowych grup kapitałowych. Zgodnie z ustawą o CIT podatnicy posiadający oddziały w innej gminie niż siedziba firmy mają obowiązek składać formularz CIT-ST do urzędu skarbowego zarówno jako załącznik do zeznania rocznego CIT-8, jak i w terminie wpłat zaliczek miesięcznych lub kwartalnych. Formularz ten służy do ustalenia kwoty dochodów, jakie urząd skarbowy ma przekazać do właściwej gminy. Zgodnie bowiem z obowiązującym systemem rozdziału dochodów do gmin trafia część środków pochodzących z podatku dochodowego od osób prawnych.
Działalność w specjalnej strefie ekonomicznej
Podatnicy podatku dochodowego działający na terenie specjalnych stref ekonomicznych, którzy otrzymują pomoc publiczną, np. w postaci zwolnienia podatkowego od dochodu, który powstał na terenie SSE, muszą do zeznania CIT-8 dołączyć również formularz SSE-R. Obowiązuje wersja nr 5 formularza. Stosuje się go do rozliczenia podatku dochodowego z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej na terenie SSE za rok podatkowy, który rozpoczął się po 20 maja 2015 r. Wzór ten mogą stosować też podatnicy, których rok podatkowy rozpoczął się przed 20 maja 2015 r. i zakończył się w tym albo po tym dniu. W formularzu tym podatnicy muszą wskazać m.in. rok podatkowy, którego dotyczy informacja, a także właściwy kod strefy ekonomicznej, na terenie której podatnik prowadzi działalność, oraz dzień udzielenia pomocy w podatku dochodowym.
Do formularza SSE-R trzeba również dołączyć informację na formularzu SSE/A (obowiązuje wersja nr 2), w której należy podać wykaz udziałów w spółkach. Kolejnym załącznikiem jest formularz SSE-R/A, czyli rozliczenie zdyskontowanej wartości udzielonej pomocy publicznej i kosztów kwalifikujących się do objęcia tą pomocą (obowiązuje wersja nr 3 formularza).
Terminy składania formularzy
I rata podatku od nieruchomości płacona przez osoby fizyczne i III rata podatku płacona przez osoby prawne
CIT-8
CIT-8A
CIT-8B
CIT-8/O
CIT-D
CIT-ST
SSE-R
IFT-2/IFT-2R
Informacja o przychodach podatników zagranicznych
Ostatnim formularzem, jaki należy złożyć do końca marca, jest IFT-2/IFT-2R, czyli informacja o wysokości przychodu (dochodu) uzyskanego przez podatników CIT niemających siedziby lub zarządu na terytorium Polski. Nowy wzór (wersja nr 7) obowiązuje od 1 stycznia tego roku i ma zastosowanie do dochodów osiągniętych od 1 stycznia 2015 r.
Formularz ten składają płatnicy zryczałtowanego podatku dochodowego od osób prawnych, którzy w 2015 r. wypłacili należności innym podatnikom CIT niemającym siedziby lub zarządu w Polsce. Formularz trzeba złożyć zarówno do urzędu skarbowego (właściwego w sprawach opodatkowania nierezydentów), jak i zagranicznemu podatnikowi.
Trzeba również pamiętać, aby określić, który druk składamy – IFT-2 czy IFT-2R. Pierwszy składamy na wniosek podatnika (nierezydenta) za dany okres roku. Drugi to rozliczenie roczne obejmujące przychody za 2015 r.
Czy stowarzyszenie powinno składać dwa zeznania
● Stowarzyszenie założyło szkołę niepubliczną. Dotychczas jako podatnik CIT, który korzysta ze zwolnień określonych w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT, składało jedno zeznanie CIT-8. Czy w związku z utworzeniem szkoły i jej prowadzeniem musi składać dwa zeznania CIT-8?
