Skoro prace budowlane są elementem budowy, to ma do nich zastosowanie stawka 8 proc. – orzekł Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie.

Sprawa dotyczyła firmy deweloperskiej, która dostała zlecenie na rozbudowę domu jednorodzinnego o powierzchni użytkowej przekraczającej 300 mkw. Miała wątpliwości, czy taka rozbudowa jest opodatkowana obniżoną stawką VAT (8 proc.), czy podstawową (23 proc.) i czy ma tu zastosowanie proporcja, o której mowa w art. 41 ust. 12c ustawy o VAT.
Zgodnie z tym przepisem jeżeli powierzchnia użytkowa budynku mieszkalnego jednorodzinnego przekracza 300 mkw, wówczas stawkę 8 proc. stosuje się proporcjonalnie. Pod uwagę bierze się udział powierzchni kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej. Niższy VAT dotyczy bowiem tylko dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji i przebudowy obiektów budowlanych zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. Przykładem takiego budownictwa są budynki mieszkalne jednorodzinne, sklasyfikowane w dziale 11 Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych. Słowem, należy ustalić, jaki udział w powierzchni użytkowej danego domu stanowi powierzchnia 300 mkw., i tak obliczoną proporcję odnieść do podstawy opodatkowania świadczonych usług – uważała spółka.
Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie stwierdził jednak, że w art. 41 ust. 12 ustawy o VAT nie ma mowy o rozbudowie, tylko o przebudowie. A to nie to samo w świetle ustawy – Prawo budowlane (t.j. Dz.U. z 2013 r. poz. 1409 ze zm.). Wprawdzie rozbudowa mieści się w pojęciu budowy, ale przepisy o VAT wprost jej nie wymieniają – zauważył dyrektor IS. W związku z tym stwierdził, że proporcja, o której mowa w art. 41 ust. 12c, może być zastosowana wyłącznie do prac związanych ze złączeniem istniejącego budynku z dobudowywaną częścią. Natomiast względem pozostałych prac, dotyczących tej części, która jest dobudowywana, będzie miała zastosowanie stawka podstawowa (interpretacja nr IPPP3/443-1182/12/14-7/S/JK).
Warszawski WSA uchylił tę interpretację i przyznał rację spółce. Stwierdził, że organ podatkowy zastosował pozaustawowe kryteria, a jego stanowisko jest niezrozumiałe. Skoro sam uznał, że czynności wskazane przez spółkę należy uznać za budowę, to będą miały do nich zastosowanie art. 41 ust. 12–12c ustawy o VAT.
Wyrok jest nieprawomocny.
ORZECZNICTWO
Wyrok WSA w Warszawie z 3 czerwca 2015 r., sygn. akt III SA/Wa 3381/14. www.serwisy.gazetaprawna.pl/orzeczenia