Na początku stycznia złożyłem w urzędzie skarbowym wniosek o odroczenie terminu płatności podatku. Po kilku dniach otrzymałem pismo z żądaniem uzupełnienia wniosku o identyfikator podatkowy. Czy naczelnik urzędu skarbowego słusznie wymaga ode mnie uzupełnienia wniosku? Jeżeli tak, co powinienem wskazać jako swój identyfikator podatkowy?
Wymaganą treść podań (żądań, wyjaśnień, odwołań, zażaleń, ponagleń i wniosków) określa art. 168 ordynacji podatkowej. Do końca 2015 r. z przepisów tych nie wynikało, aby podania musiały zawierać identyfikator podatkowy podmiotów, które je wnoszą. Z początkiem 2016 r. sytuacja uległa zmianie. Ze znowelizowanego brzmienia art. 168 par. 2 ordynacji podatkowej wynika, że podania muszą zawierać m.in. identyfikator podatkowy wnoszącego je podmiotu (z nieistotnym w omawianej sytuacji wyjątkiem dotyczącym nierezydentów, którzy – o ile nie mają identyfikatora podatkowego – powinni wskazywać na podaniach numer i serię paszportu lub innego dokumentu stwierdzającego tożsamość, lub inny numer identyfikacyjny).
A zatem naczelnik urzędu skarbowego słusznie zwrócił się o uzupełnienie wniosku poprzez wskazanie identyfikatora podatkowego. Uprawnienie takie przewiduje art. 169 par. 1 ordynacji podatkowej stanowiący, że jeżeli podanie nie spełnia wymogów określonych przepisami prawa, organ podatkowy wzywa wnoszącego podanie do usunięcia braków w terminie 7 dni, z pouczeniem, że niewypełnienie tego warunku spowoduje pozostawienie podania bez rozpatrzenia.
Warto zauważyć, że z 1 stycznia 2012 r. zniesiono numer identyfikacji podatkowej nadany osobom fizycznym objętym rejestrem PESEL, nieprowadzącym działalności gospodarczej lub niebędącym zarejestrowanymi podatnikami podatku od towarów i usług (VAT). Identyfikatorem podatkowym takich osób jest od tego dnia, co do zasady, numer PESEL. NIP jest zatem obecnie identyfikatorem podatkowym niektórych osób fizycznych. [schemat]
A zatem odpowiedź na drugie z pytań zależy od tego, czy podatnik należy do jednej z tych kategorii osób fizycznych. Jeżeli tak, jego identyfikatorem podatkowym jest numer NIP, i to właśnie ten numer powinien wskazać, uzupełniając złożony wniosek. W przeciwnym razie powinien wskazać jako identyfikator podatkowy swój numer PESEL.
Podstawa prawna
Art. 168 oraz art. 169 par. 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 613 ze zm.). Art. 3 ustawy z 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 1314 ze zm.).