Nie ma go bowiem wśród warunków zobowiązujących do zwrotu ulgi. Tym samym zdaniem ekspertów fiskus w interpretacji Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 1 lutego popełnił błąd.
Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy wydał niedawno interpretację (nr ITPP1/4512-1118/15/AJ z 1 lutego 2016 r.), w której stwierdził, że czasu zawieszenia działalności gospodarczej nie wlicza się do 3-letniego okresu decydującego o prawie do zachowania ulgi na zakup kasy rejestrującej. Interpretację tę należy uznać za błędną. Ze stanu faktycznego wynikało, że podatnik skorzystał z ulgi przewidzianej w przepisach o VAT i odliczył wydatek w określonej wysokości z tytułu zakupu kas. Po pewnym okresie funkcjonowania zawiesił działalność. Następnie odwiesił ją i zlikwidował. Moment likwidacji przypadał już na okres po upływie trzech lat od dnia rozpoczęcia ewidencjonowania. Przy czym, gdyby wyłączyć okres korzystania z zawieszenia, warunek sprzedaży po upływie trzech lat dla zachowania prawa do ulgi nie zostałby spełniony.
Z pozoru może się wydawać, że przepisy ustawy o VAT i rozporządzenia wykonawczego prowadzą do sprzecznych interpretacji. Zgodnie bowiem z art. 111 ust. 6 ustawy z 11 marca 2004 r. o VAT (t.j. Dz.U. z 2011 r. nr 177, poz. 1054 ze zm.) „podatnicy są obowiązani do zwrotu odliczonych lub zwróconych im kwot wydatkowanych na zakup kas, w przypadku gdy w okresie 3 lat od dnia rozpoczęcia ewidencjonowania zaprzestaną ich używania (...)”. Ustawa o VAT nie definiuje pojęcia „zaprzestanie używania”. Jednocześnie ust. 7 tego artykułu zawiera delegację dla ministra finansów do wydania rozporządzenia, w którym zostaną określone przypadki, warunki i tryb zwrotu przez podatników wskazanych w powyższym przepisie kwot. Zatem jeden przepis ustawy mówi ogólnie o zaprzestaniu używania, a kolejny daje ministrowi upoważnienie dla doprecyzowania znaczenia tego pojęcia. I tak też się stało.
W rozporządzeniu ministra finansów z 27 grudnia 2010 r. w sprawie odliczania i zwrotu kwot wydatkowanych na zakup kas rejestrujących (t.j. Dz.U. z 2013 r. poz. 163) precyzyjnie zdefiniowano przypadki, których wystąpienie w okresie trzech lat powoduje konieczność zwrotu ulgi. Minister wskazuje tam bezpośrednio m.in. zaprzestanie działalności, otwarcie likwidacji czy ogłoszenie upadłości, ale nie ma tam zawieszenia działalności. Zatem pojęcie „zaprzestanie” powinno być interpretowane wyłącznie w świetle katalogu zdarzeń wskazanych w rozporządzeniu. Poza tym zarówno ustawa o VAT, jak i rozporządzenie nie wskazują, że do okresu 3-letniego nie zalicza się okresu, w którym prowadzenie działalności było zawieszone.
Podsumowując, nie ma racjonalnych przesłanek, aby odmawiać podatnikowi prawa do odliczenia ulgi. Jeżeli taka byłaby wola ustawodawcy, wola ta powinna być precyzyjnie odzwierciedlona w przepisach ustawy o VAT, czy też rozporządzenia wykonawczego.
Jedyne wyjście dla podatnika to skarżyć tak wadliwą interpretację i liczyć, że sąd zgodzi się z racjonalnymi argumentami.