Nie. Wystarczy, że stowarzyszenie złoży jedno zeznanie z osiągniętego dochodu, na formularzu CIT-8. Potwierdził to dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z 28 grudnia 2015 r. (nr ILPB4/4510-1-498/15-5/ŁM). Dotyczyła ona bardzo podobnego stanu faktycznego. Stowarzyszenie założyło bowiem – na podstawie art. 31 i art. 7 ust. 3 ustawy o systemie oświaty – niepubliczne gimnazjum, dla którego jest organem prowadzącym. Zostało ono wpisane też do ewidencji szkół i placówek niepublicznych. Ponadto stowarzyszenie zawiera i rozwiązuje umowy o pracę i umowy cywilnoprawne z nauczycielami i innymi pracownikami. Wskazało też, że jest podatnikiem podatku dochodowego i korzysta ze zwolnień na mocy art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT i sporządza jedno sprawozdanie finansowe jako stowarzyszenie i składa jedno zeznanie CIT-8.
Podatnik chciał wiedzieć, czy dokonując rocznych rozliczeń, powinien dalej sporządzać jedno zeznanie CIT-8, czy też ma składać dwie deklaracje CIT-8, odrębne dla szkoły i odrębne dla stowarzyszenia. Dyrektor izby skarbowej zgodził się z podatnikiem, że w takiej sytuacji wystarczy jedno zeznanie. Nie można bowiem przyjąć, że dochód osiągnięty przez szkołę będzie podlegał odrębnemu opodatkowaniu CIT jako jednostki organizacyjnej nieposiadającej osobowości prawnej. W związku z tym stowarzyszenie powinno sporządzać zeznanie podatkowe o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) łącznie z dochodem osiągniętym przez niepubliczne gimnazjum, mimo że działa ono na podstawie ustawy o systemie oświaty, a nie na podstawie przepisów o stowarzyszeniach.
Skoro szkoła nie posiada wyodrębnionego majątku, struktury organizacyjnej, nie jest samodzielna, nie posiada zdolności do zaciągania zobowiązań, to nie jest zobowiązana do złożenia odrębnej rocznej deklaracji CIT-8 – argumentował dyrektor IS w Poznaniu.
Czy korekta zeznania wpłynie na rozliczenia
● Spółka prowadziła działalność na terenie specjalnej strefy ekonomicznej. Niestety zezwolenie już wygasło. Spółka chciałaby złożyć korekty zeznania CIT-8, które będą skutkowały podwyższeniem dochodu opodatkowanego. Czy w efekcie tych korekt dojdzie do podwyższenia dochodu zwolnionego z CIT na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT i w konsekwencji zmniejszenia obciążenia podatkowego?
Tak. W opisanej sytuacji korekty zeznania CIT-8 dadzą efekt zmniejszenia obciążenia podatkowego, oczywiście o ile kwota ta będzie się mieściła w limitach zwolnienia przyznanych spółce na działalność strefową. Podobną kwestię rozwiązał dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z 19 listopada 2015 r. (nr IBPB-1-2/4510-549/15/JW). Dotyczyła ona spółki z o.o., która była podatnikiem CIT i zajmowała się produkcją towarów na terenie SSE. Korzystała więc ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych od dochodów uzyskanych m.in. na podstawie stosownych zezwoleń. Do czasu, gdy będą one obowiązywać, spółka będzie korzystała ze zwolnienia dochodu z podatku. Spółka zastanawiała się, co ma zrobić w przypadku, gdy po wygaśnięciu zezwoleń będzie musiała skorygować złożone deklaracje CIT za poprzednie lata podatkowe, w tym za okres korzystania ze zwolnienia wskazanego w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT na podstawie zezwoleń. Korekty deklaracji za okres obowiązywania zezwoleń mogą spowodować zwiększenie lub zmniejszenie dochodu wskazanego w tych deklaracjach jako dochód zwolniony z opodatkowania. Spółka zwróciła się więc do dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z pytaniem, czy korekty deklaracji CIT-8 powodujące zwiększenie dochodu do opodatkowania będą skutkowały również zwiększeniem dochodu zwolnionego z opodatkowania na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT, a w związku z tym także zmniejszeniem obciążenia podatkowego po stronie spółki – do wysokości przysługujących limitów pomocy publicznej, także w sytuacji, gdy korekta zostanie złożona po wygaśnięciu zezwoleń na skutek utraty ich mocy obowiązującej. Dyrektor Izby zgodził się ze spółką, że korekty będą miały taki właśnie efekt, nawet jeśli zostaną złożone po wygaśnięciu zezwoleń na prowadzenie działalności na terenie SSE.
