Subskrybuj nas na Youtube
Istotna grupa zmian dotyczy nowej opłaty lokalnej – opłaty reklamowej. W swojej konstrukcji jest ona podobna do podatku od nieruchomości w zakresie katalogu podmiotów zobowiązanych do jej uiszczenia. Przepisy umożliwiające nałożenie przez gminy opłaty reklamowej zostały wprowadzone do ustawy z 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (t.j. Dz.U. z 2014 r. poz. 849 ze zm.) ze skutkiem od 11 września 2015 r. Hasłem było kompleksowe uregulowanie reklam w przestrzeni publicznej – na mocy ustawy z 24 kwietnia 2015 r. o zmianie niektórych ustaw w związku ze wzmocnieniem narzędzi ochrony krajobrazu. Uwzględniając jednak procedurę i czas potrzebny na wydanie odpowiednich uchwał, zapewne gminy faktycznie nałożą ją dopiero w 2016 roku.
Podstawą do nałożenia opłaty reklamowej jest przede wszystkim nowy art. 17a ustawy o podatkach i opłatach lokalnych.
Co istotne, opłata reklamowa może być pobierana jedynie na obszarach, dla których obowiązują zasady i warunki sytuowania obiektów małej architektury, tablic reklamowych i urządzeń reklamowych oraz ogrodzeń. W praktyce oznacza to konieczność w pierwszej kolejności wydania odpowiednich regulacji w tym zakresie.
W zakresie definicji tablic i urządzeń reklamowych, podobnie zresztą jak reklamy i szyldu, w słowniczku ustawowym wprowadzono odesłanie do przepisów ustawy z 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 199, 443 i 774), które stanowią, że ilekroć mowa o:
● tablicy reklamowej – należy przez to rozumieć przedmiot materialny przeznaczony lub służący ekspozycji reklamy wraz z jego elementami konstrukcyjnymi i zamocowaniami, o płaskiej powierzchni służącej ekspozycji reklamy, w szczególności baner reklamowy, reklamę naklejaną na okna budynków i reklamy umieszczane na rusztowaniu, ogrodzeniu lub wyposażeniu placu budowy, z wyłączeniem drobnych przedmiotów codziennego użytku wykorzystywanych zgodnie z ich przeznaczeniem;
● urządzeniu reklamowym – należy przez to rozumieć przedmiot materialny przeznaczony lub służący ekspozycji reklamy wraz z jego elementami konstrukcyjnymi i zamocowaniami, inny niż tablica reklamowa, z wyłączeniem drobnych przedmiotów codziennego użytku wykorzystywanych zgodnie z ich przeznaczeniem.
Z kolei zgodnie z art. 17a ust. 5 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych opłaty reklamowej się nie pobiera, jeżeli tablice reklamowe lub urządzenia reklamowe:
1) nie są widoczne z przestrzeni dostępnych publicznie;
2) stanowią szyld, o ile jest on zgodny z zasadami i warunkami sytuowania obiektów małej architektury, tablic reklamowych i urządzeń reklamowych oraz ogrodzeń;
3) są realizacją obowiązku nałożonego przepisami prawa;
4) służą wyłącznie do upowszechniania informacji:
a) trwale upamiętniającej osoby, instytucje lub wydarzenia,
b) o charakterze religijnym, związanym z działalnością kościołów lub innych związków wyznaniowych, jeżeli tablica reklamowa lub urządzenie reklamowe sytuowane są w granicach terenów użytkowanych jako miejsca kultu i działalności religijnej oraz cmentarzy.
Ustawowe maksymalne stawki opłaty reklamowej uregulowano w ten sposób, że:
● stawka części stałej opłaty reklamowej nie może przekroczyć 2,50 zł dziennie,
● stawka części zmiennej opłaty reklamowej nie może przekroczyć 0,20 zł od 1 mkw. pola powierzchni tablicy reklamowej lub urządzenia reklamowego służących ekspozycji reklamy dziennie.
Kto musi zapłacić opłatę reklamową
Katalog podmiotów zobowiązanych do uiszczenia opłaty reklamowej zawiera art. 17a ust. 3 i 4 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych. Są to:
1) właściciele nieruchomości lub obiektów budowlanych, z wyłączeniem nieruchomości gruntowych oddanych w użytkowanie wieczyste,
2) użytkownicy wieczyści nieruchomości gruntowych,
3) posiadacze samoistni nieruchomości lub obiektów budowlanych,
4) posiadacze nieruchomości lub ich części albo obiektów budowlanych lub ich części, stanowiących własność Skarbu Państwa lub jednostki samorządu terytorialnego, jeżeli posiadanie:
a) wynika z umowy zawartej z właścicielem, Agencją Nieruchomości Rolnych lub z innego tytułu prawnego,
b) jest bez tytułu prawnego
– jeżeli na tych nieruchomościach lub obiektach budowlanych znajdują się tablice reklamowe lub urządzenia reklamowe, niezależnie od tego, czy na tablicy reklamowej lub urządzeniu reklamowym eksponowana jest reklama.