Czy korekta kosztów wymaga korekty deklaracji
● Spółka jest podatnikiem CIT i zajmuje się wytwarzaniem energii elektrycznej. W związku ze zmianą przepisów konieczne jest jednak skorygowanie kosztów uzyskania przychodów za 2014 r. Czy to oznacza, że spółka musi również skorygować zeznanie roczne CIT-8?
Tak. Nie wdając się w szczegóły rozliczeń podmiotów zajmujących się wytwarzaniem energii elektrycznej, należy stwierdzić, że korekta kosztów zwykle oznacza obowiązek skorygowania deklaracji podatkowej, w której te koszty zostały uwzględnione lub na bieżąco. W przypadku spółki też będzie taki obowiązek, co potwierdza np. dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z 18 listopada 2015 r. (nr IBPB-1-3/4510-342/15/PC). Dotyczyła ona przedsiębiorstwa sprzedającego energię elektryczną odbiorcom końcowym. Ustawa z 15 kwietnia 2011 r. o efektywności energetycznej (Dz.U. z 2011 r. nr 94, poz. 551 ze zm.) nakłada na takie firmy obowiązek pozyskania i przedstawienia do umorzenia prezesowi Urzędu Regulacji Energetyki określonej liczby świadectw efektywności energetycznej (tzw. białych certyfikatów) lub uiszczenia opłaty zastępczej. Spółka zwróciła uwagę, że 4 października 2012 r. weszło w życie rozporządzenie ministra gospodarki z 4 września 2012 r. w sprawie sposobu obliczania ilości energii pierwotnej odpowiadającej wartości świadectwa efektywności energetycznej oraz wysokości jednostkowej opłaty zastępczej (Dz.U. z 2012 r. poz. 1039). Rozporządzenie to określiło maksymalną wysokość kosztów możliwych do uwzględnienia w kalkulacji cen ciepła systemowego w taryfie. Koszty opłaty zastępczej za 2014 r., które spółka uiściła, zaliczyła do kosztów 2014 r. Rok podatkowy w spółce jest zgodny z rokiem obrachunkowymi i trwał od 1 stycznia 2014 r. do 31 grudnia 2014 r. Wyrównanie opłaty zastępczej zostało zaksięgowane w kosztach rachunkowych 2015 r., ponieważ sprawozdanie finansowe za 2014 r. zostało już zatwierdzone. Spółka dowiedziała się jednak, że popełniła błąd w obliczeniach wysokości opłaty zastępczej za 2014 r. – zaniżyła ją. W związku z tym wyrównała już różnicę między kwotą prawidłową a nieprawidłową. Zastanawiała się jednak, czy ma zaliczyć wyrównanie opłaty zastępczej do kosztów 2015 r., czy też musi korygować CIT-8 za 2014 r. Dyrektor IS zgodził się ze spółką, że wyrównanie opłaty zastępczej należy zaliczyć do kosztów podatkowych 2014 r. i skorygować zeznanie CIT-8 za 2014 r. Zgodnie bowiem z art. 15 ust. 4 ustawy o CIT koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody.
Czy trzeba złożyć IFT-1/IFT-2R
● Polska spółka nawiązała współpracę z firmą z Niemiec, który świadczy na jej rzecz usługi wspomagające rozeznanie rynku niemieckiego i nawiązanie współpracy z kontrahentami z tamtego kraju w celu zwiększenia sprzedaży. Kontrahent niemiecki dostaje wynagrodzenie. Czy w związku z tym polska spółka musi pobrać podatek u źródła i złożyć w urzędzie skarbowym informację IFT-2/IFT-2R?
Spółka nie powinna pobierać podatku u źródła, ale mimo to powinna złożyć informację IFT-2/IFT-2R. Potwierdził to dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi w interpretacji indywidualnej z 3 czerwca 2015 r. (nr IPTPB3/4510-64/15-6/IR). Dotyczyła ona bardzo podobnej sytuacji. Chodziło o spółkę produkcyjną, która zawarła umowę z niemieckim przedsiębiorcą na świadczenie usług dotyczących rozpoznania rynku w nowych krajach, wsparcia i rozwoju sieci partnerów handlowych w Niemczech, Austrii i Szwajcarii oraz rozwoju linii produktowej dla potencjalnych kontrahentów, a także wsparcia działań marketingowych. Usługobiorca (spółka niemiecka) za wykonywaną usługę dostaje wynagrodzenie na podstawie wystawionej faktury. Wszystkie czynności są prowadzone na terenie Niemiec, a spółka – kontrahent nie ma zakładu na terytorium Polski w rozumieniu umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania. Spółka dostała certyfikat rezydencji podatkowej, z którego wynika, że przedsiębiorca – kontrahent jest rezydentem Niemiec. Polska spółka zastanawiała się więc, czy ma obowiązek odprowadzenia od wynagrodzenia za wyżej wymienione usługi zryczałtowanego podatku dochodowego, tzn. podatku u źródła w rozumieniu art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o CIT oraz pobrania podatku u źródła i złożenia do urzędu skarbowego informacji IFT-2/IFT-2R od wyżej wymienionych usług.
Dyrektor izby skarbowej zgodził się ze spółką, że zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o CIT opodatkowaniu w Polsce zryczałtowanym podatkiem dochodowym podlegają przychody osób zagranicznych uzyskane przez nie na terytorium Polski z tytułu świadczeń doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze. Polska spółka nie będzie jednak musiała pobierać podatku u źródła, ponieważ spełniła przesłanki do zwolnienia z podatku: uzyskała od przedsiębiorcy z Niemiec certyfikat rezydencji, który potwierdza, że jest on podatkowym rezydentem w Niemczech. Ponadto zgodnie z art. 7 polsko-niemieckiej umowy w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, zyski przedsiębiorstwa opodatkowane są tylko w państwie jego siedziby. Państwo źródła (w omawianym przypadku – Polska) ma więc prawo opodatkować zyski zagranicznego przedsiębiorstwa tylko w sytuacji, gdy przedsiębiorstwo to prowadzi działalność gospodarczą na jego terytorium za pośrednictwem zakładu. A kontrahent niemiecki nie prowadzi zakładu. Jednak mimo tego, że polska spółka nie musi pobierać podatku u źródła, to zgodnie z art. 26 ust. 3 pkt 2 ustawy o CIT w związku z wypłaconymi zagranicznemu kontrahentowi należnościami musi sporządzić informację IFT-2/IFT-2/R. Jak wynika z art. 26 ust. 3d ustawy o CIT, obowiązek sporządzenia takiej informacji obejmuje również te należności wymienione w art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy, od których płatnik w związku z odpowiednimi przepisami tej ustawy lub na podstawie przepisów właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, nie miał obowiązku potrącać podatku dochodowego. Dyrektor IS wskazał, że informację IFT-2/IFT-2R spółka musi przekazać urzędowi skarbowemu właściwemu w sprawach opodatkowania osób zagranicznych w terminie do końca 3. miesiąca następującego po roku, w którym na rzecz przedsiębiorcy z Niemiec została dokonana wypłata należności.
